Εδώ και σχεδόν μισό αιώνα το Φεστιβάλ Κινηματογράφου, διεθνές και καταξιωμένο, αποτελεί το ετήσιο ραντεβού εκατοντάδων σινεφίλ με έναν κινηματογράφο περισσότερο καλλιτεχνικό και εθνικά ποικίλο από αυτό που μπορούν να παρακολουθήσουν συνήθως στις αίθουσες. Το παραδοσιακό ραντεβού επίσης των Eλλήνων κινηματογραφιστών που εξακολουθούν να το θεωρούν το «δικό τους» φεστιβάλ, καθώς εδώ δίνονται οι πρεμιέρες των ταινιών τους με την προσμονή ενός Κρατικού Βραβείου, τα οποία απονέμονται ακριβώς την επομένη της λήξης του Διεθνούς Φεστιβάλ (δυστυχώς πολλοί τα μπερδεύουν με τα φεστιβαλικά βραβεία).
Την Παρασκευή 14 Νοεμβρίου, στις 8 το βράδυ αρχίζει το Φεστιβάλ με την προβολή της νέας ταινίας του Ντάρεν Αρονόφσκι Ο Παλαιστής. Ο εξαιρετικός Aμερικανός σκηνοθέτης δεν θα παρευρεθεί, αλλά πολλοί και διάσημοι δημιουργοί και καλλιτέχνες θα καταφθάσουν στη Θεσσαλονίκη για να τιμηθούν και να μας τιμήσουν, τόσο με την παρουσία τους όσο και με τα προγραμματισμένα masterclasses τους, που έχουν γίνει πια θεσμός.
Έτσι, θα έχουμε την ευκαιρία να ακούσουμε και να δούμε σε απόσταση αναπνοής τον Όλιβερ Στόουν, τον Βίλεμ Νταφόε, τον Τακέσι Κιτάνο, τους αδελφούς Νταρντέν, τον βραβευμένο με Όσκαρ μουσικό Γκουστάβο Σανταολάγια! Αναρίθμητοι δημιουργοί από ολόκληρο τον κόσμο, συχνά νέοι -εν τη γένεσει τους και μελλοντικοί-, στη δύση τους κάποιοι άλλοι, μετά από μια μεγάλη πορεία που η Θεσσαλονίκη τιμά. Έτσι, πέρα από το υπολογίσιμο και με ειδικό βάρος διεθνές διαγωνιστικό, τα παράλληλα αφιερώματα προσφέρουν απλόχερα μια θαυμαστή ποικιλία ταινιών κάθε πιθανής και απίθανης θεματολογίας και στυλ. Και η φετινή διοργάνωση δεν αποτελεί εξαίρεση.
Ζαν Πιερ και Λικ Νταρντέν
Αδιαμφισβήτητα αποτελούν μια ιδιαίτερη περίπτωση -ίσως και τη μοναδική- κινηματογραφιστών. Πιστοί σ' έναν κινηματογράφο direct, με γλώσσα ωμή, σχεδόν στιλπνή, στυλιστικά πολύ κοντά στον Μπρεσόν, αλλά δραματουργικά ακόμα πιο απελευθερωμένοι, οι δύο Βέλγοι αδελφοί Ζαν Πιέρ και Λικ Νταρντέν μάς έχουν σαγηνέψει κινηματογραφικά επανειλημμένως τα τελευταία χρόνια. Όπως επίσης μας έχουν συνταράξει με την κοινωνική βιαιότητα που αναπλάθουν μέσα από τα αγλύκαντα και εντελώς αποκαλυπτικά αντι-μελοδράματά τους: άποροι, παρίες, ανθρώπινα ναυάγια, οι δρόμοι της μεγαλούπολης, οι σύγχρονες τενεκεδογειτονιές της πλούσιας Δύσης, μέσα στις οποίες η κάμερα τους ανιχνεύει και καταγράφει, ακολουθώντας κατά πόδας τους ήρωες ως ένα τρίτο, αφανές πρόσωπο να 'ναι «παρών». Ακολουθώντας τους στον ασθμαίνοντα μαραθώνιό τους, στις παγίδες που πέφτουν, στους σκουπιδότοπους που ζούνε, στο μολυσμένο αέρα του βιομηχανικού τοπίου που αναπνέουν.
