Σπουδάσατε στο Πανεπιστήμιο της Νότιας Καλιφόρνια (USC), που θα χαρακτηριζόταν παν/μιακό ίδρυμα για την ελίτ. Μιλήστε μας λίγο γι' αυτή την περίοδο της ζωής σας.
Το USC βρίσκεται στο Λος Άντζελες κι εγώ πήγα εκεί κατ'ευθείαν από το Μέμφις που μεγάλωσα. Για μένα ήταν μεγάλη τύχη! Αρχικά σπούδασα κοντά στον Halsey Stevens, ο οποίος ήταν αυθεντία στον Bela Bartok. Οι μνήμες και τα συναισθήματα μου είναι ανάμικτα από εκείνη την περίοδο μια και στη σχολή επικρατούσε ο φυλετικός ρατσισμός των Νοτίων. Και μόνο, όμως, που γνώρισα μεγάλους μουσικούς σαν τους Billy Higgins, Ornette Coleman, Don Cherry και Scott LaFaro ήταν τελικά η ιδιανικότερη συνθήκη!
Το Love-In του Charles Lloyd Quartet είναι αγαπημένο μου άλμπουμ από το ψυχεδελικό Fillmore Auditorium του Σαν Φρανσίσκο. Τι έχετε κρατήσει από τότε;
Τον Carlos Santana να κάθεται στη μπροστινή σειρά και να ουρλιάζει ''Free the people, Charles, free the people''! Ήταν η πιο εντυπωσιακή και διευρυνόμενη επανάσταση σε ολόκληρη την αμερικανική κουλτούρα. Κάθε όριο είχε ξεπεραστεί, τα πάντα ήταν πιθανά και τα ροκ συγκροτήματα ενδιαφέρονταν πολύ για μας λόγω του αυτοσχεδιαστικοί οίστρου της τζαζ μουσικής.
Το 1967 ήσασταν ο πρώτος Αμερικανός μουσικός που έδωσε τζαζ συναυλία στην πρώην Σοβιετική Ένωση. Αναρωτιέμαι αν υπήρξαν συνέπειες...
Για την ακρίβεια ήμουν ο πρώτος Αμερικανός μουσικός που έπαιξε στην πρώην Σοβιετική Ένωση ανεξάρτητα, δηλαδή χωρίς σπόνσορες ή στο πλαίσιο κυβερνητικού προγράμματος. Ξέρετε πόσοι συγγραφείς, επιστήμονες και άνθρωποι του πνεύματος πήραν το ρίσκο να φέρουν εμάς στη χώρα τους; Ένας απ' αυτούς, φυσικός στο επάγγελμα, οδηγήθηκε στη φυλακή μόνο και μόνο επειδή ήταν μεταξύ εκείνων που με κάλεσαν. Το έμαθα τριάντα χρόνια αργότερα και η συνειδητοποίηση μού έκανε την καρδιά κομμάτια!
Έχετε συνεργαστεί με μερικούς απ' τους πιο σοφιστικέ ντράμερς, σαν τον Billy Higgins και τον Jack DeJohnette. Ποια η θέση τους στη μουσική σας και στη τζαζ γενικότερα;
Τα ντραμς και το πιάνο πάντα ήταν τα σημαντικότερα όργανα στη μουσική μου. Γνώρισα τον Billy Higgins, όντας έφηβος, στο Λος Άντζελες. Ο Roy Haynes και ο Tony Williams συμμετείχαν στον πρώτο μου και στον δεύτερο δίσκο αντίστοιχα. Ο Elvin Jones υπήρξε σπουδαίος φίλος, ενώ τώρα χαίρομαι που έχω στη μπάντα μου τον Eric Harland. Επίσης, ο Gerald Cleaver που θα τον έχω μαζί μου στην Αθήνα, κατάγεται από το Ντιτρόιτ και τη σχολή του Elvin Jones.
Η πρώτη σας επαφή με την ελληνική μουσική έγινε μέσω της Μαρίας Φαραντούρη;
Μέσω της Μαρίας Φαραντούρη μπήκα σε ένα ευρύ φάσμα της ελληνικής μουσικής. Και καθώς η φιλία μας μεγαλώνει, όλο λέμε να κάνουμε κι άλλα πράγματα μαζί. Αυτή η συνεργασία εξελίσσεται και σίγουρα θα δώσει πολλά ακόμη - it is a beautiful thing!
