Κοίτα να δεις θείτσα, αν ήσουν μικρή θα σ' έλεγα πως έχεις όλο το μέλλον μπροστά σου και τις δυνατότητες να το διαμορφώσεις όπως θες, αν είσαι διατεθιμένη να κάνεις τις ανάλογες θυσίες πάντα...Τώρα όμως που σε πήρανε τα χρόνια, πέσανε τα μπαλκόνια κ' είσαι με το 'να πόδι στον τάφο... δύσκολο, δεν ξέρω... Πάνε οι εποχές των ονείρων και της περιπέτειας, πιάσε το πλέξιμο.Κατά τα άλλα ναι, οι 23χρονοι ζούνε το όνειρο αυτή την εποχή. World party κι έτσι, οι μισοί δουλεύουν Mickel, coffee island, Everest κλπ και οι άλλοι μισοί διαβάζουν. Εκτός κι αν εννοείς το όνειρο του αιώνιου Έλληνα φοιτητή που μένει στη μάνα του μέχρι τα 35 τουλάχιστον. Next level.
25.6.2016 | 02:45
Αναμνησεις
Ειμαι η μονη που σκεφτομαι τα παιδικα χρονια και τα νοσταλγω?Ειμαι η μονη που αναπολω τους εφηβικους ερωτες λες και εχουν περασει χρονια?Ειμαι η μονη που οταν σκεφτομαι περασμενα ομορφα πραγματα ποναω?Ειμαι η μονη που φαντασιωνομαι πως θα θελα να ηταν η ζωη μου και που νομιζω πως οι αλλοι περνανε γαματα και εγω σαπιζψ σπιτι?Ειμαι η μονη 23 ετων που νομιζει οτι γερασε?
1
![1Ο+1 εξαιρετικά αναγνώσματα για το τέλος της εβδομάδας [20.12.24]](/sites/default/files/styles/square_mini/public/articles/2024-12-20/__LiFO_10%2B1_Previews%2810%29.jpg?h=748d7e9c&itok=xZ3nWt1B)
