Im Abendrot

Im Abendrot

Στο κόκκινο ηλιοβασίλεμα

Περπατήσαμε χέρι χέρι

Μέσα από την ανάγκη και τη χαρά,

Τώρα και οι δύο αναπαυόμαστε

Στην ακίνητη χώρα.

Γύρω μας οι κοιλάδες χαμηλώνουν,

'Ηδη ο ουρανός σκοτεινιάζει,

Μόνο δύο κορυδαλοί πετούν ψηλά

Γεμάτα όνειρα στον ευωδιαστό αέρα.

'Ελα εδώ κι άφησε τους να στροβιλίζονται

Σύντομα θα έρθει η ώρα του ύπνου,

'Ελα, ας μην χαθούμε

Μέσα σ' αυτήν τη μοναξιά.

Α, η ατελείωτη, πυκνή ηρεμία του δειλινού !

Τόσο βαθιά μέσα στο κόκκινο ηλιβασίλεμα,

Πόσο μας κούρασε το περπάτημα ! --

Μην είναι αυτό ο θάνατος ; --

Πάνω σ' αυτό το ποίημα του Joseph von Eichendorff συνέθεσε ο Richard Strauss το 1948 ένα από τα τέσσερα τελευταία του Lieder. Tο βρήκα σημειωμένο σε ένα παλιό τετράδιο. Ονειροπόλησεις του 1980...

(πρόχειρη δική μου μετάφραση με την βοήθεια της Νίκης Κ.)