Παραγωγοί ντοκιμαντέρ από το 1975, δεινοί ντοκιμαντερίστες και οι ίδιοι που το απέδειξαν με το πρώτο τους φιλμ τεκμηρίωσης, το Le chant du rossignol του 1978, κατέκτησαν τη διεθνή αναγνώριση με την Υπόσχεσητο 1996. Μόλις τρία χρόνια αργότερα κέρδισαν τον πρώτο Χρυσό Φοίνικα με τη συγκλονιστικήΡοζέτα γύρω από τη ζωή μιας άνεργης νέας γυναίκας, ενώ με αφετηρία την Αυγήτου Μουρνάου γυρίζουν Το παιδί και κερδίζουν έναν ακόμα Χρυσό Φοίνικα το 2002. Τελευταία τους κατάκτηση το φετινό Βραβείο Σεναρίου των Καννών με το Η σιωπή της Λορνά.
Το Φεστιβάλ τιμά τους αδελφούς Νταρντέν, φέρνοντας τόσο τους ίδιους όσο και ταινίες τους που ποτέ δεν είχαμε την ευκαιρία μέχρι σήμερα να δούμε. Από το Falsch του 1986 και το Il Court, il court le monde (Ο κόσμος τρέχει)του 1987, μέχρι το Je pense à vous (Σας Σκέφτομαι)του 1992 ή το δεκάλεπτο Dans l' obscurite, τη συμβολική τους συμμετοχή στο επετειακό «chacun son cinema» των Καννών το 2007. Τις μέρες που θα βρίσκονται εδώ θα μοιραστούν με εμάς, μέσω του masterclass που θα δώσουν, τις εμπειρίες τους τόσο στη σκηνοθεσία και στο σενάριο όσο και στην παραγωγή.
Τακέσι Κιτάνο
Τον ανακαλύψαμε το 1997 με τα Πυροτεχνήματα, τη βραβευμένη του με Χρυσό Λέοντα ταινία. Παράλληλα μάθαμε ότι πέρα από αιρετικός σκηνοθέτης, ηθοποιός και σεναριογράφος του σύγχρονου ιαπωνικού κινηματογράφου, πρόκειται και για μια σπουδαία καλτ τηλεοπτική περσόνα, ιδιαίτερα δημοφιλή στο πλατύ ιαπωνικό κοινό. Στη Θεσσαλονίκη έρχεται για να μας παρουσιάσει το τελευταίο του φιλμ Ο Αχιλλέας και η χελώνα, που καταπιάνεται με το αιώνιο ζήτημα της αγωνίας του καλλιτέχνη για καταξίωση και εμπορική επιτυχία μέσα από την ιστορία ενός ερασιτέχνη ζωγράφου, συνδυάζοντας το χιούμορ με το συναίσθημα, την αυτοκριτική και την παραδοχή. Ο Τακέσι Κιτάνο θα παραλάβει έναν τιμητικό Χρυσό Αλέξανδρο και θα παραδώσει και αυτός με τη σειρά του ένα masterclass.
Ο κινηματογράφος της Μέσης Ανατολής
Ένα παζλ έντεκα ταινιών από την Αίγυπτο, το Ισραήλ, το Λίβανο, τη Συρία, την Ιορδανία, την Παλαιστίνη, την Κύπρο και την Υεμένη συμπληρώνει το πολιτικο-κοινωνικό κινηματογραφικό πανοράμα μιας περιοχής που δεν λέει να ηρεμήσει και να κοιτάξει το μέλλον νηφάλια και με όραμα. Παγκόσμια συμφέροντα, παιχνίδια εξουσίας και μισαλλοδοξίας, θρησκευτικοί και οικονομικοί ανταγωνισμοί, εμμονές και ενοχές εξακολουθούν να κρατούν δέσμιες γενιές και ζωές ανθρώπων ενός επίγειου παραδείσου που μετατρέπεται συχνά σε κόλαση και ξανά από την αρχή. Χαρακτηριστικό παράδειγμα η περίπτωση της ταινίας του 2005 Ahlaamτου Ιρακινού Μοχάμεντ Αλ Νταρατζί, η οποία διαδραματίζεται μέσα σε ένα βομβαρδισμένο ψυχιατρείο της Βαγδάτης και που κατά τη διάρκεια των γυρισμάτων της μέλη του συνεργείου απήχθηκαν και βασανίστηκαν.
