ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

ΒΓΑΛΕ ΑΠΟ ΜΕΣΑ ΣΟΥ Ο,ΤΙ ΚΡΥΒΕΙΣ Ή ΦΟΒΑΣΑΙ ΝΑ ΠΑΡΑΔΕΧΤΕΙΣ.
 
 

Όλοι έχουμε πράγματα που θέλουμε να τα βγάλουμε από μέσα μας. Αλλά διστάζουμε να τα παραδεχτούμε ακόμα και στους πιο κοντινούς μας ανθρώπους. Όμως, αμαρτία εξομολογημένη, αμαρτία δεν είναι...

ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ ΚΑΙ ΣΧΟΛΙΑ ΠΟΥ ΑΦΟΡΟΥΝ ΣΕ ΙΑΤΡΙΚΑ ΘΕΜΑΤΑ Ή ΕΙΝΑΙ ΕΚΤΟΣ ΤΟΥ ΠΛΑΙΣΙΟΥ ΤΗΣ ΣΤΗΛΗΣ ΔΕΝ ΕΓΚΡΙΝΟΝΤΑΙ
ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΟΥ
14.9.2015 | 17:01

ωχ..

Λοιπον ημουν με ενα παιδι 1,5 χρονο και ηταν πολυ καλος, χωρισαμε ομως γιατι δεν υπηρχε πια ερωτας και απο τοτε ειναι ο χειροτερος του εαυτος. Στην αρχη πιστευα πως απλως του φταιω εγω αλλα στην πορεια συνειδητοποιησα χαρη στις συμβουλες της μανας μου οτι ετσι ηταν παντα αυτος και απλως οσο καιρο ημασταν μαζι ειχε γινει μια προσωρινη αλλαγη. Γι'αυτο κιολας ο πατερας του με ηθελε για τον γιο του γιατι του εβγαζα τον καλυτερο του εαυτο. Το θεμα ειναι οτι ο πρωην μου εχει πολλα ψυχολογικα προβληματα. Στο παρελθον, δηλαδη οταν ηταν ακομα στο σχολειο ειχε επισκεφτει εναν ψυχολογο αλλα ποτε ξανα. Στο πανεπιστημιο γνωριστηκαμε εμεις κ ενω οι δικοι του ξερουν τι εχει ο γιος τους δεν εχουν ασχοληθει απο τοτε. Εγω παλι νομιζα πως ανηκε στο παρελθον κι οτι εχει αλλαξει, αλλα τωρα που δεν ειμαστε μαζι και τον βλεπω ποσο ασχημα μιλαει σε ολους και ποσο χαλια συμπεριφερεται βλεπω οτι το προβλημα βγηκε στην επιφανεια. Ο ιδιος εχει πολλα νευρα μαζι μου, πολλα και θελω να πιστευω πως θα μεινει στο λεκτικο κομματι, δηλαδη να με βριζει. Επισης, μια φορα που ετυχε να εχουμε βγει, οχι μαζι φυσικα, μου ελεγε ασυναρτησιες, δε ξερω πως να το εξηγησω αλλα ενιωθα πως παιζω σε αστυνομικο θριλερ, κατι τυποι που λενε πραγματα που δε βγαζουν νοημα και μετα κανουν κατι κακο. Μου λεει οτι θα ηθελε να μην υπηρχα, ελπιζω να μη μεριμνησει γι'αυτο...εγω στην αρχη τα επαιρνα γιατι νομιζα οτι ηταν προσωπικο αλλα μετα καταλαβα οτι δεν ειναι και απο τοτε αν τον πετυχω παω με τα νερα του...πως συνεβη τωρα αυτο...προσοχη με ποιον συναπτετε σχεση... Απλως δεν εχει σε καποιον να τα πει, εγω περα απο κοπελα του ημουν και καλη του φιλη, τωρα ομως δε μιλαμε κ δυστυχως δεν εχει καποιον καλο φιλο περα απο παρεες τις οποιες απομακρυνει διαρκως και γι'αυτο φοβαμαι για το ξεσπασμα, γιατι δε θα αργησει..μου ειχε πεταξει κιολας οτι μονο ο εαυτος του τον καταλαβαινει και οτι θα σταματησει να μιλαει στους ανθρωπους και ειπε και το λογο, μια δικη του θεωρια, μια απ'τις ασυναρτησιες που σας ελεγα πιο πανω..
4
 
