5.4.2013 | 03:54
....
και που να ήξερες...ακόμα θυμάμαι την στιγμή που πήγα να διαβάσω ένα μήνυμα και το ήξερα πως ήταν από εσένα(ήλπιζα τουλάχιστον), ακόμα θυμάμαι, είναι βαθειά χαραγμένο στο κεφάλι μου (και ας περάσανε τόσα χρόνια,σχεδόν 7 χρόνια) εκείνη η στιγμή που πάω να δω το μηνυμα απλά σκαλώνει το κινητό και σβήνει και δεν ξανα ανοίγει δεν μπορεις να φανταστεις πως ένιωσα από τα νεύρα μου το πέταξα το κινητό όταν έφτασα σπίτι και έβλεπα πως δεν φόρτιζε δεν έκανε τίποτα...γαμώ την τύχη μου δηλαδή είτε το πιστεύεις είτε όχι είναι η αλήθεια ...και μετά έτσι απλά χαθήκαμε..σίγουρα θα περάσανε από το κεφάλι σου τα πάντα δεν σε αδικώ αλλά ρε γαμώ την τύχη μου γαμώ...εγώ δεν ξέχασα ...δεν μπορεις να φανταστείς πως ένιωσα όταν μου καρφώθηκε η ιδέα ότι θα μπορούσα να σε ξανα έβλεπα...ίσως και απλά να είναι γαμημένες συμπτώσεις όλα αυτά που γραφήκαν μετά αλλά πόσο σύμπτωση ρε συ κάτερίνα...κοίτα που περάσαν τα χρόνια και όμως ακόμα τα θυμάμαι σαν χθες...όπως χθες που τόσα γραφήκαν ήταν αρκετά να σε θυμήσουν...