Στον αντίποδα, ο Ισραηλινός Αρί Φόλμαν επιστρέφει είκοσι έξι χρόνια μετά και μέσα από το αυτοβιογραφικό animation Βαλς με τον Μπασίρ, στα προσφυγικά στρατόπεδα της Σάμπρα και της Σατίλα, τα γνωστά και καταγεγραμμένα στην ιστορία κολαστήρια θανάτου χιλιάδων Παλαιστινίων, όπου εξοντώθηκαν υπό το βλέμμα του ισραηλινού στρατού, στον οποίο ο νεαρός τότε σκηνοθέτης υπηρετούσε.
Από την Ιορδανία μέσω Σάντανς, όπου απέσπασε το World Cinema Audience Award, έρχεται η πρώτη ανεξάρτητη παραγωγή που γυρίστηκε στη χώρα τα τελευταία πενήντα χρόνια, τοCaptain Abu Raedτου Αμίν Ματάλγκα, και μας παρουσιάζει τη ζωή και τις φανταστικές αποδράσεις ενός υπαλλήλου αεροδρομίου. Στο Κάτω από τις βόμβες ο Φιλίπ Αρακτιντζί περιγράφει την απελπισμένη προσπάθεια μιας μάνας να βρει το γιο της εν μέσω βομβαρδισμών της πρόσφατης εισβολής του Ισραήλ στο Λίβανο. Στην ταινία, η οποία απέσπασε πέρυσι στη Βενετία το EIUC Human Rights Film Award, παρακολουθούμε ταυτοχρόνως και τις αδιανόητες συνθήκες κάτω από τις οποίες γυρίστηκε. Στο Out of coverage του Σύρου Αμπντουλατίφ Αμπντουλχαμίντ, ένα ερωτικό τρίγωνο ανάμεσα σ' έναν πολιτικό κρατουμένο, τη γυναίκα του και τον καλύτερό του φίλο, μας εισάγει στην καθημερινή πραγματικότητα της Δαμασκού του σήμερα. Στο Salt of this sea η Ιορδανή Ανμαρί Τζασίρ αφηγείται το ταξίδι αυτογνωσίας μιας Αμερικανοπαλαιστίνιας στον τόπο καταγωγής της, ενώ ο αιγυπτιακής καταγωγής Χισάμ Ισάουι μας μεταφέρει με το Americna Eastστο post 9/11 Λος Άντζελες και στις δυσκολίες συνύπαρξης Αμερικάνων και αραβικής κοινότητας. Homage και στον εκλιπόντα Γιουσέφ Σαχίν με το σημαδιακό φιλμ του 1979 Alexandria...Why?. Αλλά και στον επίσης βετεράνο Γιούσρι Νασράλα με το μεταφυσικό του Aquarium, που διαδραματίζεται στο σύγχρονο Κάιρο. Η έκπληξη όμως του αφιερώματος έρχεται από την Υεμένη, όπου κάτω από φοβερές αντιξοότητες και λογοκρισία ο Μπάντερ Μπεν Χιρσί γύρισε την πρώτη ταινία μυθοπλασίας που γυρίστηκε ποτέ στην πατρίδα του! Ένα σύγχρονο παραμύθι με τίτλο Μια καινούργια ημέρα στη Σαναά.Από την ελληνική Μέση Ανατολή ο Κύπριος Πανίκος Χρύσανθου μας αφηγείται με την ταινία του Ακάμας την ερωτική ιστορία δύο ανθρώπων με διαφορετικές εθνικές καταβολές.
