ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

Και σκορπίζεσαι δεξιά κι αριστερά... Σκορπίζεις τις αγκαλιές και τα φιλιά σου, τα κομμάτια του κορμιού σου... Και τι καταλαβαίνεις? Τι κερδίζεις? Το απόλυτο τίποτα!Ευχαρίστηση του λεπτού, του μισάωρου, του τετράωρου...Ξεχνιέσαι, ναι! Και περνάς καλά! Και διασκεδάζεις, δηλαδή σκορπίζεσαι...Και μετά τι? Αναρωτιέσαι...Θεωρείς ότι στην παρούσα συκγυρία δεν μπορείς να προσφέρεις κάτι παραπάνω και δεν έχεις ανάγκη από κάτι παραπάνω... και σε πείθεις...Και ξαφνικά ζεις κάτι άλλο... κάτι μοναδικό και μεγάλο... κάτι γλυκό και βαθύ... κάτι απροσδιόριστο που δεν μπορεί να εκφραστεί με λέξεις...Ψάχνεις τα τραγούδια που σου αρέσουν... και δεν το εκφράζουν ούτε αυτά...Ψάχνεις σε κείμενα, ποιήματα που διαβάζεις... μα ούτε κι αυτά μπορούν να εκφράσουν αυτό που νιώθεις...Ή μήπως κλείνεσαι και δεν θέλεις να το αποδεχθείς... δεν θέλεις να το εκφράσεις...Αυτό είναι!!! Μάλλον το κάνεις για να μην πληγωθείς... Το καταλαβαίνω... Έχεις πληγωθεί αρκετά και έχεις παλέψει για σχέσεις θεωρώντας ότι πρέπει να τις κάνεις να πετύχουν και απέτυχες...Γι’αυτό θεωρείς ότι κι αυτό πρέπει να το κατατάξεις στα εφήμερα, τα περιστασιακά, για να είσαι ασφαλής.Και ξέρεις? Κατατάσσοντάς το εκεί, εκεί θα φτάσει...Θα μείνει εφήμερο και περιστασιακό κι ας ήθελες να ήταν μόνιμο... Και το σημαντικότερο? Δεν θα το ζήσεις!!!Άκουσέ με!!! Μπορεί να μην έχεις άλλη ευκαιρία να ζήσεις κάτι τέτοιο!! Να το ζήσεις!!! Πρέπει να το ζήσεις!!!Έτσι λες στον ευατό σου. Του το φωνάζεις... Όμως αυτός φοβάται... Και όπως όλα, έτσι και αυτό το ωραίο και μεγάλο τελειώνει...Και πάλι σκορπίζεσαι... Νομίζεις ότι έτσι δεν θα νιώσεις την απώλεια... Νομίζεις ότι έτσι δεν χάνεις χρόνο... ή μήπως χάνεις?Συνειδητοποιείς ότι ή θα συνεχίσεις να σκορπίζεσαι ή θα δίνεσαι μόνο σε ό,τι αγαπάς...Έως την επόμενη φορά που θα παρουσιαστεί, αν παρουσιαστεί, κάτι στη ζωή σου που να μην μπορείς να το εφράσεις με λόγια, σκέψου!!!Σκέψου αν θέλεις να σκορπίζεσαι...