ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

Πριν λιγες μερες βγηκα με καποιον συναδελφο μου .... Ειμαι ερωτευμενη μαζι του και το ξερει, οπως ξερω κι εγω οτι γουσταρει να βρισκεται μαζι μου...βεβαιως ολα με πολυ μεγαλη διακριτικότητα... Στην διάρκεια του καφε (που ηταν ενα πολυ ευχαριστο 3ωρο) ειπαμε πολλα πραγματα. Βλεψη και των δυο ειναι να γνωριστουμε καλυτερα.... Στο τελος της κουβέντας μου ειπε οτι εχει μεινει αφωνος διοτι ειχε συνηθισει ως εκεινη τη στιγμη να εντυπωσιάζει εκεινος τις γυναικες με το μυσλο του, ετσι ειπε. Του λέω με ντρεπεσαι? Με φοβασαι? Μου λεει φοβαμαι να ανοιχτο γιατι εχω μαθει να ειμαι μονος μου και δε θελω να χαλασω κατι ομορφο (αν συμβει)...αλλα και σε ντρεπομαι. Γιατι παιδι μου τον ρωταω...Γιατι αποψε μου λεει συνουσιαστηκες με το μυαλο μου και το εκανες ανω κατω. Εχουμε μια δεκαετια διαφορα ηλικιακη αλλα ειμαστε και οι δυο πανω απο 34. Τον θελω πολυ και θελω να συνεχισω μαζι του...απλα παρ οτι εχω εμπειρια με κανει και νιωθω σα σχολιαροπαιδο. Δεν ξερω τι να κανω μαζι του.