Κοίτα πόσο τολμηρό γραφιστικά ήταν κάποτε το Τime!
Σχεδόν σαν lifestyle περιοδικό. Και ωραίο! Είχε ακόμη τη σιγουριά της επιτυχίας, έβαζε ως και τη Cher ως cover story -αλλά βέβαια δεν είχε ακόμη το ίντερνετ να το απειλεί.
Αλήθεια λέω, δεν ξέρω τι είναι καλύτερο: να κάνεις ό,τι σου κατεβαίνει με σιγουριά μπουλντόζας, ή να τηρείς σαν μυρμήγκι τα αυστηρά guidelines μιας συνταγής;
Στο (symbol) έκανα το πρώτο -και ήταν smash hit.
To 01 ήταν δουλειά επίπονη και εργαστηριακή -άφησε ακόμη πιο καλό ίχνος.
Στο LIFO.gr δεν είχα καθόλου χαλινάρι, συνειδητά έβαζα ό,τι μου άρεσε χωρίς να μη νοιάζει μη με πούνε λαϊκό ή κουλτουριάρη. Είχε ακόμη πιο μεγάλη επιτυχία.
Αλλά δεν ξέρω. Σα να μην υπάρχει συνταγή.
Μόλις το Time άρχισε να έχει υπερβολική συνείδηση του εαυτού του, έπαψε να ακολουθεί τον κυματισμό του συλλογικού ενδιαφέροντος και τελικά έγινε ένα φάντασμα του χτες.
σχόλια