ADVERTORIAL
Λένε ότι τα παιδιά μπορούν να σε διδάξουν πολλά πράγματα αν έχεις τη διάθεση να τα ακούσεις. Κάποια από αυτά τα γνωρίζεις αλλά έχεις ξεχάσει την αξία τους και χρειάζεται να τα επαναφέρει στην καθημερινότητα ο παιδικός λόγος που με όλη την αφέλεια και την αθωότητα περιγράφει καλύτερα την αλήθεια που ήδη ξέρεις. Ο γιος μου διδάχτηκε την ανακύκλωση στο νηπιαγωγείο και έφερε μαζί του στο σπίτι ερωτήσεις που μας θύμισαν τη δική μας ευθύνη σε ό τι αφορά το περιβάλλον και την προστασία του.
Ναι, στο σπίτι μου ανακυκλώνουμε. Τοποθετούμε ξεχωριστά εκείνα τα υλικά που θα καταλήξουν στους μπλε κάδους, χτυπώντας φιλικά στην πλάτη τη συνείδησή μας γιατί, τέλος πάντων, κάπως συμβάλλουμε στην προστασία του πλανήτη. Όμως η ίδια η ανακύκλωση ως τρόπος ζωής έχει ακόμα δρόμο να διανύσει κι αυτόν τον δρόμο πρέπει να το περπατήσουμε όλοι μαζί, στις γειτονιές μας, στο σπίτι μας και φυσικά σε αυτόν τον δρόμο πρέπει να πάρουμε από το χέρι τα παιδιά μας για να τους μάθουμε στην πράξη όλα εκείνα που διδάσκονται στο σχολείο.
Οι μπλε κάδοι έχουν ήδη γίνει μέρος του αστικού μας τοπίου. Τους συναντάμε παντού και δεν είναι τυχαίο αφού υπάρχουν 165.000 μπλε κάδοι και μπλε κώδωνες σε όλη την Ελλάδα. Όμως η παρουσία τους δεν είναι αρκετή, αν δε συνοδεύεται από την κατάλληλη χρήση που πρέπει να εφαρμόζεται από όλους. Κι επειδή κάποιες φορές μπορεί να παρασύρεσαι από την καθημερινότητα και τους ρυθμούς της αρκεί ένα παιδί του νηπιαγωγείου για να σου θυμίσει πως γίνεται η ανακύκλωση.
Στον μπλε κάδο ρίχνουμε μόνο συσκευασίες από αλουμίνιο (όπως αναψυκτικά και μπίρες), λευκοσίδηρο (όπως κονσέρβες τροφίμων), γυαλί (όπως μπουκάλια από νερό ή ποτά και βαζάκια τροφίμων), χαρτί ή χαρτοκιβώτια (όπως συσκευασίες από ηλεκτρικές συσκευές, τρόφιμα, απορρυπαντικά ή ακόμα και χαρτοσακούλες). Δεν είναι και λίγα... Αυτό σημαίνει ότι καθημερινά όλοι έχουμε υλικά που κατευθύνονται στον μπλε κάδο της γειτονιάς μας για να αναλάβουμε το κομμάτι που μας αναλογεί όχι μόνο για το περιβάλλον αλλά και για μια σειρά από άλλα ζητήματα όπως την οικονομία και την εργασία, τα οικονομικά του Δήμου και φυσικά την παράταση του χρόνου ζωης των υποδομών τελικής διάθεσης (ΧΥΤΑ) των αστικών στερεών αποβλήτων.
Με αυτή την υποδομή ανακύκλωσης οι δικαιολογίες μάλλον δεν αρκούν, γιατί αποκλείεται κάποιος μπλε κάδος να μην είναι δίπλα σου. Στον δικό μας μπλε κάδο πηγαίνω κάθε πρωί με τον γιο μου. Η μάλλον, με πηγαίνει εκείνος αφού έχει αναλάβει να ελέγχει πως ανακυκλώνουμε σωστά, όπως έμαθε στο σχολείο του. Δεν ξέρω αν υπάρχει μεγαλύτερη αξία από αυτή την καθημερινή συνήθεια που γίνεσαι υπόλογος στην παιδική αυστηρότητα (την αμείλικτη και αφιλτράριστη) και το βλέμμα που περιμένει να μάθει, ενώ ταυτόχρονα σε μαθαίνει το σωστό.
σχόλια