Του χρωστάγαμε ένα μεγάλο αφιέρωμα του ποιητή Αντρέα Παγουλάτου, εμείς, οι φίλοι του, που είχαμε την τύχη να τον συναναστρεφόμαστε επί σειρά ετών και που τον χάσαμε εντελώς ξαφνικά πριν από τέσσερα χρόνια. Αλήθεια, πως πέρασαν τέσσερα χρόνια κιόλας;
Μήνες ετοιμαζόταν, λοιπόν, η εκδήλωση της Τετάρτης 19 Νοεμβρίου στο Νέο Ελληνικό Θέατρο του Γιώργου Αρμένη στα Εξάρχεια. Για την ακρίβεια, από τον περασμένο Ιούνιο που κυκλοφόρησε το τεύχος 107 του λογοτεχνικού και φιλοσοφικού περιοδικού ''Ουτοπία'', αφιερωμένο στον Αντρέα Παγουλάτο - ''Ποίηση και Διαπολιτισμικότητα''.
Στο συγκεκριμένο τεύχος δημοσιεύθηκαν σπάνια κείμενα: Διάλογοι του ποιητή με τον μέντορα του, Νάνο Βαλαωρίτη, αλλά και με τους σκηνοθέτες Joris Ivens, Robert Kramer, μεταφράσεις του σε ποιήματα του φίλου του, Lawrence Ferlinghetti, του Rene Char και του Henri Michaux. Κι ακόμη, κείμενα που έγραψαν για τον ίδιο ο Νάνος Βαλαωρίτης, ο Γιώργος Λαζόγκας, ο Σάββας Μιχαήλ, ο Κώστας Κρεμμύδας, ο Κώστας Σταθόπουλος, η Ελισάβετ Αρσενίου, η Τιτίκα Καραβία κ.α.
Το αφιέρωμα της ''Ουτοπίας'' ολοκληρωνόταν με οχτώ άρθρα ''In Memoriam'' από τον σκηνοθέτη - ποιητή Λευτέρη Ξανθόπουλο, τους εικαστικούς Μαρία Κοκκίνου, Γιάννη Στεφανάκι, τον ποιητή Κωστή Τριανταφύλλου, τους μουσικούς Νένα Βενετσάνου, Νίκο Τουλιάτο, Ηλία Βαμβακούση και τον γράφοντα.
Η πλειοψηφία των συντελεστών του αφιερώματος της ''Ουτοπίας'' - και όχι μόνο - θα βρεθούμε απόψε στην εκδήλωση στο θέατρο του Αρμένη. Διότι, μαζί μας θα είναι ακόμη η ηθοποιός Εύα Κοταμανίδου, οι σκηνοθέτες Νίκος Κούνδουρος, Θανάσης Ρεντζής, Λάκης Παπαστάθης και Εύα Στεφανή, οι μουσικοί Μαρίζα Κωχ, Γιώτα Γιάννα και Πάνος Μπούσαλης, η ποιήτρια Μαρία Λαγγουρέλη και ο εικαστικός Δημήτρης Αληθεινός. Ο σκηνοθέτης Γιάννης Οικονομίδης, επίσης, που έγινε μπαμπάς πριν από λίγα 24ωρα και που τον εκτιμούσε πολύ ο Παγουλάτος. Δεν θα ξεχάσω το γεγονός πως λίγες ώρες μόνο πριν τον βρει το βαρύ εγκεφαλικό επεισόδιο, ο Παγουλάτος ετοιμαζόταν να πάει με χαρά στην κλειστή προβολή του ''Μαχαιροβγάλτη'', της προηγούμενης ταινίας του φίλου μας του Οικονομίδη.
Τι άλλο να πω, εδώ και μια τετραετία αρθρογραφώ συνέχεια για τον διανοούμενο ποιητή που χάθηκε τόσο πρόωρα. Κάναμε κολλητή παρέα, βλέπεις, την τελευταία δεκαετία της ζωής του και μοιραστήκαμε πολλές στιγμές. Με την απώλεια του Αντρέα συνειδητοποίησα τι πάει να πει πένθος και ατέρμονη θλίψη για έναν άνθρωπο που δεν έχεις καν το σθένος να σβήσεις το νούμερο του από τον τηλεφωνικό κατάλογο του κινητού σου.
Κι αυτή η γλυκόπικρη αίσθηση κάθε φορά που περνάω έξω από το ζαχαροπλαστείο του ''Κοραή'', στο κέντρο. Νομίζω πως θα κοιτάξω απάνω, στο πατάρι, και θα δω τον Αντρέα στο παράθυρο να μου χαμογελάει, περιστοιχισμένος από τους ορίτζιναλ ποιητές αυτής της πόλης...
Στο Ελληνικό Θέατρο του Γιώργου Αρμένη (Σπυρίδωνος Τρικούπη 34, Εξάρχεια) από τις 8 έως τις 11 το βράδυ της Τετάρτης θα τον θυμηθούμε έτσι όπως τον κρατάμε ακόμη μέσα μας.
σχόλια