 
 
 
σχόλια
Θα σου πρότεινα να μιλήσεις στους δικούς του και να εξηγήσεις τους φόβους σου αλλά και σε δικούς σου ανθρώπους.Προσπάθησε να αποφεύγεις μέρη που συχνάζει και γενικώς όσο είναι εφικρό,προσπάθησε να διατηρήσεις την ψυχραιμία σου.
Περίεργο...Πάτησα συμφωνώ στο σχόλιο σου, αλλά δεν είμαι και 100%.Γιατί ναι και εμένα αυτό μου ήρθε πρώτα-πρώτα στο μυαλό, αλλά η αλήθεια είναι ότι υπάρχει και η περίπτωση να το πάρουν στραβά και να γίνει χειρότερα για όλους, για εκείνους πρώτα, για το παιδί μετά (αν αντιδράσουν "κάπως") και τέλος για την εξομολογουμένη (αν με την σειρά του το παιδί αντιδράσει "κάπως").Οι γονείς απ' ότι κατάλαβα ξέρουν, αρκετά ώστε να ήθελαν την λεγάμενη για να ησυχάσουν, δεν είχαν καμία πρόθεση να το αντιμετωπίσουν, πήγαινε και καλά με την σχέση οπότε ok.Δεν νομίζω να είναι έτοιμοι να ακούσουν ότι δεν έκαναν(?) αυτό που έπρεπε και πως περίμεναν από την σχέση του παιδιού να βγάλει τα κάστανα απ' την φωτιά.Ειδικό θέλει ο άνθρωπος.. και γονείς να τον πάρουν ΑΓΚΑΛΙΑ να τον πάνε.Πήγαινε μίλα τους Αν μπορείς, όσο πιο ψύχραιμα, ήρεμα και συγκροτημένα μπορείς.Καλή επιτυχία!υγ: Αίσθηση μου είναι πως πρέπει να κάνεις κάτι άμεσα.Ο τρόπος που το περιγράφεις, οι λέξεις και ο τρόπος που τις χρησιμοποιείς μου προκάλεσε αυθόρμητα μεγάλη ανησυχία, σαν αντί να διαβάζω την εξομολόγηση να έβλεπα το θρίλερ που λες... μέσα απ' τα μάτια του :/υγ1: Συγγνώμη που ανακατεύομαι σε ένα τόσο λεπτό ζήτημα. Απλώς πραγματικά ανησύχησα και πραγματικά, σκέψου πως στην αρχή έγραψα ένα τεράστιο, λεπτομερές, λέξη-λέξη με την εξομολόγηση σχόλιο που ντράπηκα/δεν θέλησα να καταχωρήσω.
Ναι καταλαβαίνω τι λές,είναι λεπτό το θέμα ΑΛΛΑ και η κοπέλα οφείλει να πάρει τα μέτρα της και να προστατέψει τον εαυτό της.Δεν χρειάζεται να τους προσβάλλει,μπορεί όμως με τάκτ να εκφράσει τις ανησυχίες της.Οι γονείς πολλές φορές δεν καταλαβαίνουν την σοβαρότητα μιας κατάστασης ή κάνουν τα στραβά μάτια,γιατί η όποιος πάσχει απο μια ψυχική ασθένεια, δυστυχώς στιγματίζεται απο την κοινωνία.Κατανοητό και ανθρώπινο αλλά και η εξ/νη δεν μπορεί να ζεί μέσα στον φόβο.
Scroll to top icon