ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

Σε 1 μηνα ακριβως κλεινω τα 40, αλλα εσυ ουτε καν θα το θυμασαι, αν ζεις φυσικα. Θα μπορουσε βεβαια να μη ζω ουτε και γω, αλλα εσενα γιατι να σ ενδιαφερει αλλωστε; Για σενα, αν και ημουν το πρωτο σου παιδι στην ουσια δεν υπηρξα ποτε. Ποτε δε νοιαστηκες αν υπαρχω, αν ειμαι καλα. Ολες κι ολες σ εχω δει 3 φορες και αυτες στο δικαστηριο, απο αποσταση. Και καποιες αλλες ακομα πιο παλια, οταν ημουν γυρω στα 6-7 και μου εδινες το χερι και μου ελεγες "χαιρω πολυ". Χαιρω πολυ στο παιδι σου (!) Και απεφευγες να με κοιτας στα ματια. Γιατι; Μηπως γιατι σε τρομαζε η ομοιοτητα και δεν ηθελες να την δεις; Αυτες τις σκηνες δε θα τις ξεχασω ποτε. Πανε περιπου 27 χρονια απο την τελευταια φορα που σε "ειδα" και με "ειδες" εκει, σε μια δικαστικη αιθουσα. Εκει που αναγνωριστηκα και πηρα το επιθετο σου...27 χρονια.Σημερα στις εκλογες περασα εξω απο το σπιτι σου. Γιατι ναι, ακομα δεν εχω μεταφερει τα εκλογικα μου δικαιωματα στην περιοχη που ζω ολη μου τη ζωη και τα εχω αφησει εκει...Στην εκλογικη μεριδα του "πατερα" μου. Κι ας κανω 2-3 ωρες διαδρομη για να ψηφισω. Γιατι νιωθω οτι ειναι το τελευταιο και μοναδικο πραγμα που με δενει ακομα μαζι σου...Το οτι το σπιτι σου ειναι 2 στενα πανω απο εκει που ψηφιζω...Και σε νιωθω. Νιωθω τις ριζες μου. Δεν εχω ερθει ποτε στο νησι απο το οποιο καταγομαι απο πλευρας σου. Ξερω ομως οτι ειμαι κλασικη και χαρακτηριστικη φατσα του νησιου.Αλλωστε ειμαι ολοιδια - και το ξερω απο πολλους η μανα σου, η γιαγια μου δηλαδη που δε γνωρισα ποτε και ακομα πιο ολοιδια ο μικρος σου γιος που ειχα γνωρισει σε κατι αντιστοιχες εκλογες το 2002.Ποσο περιεργη συναντηση. Ποσο τυχαια και ιδιατερη. Ποσο μοναδικη. Ποσο αμηχανη και αβολη ομως ταυτοχρονα. Ο εαυτος μου σε καθρεπτη στο αρσενικο του, 8 χρονια μικροτερος.Αληθεια, οταν το εμαθες, τι εκανες; Περιμενα για μηνες μετα απο εκεινη τη συναντηση οτι κατι θα ενιωσες. Περιμενα οτι θα σε βρω εξω απο την πορτα του πατρικου μου...Περιμενα οτι με εναν μαγικο τροπο η συναντηση με το γιο σου - τον αδερφο μου, ναι εχω 2 αδερφους και ακομα μου φαινεται απιστευτο θα σε εκανε να καταλαβεις οτι δεν εχεις μονο 2 γιους, αλλα και μια κορη. Το πρωτο σου παιδι.Στεκομουν εξω απο το διωροφο σπιτι σου για κανα δεκαλεπτο. Περιμενα μηπως βγει ενας απο εσας να πω, ναι, εγω ειμαι. Εσυ που εισαι; Που ησουν; Γιατι δεν εισαι πουθενα; Αλλα εσυ δε θα το δεις ετσι κ αλλιως. Πρωτον γιατι θα εισαι γυρω στα 68 και δε θα διαβαζεις Lifo και δευτερον γιατι δεν ειμαι καν σιγουρη αν ζεις. Αλλα και να το εβλεπες παλι θα το προσπερνουσες, σωστα;Αν διαβαζεις λοιπον αυτο και σε λενε Μανωλη και εχεις εναν μικροτερο αδερφο που τον λενε Αχιλλεα θελω να ξερεις οτι ειμαι η αδερφη σου. Η μεγαλη σου αδερφη. Η οχι και τοσο μεγαλυτερη απο σενα, γιατι βλεπεις εχουμε μολις 1,5 χρονο διαφορα. Ξερεις ποια ειμαι. Ξερεις πως με λενε. Γιατι δεν ψαξατε ποτε να με βρειτε; Εγω το εκανα το βημα, τοτε, κι ας ημουν ανεπιθυμητη απο τη γεννα απο τον πατερα σας. Γιατι να ισχυει το ιδιο και απο σας;Ξερω οτι το γραφω αδικα. Ξερω οτι δε θα το δει κανεις. Ξερω οτι μερικοι θα το διαβασουν και θα με πουν φαντασμενη, αλλοι θα με λυπηθουν και απλα θα προσπερασουν. Ξερω οτι αυτοι που θελω να το δουν δε θα το δουν ποτε. Δε θελω ταυτιζομαι, δε θελω σχολια. Θελω τη 1 στις 1000 πιθανοτητα να το δει αυτος/οι που πρεπει. Θελω να ξερουν οτι υπαρχω, οτι σημερα ημουν εξω απο το σπιτι τους, εξω απο το σπιτι που θα μπορουσε να ηταν το "δικο μας" σπιτι.