Κόκκινη ίρις

Κόκκινη ίρις Facebook Twitter
Σκηνή από το Blade Runner του Ridley Scott, την ταινία που είχε αρέσει τόσο στη Γιάννα.
0

 

Κόκκινη ίρις

Κόκκινη ίρις Facebook Twitter
Δες, Vagualame, το ξερό χορτάρι των λεπτών, τις φλεγόμενες σαβάνες του πόθου και κυρίως αυτά τα μεγάλα δέντρα που τόσο συχνά τα γλείφει η πυρωμένη γλώσσα, τα όνειρα που η περηφάνια σου με τα χέρια της έχτισε. Τοπίο καμμένο, καρβουνιασμένο, κι ωστόσο σαν ανοιχτή πληγή μετά από κάψιμο, ξύλο και σάρκα μαζί. Κι επειδή χρειάζεται μία ίρις στο χρώμα του αίματος, θυμήσου ότι προχτές, μόλις προχτές, κάτι εξίσου εκπληκτικό με τις σταλακτίτες πάγου στα σπήλαια στην καρδιά του καλοκαιριού, ένα ζεστό είδος ορχιδέας ξεπήδησε μέσα από το κρύο στήθος σου, τόσο υπερβολικά κόκκινο για ένα μήνα όπου τα πάντα ξεθωριάζουν. Το κατακόκκινο αστέρι εκρήγνυται μέσα στο στόμα. Σκύβεις, έχεις κλείσει τα μάτια. 'Οταν πάλι θα τα ανοίξεις, θα δεις μια μικρή λίμνη από λάσπη και αίμα στο βάθος μιας λεκάνης. Αυτό είναι το τίμημα για όποιον αγαπάει τις μεγάλες πόρνες τις πόλεις, αυτές που για κολιέ φοράνε πρόσωπα από παπιέ μασέ.
 

René Crevel, Etes-vous fous ? (Είστε τρελοί ;), 1935. [Μεταφρ. Σ.Σ.]

* Το "όνομα" Vagualame δύσκολα αποδίδεται, τη λέξη μελαγχολία μπορώ μόνο να σκεφτώ.

0

ΔΕΙΤΕ ΑΚΟΜΑ

Όχι άλλο κάρβουνο: Αφήστε το αναρχικό άστρο να λάμπει στην πλατεία Εξαρχείων και καλές γιορτές

Δ. Πολιτάκης / Όχι άλλο κάρβουνο: Αφήστε το αναρχικό άστρο να λάμπει στην πλατεία Εξαρχείων και καλές γιορτές

Μπορεί να έχει άμεση ανάγκη κάποιου είδους ανάπλασης η Πλατεία Εξαρχείων, το τελευταίο που χρειάζεται όμως είναι ένα μίζερο χριστουγεννιάτικο δέντρο με το ζόρι.
ΔΗΜΗΤΡΗΣ ΠΟΛΙΤΑΚΗΣ
Δεκαετία του 2010: Δέκα χρόνια που στην Ελλάδα ισοδυναμούν με αιώνες

Β. Βαμβακάς / Δεκαετία του 2010: Δέκα χρόνια που στην Ελλάδα ισοδυναμούν με αιώνες

Οποιοσδήποτε απολογισμός της είναι καταδικασμένος στη μερικότητα, αφού έχουν συμβεί άπειρα γεγονότα που στιγμάτισαν τις ζωές όλων μας ‒ δύσκολο να μπουν σε μια αντικειμενική σειρά.
ΤΟΥ ΒΑΣΙΛΗ ΒΑΜΒΑΚΑ
Τα χρόνια των μετακινήσεων και η κουβέντα για το brain drain που δεν μου αρέσει καθόλου

Β. Στεργίου / Τα χρόνια των μετακινήσεων και η κουβέντα για το brain drain που δεν μου αρέσει καθόλου

Αντί να βλέπουμε τη χώρα σαν άδεια πισίνα όπου πρέπει να γυρίσουν τα ξενιτεμένα της μυαλά για να γεμίσει, ας αλλάξουμε τα κολλημένα μυαλά σ' αυτόν εδώ και σε άλλους τόπους.
ΤΗΣ ΒΙΒΙΑΝ ΣΤΕΡΓΙΟΥ