Έχοντας παίξει τη μουσική του Μίκη Θεοδωράκη, θα λέγατε ότι ανήκει περισσότερο στον δυτικό ή στον ανατολικό κόσμο;
Εγώ πιστεύω ότι η μουσική του Μίκη Θεοδωράκη έχει τις ρίζες της στο ελληνικό πνεύμα, τον ελληνικό ήλιο, τα βουνά και τη θάλασσα. Μπορεί να έχω λάθος ή να ακούγεται μπανάλ, αλλά αυτή είναι η αίσθηση μου ακούγοντας τη μουσική του. Σαφώς ξεπερνάει τα στεγανά Δύσης και Ανατολής και γίνεται οικουμενικός συνθέτης.
Μπορείτε να μας περιγράψετε με δυο λόγια λίγες μαγικές στιγμές της καθημερινότητας σας;
Νωρίς το πρωί βγαίνω μια βόλτα στους λόφους να πάρω το δροσερό αέρα της πάχνης και τη γλυκιά μυρωδιά από τα μελίσσια που είναι κοντά στο σπίτι μου. Πρόκειται για μία γη γεμάτη από το πνεύμα των Ινδιάνων.
Το μότο People have the Power κυριαρχούσε προ δεκαετιών. Πως να μπορούν άραγε οι άνθρωποι να έχουν τη δύναμη;
Αυτό που εγώ μπορώ να κάνω είναι να παίζω τη μουσική μου και να τραγουδάω το τραγούδι μου. Δεν είμαι πολιτικός και δεν έχω το επικοινωνιακό χάρισμα, ούτε τη συναισθηματική διάθεση να μιλάω στον κόσμο για τα προβλήματα του.
Προτιμάτε επομένως να μιλάτε μέσω της μουσικής. Εδώ όμως, ξέρετε, μας αρέσει ο δημόσιος λόγος των καλλιτεχνών, όταν έχει ουσία και στηρίζει το λαό σε δύσκολες καταστάσεις.
Ξέρω ότι τα πράγματα είναι δύσκολα για την Ελλάδα. Έχουμε φίλους στην Ισπανία και στην Πορτογαλία που περνάνε τα ίδια. Για μένα η μουσική ήταν πάντα έμπνευση και παρηγοριά. Σαν μουσικοί, προσπαθούμε για λίγες ώρες να προσφέρουμε στο κοινό αρμονία, ειρήνη και ελπίδα. Αν καταφέρουν και πάρουν οι άνθρωποι αυτά τα συναισθήματα στην καθημερινή ζωή τους, τα πράγματα θα μπορούσαν ν' αλλάξουν.
Δεν ακούγεται ουτοπικό, σχεδόν χίπικο, αυτό;
Στο μεγαλύτερο μέρος της ζωής μου κατάλαβα πως πολλά πράγματα αλλάζουν και πολλά παραμένουν ίδια. Αν πιστεύετε ότι χρειάζονται αλλαγές και εστιάζετε εκεί, τότε θα έρθουν οι αλλαγές. Η Ελλάδα έχει μια τέτοια ιστορία και χάρισε στους άλλους πολιτισμούς την αρχιτεκτονική, τη μουσική και τη φιλοσοφία! Είναι μεγάλη μου τιμή που για ακόμη μία φορά θα παίξω τη μουσική μου στις αρχαίες πέτρες του Ηρωδείου!
Τελευταία ερώτηση, mr. Lloyd: Τι είναι αυτό που κάνει μοναδική τη φωνή της Μαρίας Φαραντούρη και ένωσε τις τροχιές σας;
Νιώθω τυχερός που γνώρισα τη Μαρία Φαραντούρη μέσω του κοινού μας φίλου Jimmy Argyropoulos. Η φωνή της Φαραντούρη έρχεται από άλλο κόσμο! Συγκινούμαι απίστευτα κάθε φορά που παίζω μαζί της. Η Φαραντούρη είναι Μητέρα του Σύμπαντος που μας αγκαλιάζει όλους και μας θρέφει με τη δύναμη της φωνής της!
_____________
* Ο Charles Lloyd με τη Μαρία Φαραντούρη και τη μπάντα του εμφανίζονται αυτή την Παρασκευή, 20/6, στο Ηρώδειο, στο πλαίσιο του Φεστιβάλ Αθηνών. Μαζί τους θα είναι ακόμη ο Τάκης Φαραζής στο πιάνο και ο Σωκράτης Σινόπουλος στην πολίτικη λύρα. Έκτακτη συμμετοχή από τον κιθαρίστα Γιάννη Σπάθα.
σχόλια