O Metro Meteor υπήρξε ένα πολύ επιτυχημένο άλογο κούρσας και είχε κερδίσει χρηματικά έπαθλα μεγάλης αξίας- έως και 300 χιλιάδων δολαρίων- στο λαμπερό Belmont Park της Νέας Υόρκης. Ο ιδιοκτήτης του όμως τον «συνταξιοδότησε» όταν η βλάβη στα οστά στα γόνατά του έγινε μόνιμη. Η συνταξιοδότηση και η επιδεινούμενη κατάσταση της υγείας του σήμαινε πως το τέλος του Metro πλησίαζε.
Το 2009 τον υιοθέτησε ο Ron Krajewski και η σύζυγός του Wendy. Αναζητούσαν ένα άλογο για να το ιππεύει η Wendy όμως σύντομα ανακάλυψαν πως ο Metro είχε χειρότερα τραύματα από αυτά που νόμιζαν κι έτσι πέρασε αρκετούς μήνες λαμβάνοντας θεραπευτική αγωγή και κάνοντας θεραπείες αποκατάστασης.
Ο κτηνίατρος του έδινε ένα χρόνο ζωής και τους ενημέρωσε ότι θα αναγκάζονταν να τον υποβάλουν σε ευθανασία. Όμως ο Ron δεν ήθελε να το βάλει κάτω. Είχε μάλιστα προσέξει πως ο Metro συχνά κουνούσε το κεφάλι του για να τραβήξει την προσοχή και του άρεσε να πιάνει αντικείμενα με το στόμα του. Κάπως έτσι αναρωτήθηκε θα γινόταν αν ο Metro έπιανε με το στόμα του ένα πινέλο.
«Του έμαθα να ακουμπά τη μύτη του στον καμβά δίνοντάς του λιχουδιές. Μετά έμαθε να κρατάει το πινέλο» εξηγεί. «Θα μπορούσε να ακουμπούσε το πινέλο στον καμβά και να το άφηνε και όλα να τελείωναν. Για καλή μας τύχη όμως άρχισε να το κινεί πάνω κάτω, αφήνοντας τις πινελιές του στον καμβά. Μάλιστα έδειχνε να το διασκεδάζει».
Σύντομα ο Metro βελτίωσε την τεχνική του κι άρχισε να φτιάχνει πίνακες που ο Ron έκρινε πως ήταν αρκετά καλοί για να εκτεθούν και να πωληθούν στην τοπική γκαλερί. Την πρώτη εβδομάδα πουλήθηκαν τέσσερις πίνακες, με ορισμένους να παρομοιάζουν την τεχνική του Metro με αυτή του Τζάκσον Πόλοκ.
Οι πινελιές του είναι παχιές, τυχαίες και μερικές φορές διακεκομμένες, αφήνοντας και τα άλλα χρώματα να φανούν από κάτω. «Το αποτέλεσμα είναι πολύ ζωντανό» λέει ο Ron.
Το ντοκιμαντέρ My Paintbrush Bites το έχουν σκηνοθετήσει οι Joel Pincosy και Joe Egender.
