Το σήμα κατατεθέν της οδού Αλεξάνδρας τα Χριστούγεννα είναι τα χιλιάδες έλατα στην πλάγια είσοδο του Πεδίου του Άρεως [εκεί που είναι το άγαλμα της Αθηνάς]. Οι ελατοπαραγωγοί κατεβαίνουν κάθε χρόνο από τον Ταξιάρχη Χαλκιδικής. Μένουν για περίπου έναν μήνα σε τροχόσπιτα και αυτοσχέδιες σκηνές, κάνοντας ολονυχτίες μέσα στο κρύο και τη βροχή. Η ταλαιπωρία είναι μεγάλη αλλά η δουλειά τους είναι η ζωή τους. Μιλήσαμε με τον κύριο Δημήτρη και τον κύριο Θανάση, βράδυ Παρασκευής. Μας υποδέχτηκαν με ένα μεγάλο χαμόγελο και ζεστό τσάι στο αντίσκηνό τους.
«Κατεβαίνουμε κάθε χρόνο από τότε που αναλάβαμε την δουλειά από τους πατεράδες μας» λέει ο κύριος Δημήτρης. «Ο πατέρας μου έκανε αυτή την δουλειά για πενήντα χρόνια και είναι μια πολύ χρονοβόρα διαδικασία. Και δύσκολη. Παίρνουμε σπόρο από το μεγάλο έλατο, τον φυτεύουμε, αφήνουμε δυο τρία χρόνια το δεντράκι στο φυτώριο, μετά το βάζουμε σε σακουλάκια όπου μένει για άλλα δυο-τρία χρόνια και στην συνέχεια το μεταφυτεύουμε στο χωράφι όπου μένει για άλλα πέντε-έξι. Το κάθε έλατο που φέρνουμε εδώ χρειάζεται δεκαπέντε με είκοσι χρόνια για να είναι σε μέγεθος να πουληθεί. Μετά παίρνουμε άδειες για την μεταφορά και την πώληση, πληρώνουμε φορτηγά, έχουμε πάρα πολλά έξοδα».
σχόλια