ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

Κανείς δεν θα σε παρατηρήσει..Γιατί δεν είμαι τόσο ωραία όσο οι άλλες,γιατί δεν έχω το πρόσωπό τους,την εμπειρία τους,γιατί δεν χορεύω όπως αυτές,γιατί δεν έχω αυτοπεποίθηση..Εμένα ή που θα παίρνουν στην πλάκα, ή που θα γελάνε με τη φάτσα μου (αχ τη γλυκουλααα) και θα με βλέπουν σαν τον φιλάρα τους απ'το στρατό.Μα πια,τόσο αδιάφορη είμαι; Τόσο καραγκιόζης;Τόσο άσχημη; Σόρυ δλδ που δεν έχουμε τη φάτσα μοντέλου,σορυ που δεν περπατάμε και τρίζουν τα πατώματα.Πάντα θα μαι στη σκιά της άλλης.Της οποιασδήποτε άλλης.Πάντα θα'ναι μια πρώην,μια νυν,μια φίλη μου,μια άλλη φίλη μου και γω θα μαι πάντα η μονάδα μέσα στο πλήθος. Πάντα μόνη μου.Πόση μοναξιά μπορεί να αντέξει ένας άνθρωπος;πόσα χρόνια μπορεί να μείνει μόνος του χωρίς κανέναν να τον νοιάζεται,να κοιμάται μαζί του,να ενδιαφέρεται;Πώς να έχει αυτοπεποίθηση ένας άνθρωπος που όλο κάτι χάνει,όλο κάποιον χάνει,όταν κανείς δεν του χει πει σ'αγαπώ; έτσι θα βγω και την επόμενη παρασκευή,θα περάσω καλά, αλλά μόλις πέσω να κοιμηθώ πάλι αυτά θα σκέφτομαι.