ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

Είμαστε μαζί ένα χρόνο και νιώθω πολύ καλά και ερωτευμένη μαζί του. Περνάμε πολύ ωραία κάθε φορά που βγαίνουμε και σπάνια μαλώνουμε όσες ώρες και να είμαστε μαζί. Αλλά ακόμα και να μαλώσουμε δε θα κρατήσει για πολύ. Τα πείσματά μου τα βρίσκει χαριτωμένα και γενικά μου φέρετε άψογα. Συζητάμε για τα πάντα και όταν τα θέματα είναι πιο προσωπικά για προβλήματα με φίλους,γονείς κλπ με ακούει και με συμβουλεύει. Το σεξ είναι πολύ καλό. Μας αρέσουν τα ίδια ιδιαίτερα πράγματα,έχουμε τις ίδιες τρέλες. Γενικά με αγαπάει,μου το λέει,θέλει να είμαι ευτυχισμένη και μου το δείχνει. Το θέμα είναι ότι είμαστε σε ηλικία όχι γάμου. Δηλαδή εγώ 20 αυτός 25.Και σκέφτομαι ότι όταν πάει πχ 27 θα σκέφτεται για πιο σοβαρά, κι εγώ θα είμαι μόλις 22. Όλοι μου λένε από μικρή να μην παντρευτώ μικρή κι εγώ το ίδιο έλεγα.Τώρα όμως νιώθω πως αυτός ο άνθρωπος είναι σταθμός στη ζωή μου.Αλλά επειδή λογικό να μου πείτε μη βιάζεσαι και βλέπεις,υπάρχει ένα πρόβλημα. Σκέφτομαι σοβαρά τη δουλειά στο εξωτερικό κι αν τη θέλω πρέπει να την κυνηγήσω τώρα. Κι αυτός θα μπορούσε να δουλέψει στο εξωτερικό αλλά δεν νομίζω να το σκέφτεται. Μπαίνω συνέχεια σε δύλλημα.. Να κυνηγήσω την καριέρα μου στο εξωτερικό και αναπόφευκτα να χωρίσουμε γιατί θα μένω πλέον εκτός ελλάδας ή να μείνω να το παλέψω εδώ και να είμαστε μαζί;Από τότε που του ανέφερα πως η δουλειά που θέλω είναι στο εξωτερικό,έπεσε λίγο και προσπαθεί να εξοικειωθεί με την ιδέα,να προετοιμαστεί ότι θα συμβεί κάποια στιγμή και να είναι έτοιμος να αντιμετωπίσει ό,τι συμβεί,να τα βλέπει λίγο πιο ρεαλιστικά και να μην κάνει σχέδια για το μέλλον. Ενώ πιο πριν πετούσε σπόντες,τώρα το γύρισε στο αντίθετο.Παρόλα αυτά,με βοηθάει στην καριέρα μου,ακόμη κι αν αυτό τον πληγώνει.