13.11.2016 | 21:24
μόνο μοστρα ξέρω να κάνω
Όταν αρχίσω να αναλαμβανω πρωτοβουλίες στο επίπεδο των ερωτικών , ζωή μου θα αλλάξει άρδην.Καθομαι αδρανής όμως,.Επιλέγω τη ασφάλεια,τη βολη μου ,την εύκολη και ελεγχόμενη αυτοικανοποίηση .Ως ποτέ όμως?Αφού το τέλος της μέρας με βρίσκει στενοχωρημένο για αυτόν το λόγο.Τι φοβάμαι?Το να εκτεθω?Και λοιπόν? Τι είναι προτιμότερο?Η αδράνεια και η παθητικότητα με τα γνωστα αποτέλεσμα ή η κάποια δράση? Μα αφού υπάρχουν άπειρες ευκαιρίες! Καθημερινά εκδηλώνονται και εμφανίζονται! Αλλά επειδή ακριβώς δεν διαρκούν για πάντα παρά προσωρινά,χανονται.Αλλα οι κοπέλες που χάνονται νομίζουν ότι τις αγνοω επειδή έχω άλλη/ες ή επειδή δεν μου αρέσουν.Το δεύτερο μπορεί να ισχύει για ορισμένες αλλά το πρώτο σε καμιά περίπτωση! Που είναι η νεκρή πάλαι ποτέ αποφαστικοτητα μου?Ως ποτέ θα περιμένω να με σώσει μία θεία δύναμη που δεν υπάρχει? Ως εδώ όμως ο αυνανισμός,μια εκρηκτικη ζωή από δω και στο εξής θα υπάρξει για μένα.