Ημέρες ανεξαρτησίας
Το αγαπημένο τμήμα των περισσοτέρων σινεφίλ που κατακλύζουν το λιμάνι, με ταινίες πρωτοποριακές, τολμηρές και ιδιάζουσες, μας εισάγει σε κόσμους πρωτοφανείς, συχνά αδιανόητους από κάθε γωνιά της Γης. Φέτος, συμπεριλαμβάνει ένα αφιέρωμα στον «πατέρα του αφρικανικού σινεμά», τον Ουσμάν Σεμπέν, που έφυγε το καλοκαίρι σε ηλικία 84 ετών, με μια ρετροσπεκτίβα ολόκληρης της φιλμογραφίας του, όπως και ένα άλλο στο Βρετανό πρωτοποριακό κινηματογραφιστή Τέρενς Ντέιβις, ο οποίος θα παρευρεθεί και ο ίδιος στη Θεσσαλονίκη. Από την Αγγλία έρχονται και οι Desperate Optimists, δύο καλλιτέχνες που η πειραματική τους δουλειά έχει ξεχωρίσει και που με την πρώτη τους μεγάλου μήκους Helen, την ιστορία μιας εφήβου που καλείται σε μια αναπαράσταση φόνου, εντυπωσίασαν με την ωριμότητα και το προσωπικό τους στίγμα. Πολλοί είναι και οι νέοι εκπρόσωποι της αμερικανικής αβάν γκαρντ επίσης: ο Αζέιζελ Τζέικομπς με δύο του φιλμ, τοThe good times kid και το Momma's man, η Κέλυ Ράιχαρντ με τη νέα της δουλειά Wendy and Lucy, οι ιδιοσυγκρασιακοί Ντέιβιντ και Νέιθαν Ζέλνερ με το σουρεαλιστικό Goliath, ο Τζόσουα Σάφντι με το τραγελαφικό The pleasure of being robbed. Τέσσερα φιλμ με πρωταγωνιστές παιδιά έχουν κάνει μεγάλη αίσθηση στα διεθνή φεστιβάλ και θα τα δούμε και εδώ. Το Kisses από την Ιρλανδία, το Stella από τη Γαλλία, το Sugar από την Αμερική και το σουηδικό Let the right one in, βραβευμένο στα φεστιβάλ του Γκέντεμποργκ και της Tribeca. Από την Αφρική το αφαιρετικό Gabblaείναι αλγερινής παραγωγής και το Tezaτου διακεκριμένου Αιθίοπα Χαϊλέ Γκερίμα.
Έρχεται επίσης ένα πρότζεκτ που οργάνωσε ο Μάικλ Ολμπράιτ, συντονίζοντας επτά εφήβους που δημιούργησαν το μουσικό ντοκιμαντέρSonic Youth, Sleeping Nights Awake. Το πείραμα, δε, θα επαναληφθεί και στη Θεσσαλονίκη! Από την Κορέα ο Κιμ Ζιν Γου έρχεται με ένα μετα-σπαγγέτι γουέστερν, το The good, the Bad and the Weird, και από τη Βραζιλία η καλτ φιγούρα ταινιών τρόμου Χοσέ Μοτζίκα Μαρινς, με το Encarnacao do Demonio.
Τέλος, θα παιχτούν δύο ταινίες-θρύλοι. Το βουβό σουηδικό The Phantom carriageτου 1921 του σκηνοθέτη Βίκτορ Σζόστρομ και το The Exiles, «χαμένο» αριστούργημα του 1961 του Κεντ Μακένζι.
