25.5.2014 | 23:41
Δε θα μάθεις...
Δεν αντέχω άλλο... Αλήθεια δεν αντέχω. Σε σκέφτομαι όλη μέρα, σε βλέπω κάθε βράδυ στον ύπνο μου εδώ και δέκα μέρες. Κι εσύ αδιαφορείς...Έτσι απλα με σβήνεις....Δυο μήνες μιλάγαμε όλη μέρα κάθε μερα...Και ξαφνικά με το που τσακωνόμαστε ξεκόβεις....Λες δε θέλεις να μου ξαναμιλήσεις... Πώς μπορείς??? Μου λείπει απίστευτα πολύ η αγκαλιά σου,θέλω να ξανακοιμηθούμε μαζί... Δεν μπορώ άλλο με πονάει τόσο πολύ όλο αυτό....Ξέρω ότι είσαι εντελώς ακαταλληλος για μένα, ξέρω οτι δε μου αξίζεις όμως σε θέλω τόσο πολύ.Ποια αλλη θα βρεις να σε αντέξει?? Πες μου... Μου έχεις κάνει τόσα κι όμως σε θέλω ακόμα...Μου λειπεις τοσο, τι να κανω? Δεν θα σ΄το πω... Ας ελπίσουμε πως καποια στιγμή θα μου περάσει.Εξάλλου , προφανώς δε σε νοιαζει για μενα...Δεν πειράζει ψυχή μου να ΄σαι καλά. Είσαι όλα όσα ήθελα και θέλω...Εγώ όμως δεν ήμουν αρκετή για σένα.Σου εύχομαι να βρεις αυτό που ψάχνεις και που προφανώς δεν ήμουν εγώ. Σ' αγαπώ και δε θα το μάθεις ποτέ...