"Τότε ὁ Δίας τίς ξανθές τίς νεφέλες συνάζει καί στήν πόλη, χρυσή γιά χατήρι τους στέλνει βροχή"

"Τότε ὁ Δίας τίς ξανθές τίς νεφέλες συνάζει καί στήν πόλη, χρυσή γιά χατήρι τους στέλνει βροχή"

Πίνδαρος

ΠΙΝΔΑΡΟΥ

7ος ΟΛΥΜΠΙΟΝΙΚΟΣ "ΕΙΣ ΤΟΝ ΔΙΑΓΟΡΑ ΤΟΝ ΠΥΚΤΗ"

Ἐν δ' ἀρετὰν
ἔβαλεν καὶ χάρματ' ἀνθρώ-
ποισι Προμαθέος Αἰδώς· 81
Ἐπὶ μὰν βαίνει τε καὶ λά-
θας ἀτέκμαρτα νέφος,
καὶ παρέλκει πραγμάτων ὀρθὰν ὁδὸν
ἔξω φρενῶν. 85
Καὶ τοὶ γὰρ αἰθοίσας ἔχον-
τες σπέρμ' ἀνέβαν φλογὸς οὔ·
τεῦξαν δ' ἀπύροις ἱεροῖς
ἄλσος ἐν ἀκροπόλει· κεί-
νοις ὁ μὲν ξανθὰν ἀγαγὼν νεφέλαν 90
πολὺν ὗσε χρυσόν· αὐτὰ
δέ σφισιν ὤπασε τέχναν
πᾶσαν ἐπιχθονίων Γλαυκ-
ῶπις ἀριστοπόνοις χερσὶ κρατεῖν.
Ἔργα δὲ ζωοῖσιν ἑρπόν-
τεσσί θ' ὁμοῖα κέλευθοι φέρον· 96
ἦν δὲ κλέος βαθύ. Δαέν-
τι δὲ καὶ σοφία μεί-
ζων ἄδολος τελέθει. .

[Βλ. Ολυμπιόνικοι, wikisource.org]

(...) Προκοπή καί χαρά στούς ἀνθρώπους ἡ πρόνοια χαρίζει.

Μά συμβαίνει, ἀναπάντεχα κάποτε,

νά κατέβει τῆς λήθης τό σύννεφο

καί νά βγάλει ἀπ' τόν ἴσιο τόν δρόμο τή σκέψη.

Κι ἀνεβῆκαν αὐτοί στήν Ἀκρόπολη

μά ξεχάσαν νά πάρουν μαζί τους τῆς φλόγας τό σπέρμα

κι ἔτσι ἱδρῦσαν ἐκεῖ ἱερό γιά θυσίες μέ δίχως πυρά. Τότε ὁ Δίας

τίς ξανθές τίς νεφέλες συνάζει

καί στήν πόλη, χρυσή γιά χατήρι τους στέλνει βροχή.

Μά κι ἡ ἴδια ἡ θεά, ἡ Γλαυκῶπις,

τούς ὁρίζει νά εἶναι οἱ πρῶτοι σέ ὅλες τίς τέχνες

καί κανείς νά μή φτάνει

τῶν χεριῶν τους τήν ἄπιαστη χάρη.

Κι ἔτσι οἱ δρόμοι γεμίσαν παντοῦ

ἀπό ἔργα δικά τους, πού μοιάζαν

σάν νά εἶχαν ζωή καί σάν

νά σαλεῦαν.

Καί μεγάλη ἁπλώθηκε ἡ δόξα τους.

Γιατί ἡ γνώση τήν ἔμφυτη αὐξάνει σοφία (...)

[μετάφραση: Τασούλα Καραγεωργίου. Βλ. Σύνδεσμος Φιλολόγων Δωδεκανήσου - filologoi.pblogs.gr]

Ευχαριστώ Καρλ !