Focus: Κοινόβιο 2008
Πέρυσι είχε θεματική ενότητα τους πολέμους. Φέτος, το κοινό όραμα. Ταινίες που διαδραματίζονται ή συνθέτουν δραματικές καταστάσεις σε κοινοβιακούς χώρους. Όπως το καναδικόTout est parfait, όπου ένας έφηβος μένει έξω από την ομαδική αυτοκτονία των φίλων του και πρέπει να διαχειριστεί την απώλειά τους, το ουγγρικό Delta για το μιασμένο έρωτα μεταξύ δύο ετεροθαλών αδελφών στις όχθες ενός ποταμού, το αργεντίνικο Salamandra που εξελίσσεται στο χίπικο El Bolson της Παταγονίας. ΣτοLes paradis perdus του Ελιέρ Σιστέρν αναπλάθεται ο Μάης του '68 μέσα από την ιστορία αυτογνωσίας ενός μεγαλοαστού κοριτσιού και με το Meganeτης Ναόκο Ογκιγκάμι θα ταξιδέψουμε στον ιαπωνικό Νότο, σε ένα παραθαλάσσιο πανδοχείο. Θα δούμε δυο ακόμα φιλμ, το ένα από την Αμερική, το The way I see things όπου ένα αγόρι για να ξεπεράσει το χαμό του συντρόφου του καταλήγει σε ένα new age κοινόβιο, και το άλλο από τη Γαλλία με τίτλο Adhen, με Άραβες και Αφρικανούς μετανάστες στα περίχωρα του Παρισιού.
Βαλκανικό πανόραμα
Το μεγάλο αστέρι του σύγχρονου τουρκικού κινηματογράφου Noυρί Μπιλγκέ Τζεϊλάν επιστρέφει στη Θεσσαλονίκη με το βραβευμένο για τη σκηνοθεσία του στις Κάννες Τρεις πίθηκοι, όπως και ο παλιός μας γνώριμος Σεμίχ Καπλάνογλου με το Γάλα, το δεύτερο μέρος μιας τριλογίας που ξεκίνησε με το Αυγό. Ο Ντερβίς Ζαϊμ με μια κάμερα και ένα μονοπλάνο δημιούργησε την Τελεία, η οποία διαπραγματεύεται το έγκλημα και την καλλιγραφία κι ο Γιεσίμ Ουστάογλου με το Κουτί της Πανδώρας που βραβεύτηκε στο Σαν Σεμπαστιάν προσεγγίζει και ερμηνεύει την αρνητική επίδραση του νεοκαπιταλιστικού μοντέλου στις παλιές αξίες. Ο Χουσεγίν Καράμπεϊ έρχεται με το Είσαι ο Μάρλον μου κι ο Μπράντο μου,βραβευμένο για τη σκηνοθεσία του στο Φεστιβαλ Tribeca, ο Εζκάν Αλπέρ με το Φθινόπωρο, ενώ σε διεθνή πρεμιέρα θα δούμε το Καβούκι του Ουγιγκάρ Ασάν. Ο Νεζί Ουνέν θα μας ταξιδέψει μέσω του λυρικού ντοκιμαντέρ του Τα χαμένα τραγούδια της Ανατολίαςστις εσχατιές του πολιτιστικού και γεωγραφικού χάρτη της χώρας του.
Η πιο ακριβή παραγωγή στην ιστορία του αλβανικού κινηματογράφου είναι μια μεταφορά της Μαύρης Χρονιάςτου Κανταρέ, που εξελίσσεται στα χρόνια της Οθωμανικής Αυτοκρατορίας από τον Φατμίρ Κότσι και έχει τίτλο Ο καιρός του κομήτη. Θα προβληθεί στο τμήμα Βαλκανικό Πανόραμα μαζί με το Η περιοδεία από τη Σερβία, το Χιόνι από τη Βοσνία, τα Πίσσα και Αποχαιρετισμός στον Χεμινγουέϊ από τη Βουλγαρία και τέλος το Boogie από τη Ρουμανία. Από την ίδια χώρα θα προβληθούν εννέα μικρού μήκους ταινίες, όπου αποτυπώνεται όλη η δυναμική και το ταλέντο της νέας ρουμανικής κινηματογραφίας.
Διεθνές διαγωνιστικό
Το κοινό χαρακτηριστικό όλων των διαγωνιζόμενων δημιουργών εδώ είναι ότι η συμμετοχή τους πρέπει να είναι η πρώτη ή δεύτερη μεγάλου μήκους ταινία της φιλμογραφίας τους. Έτσι, από την Ελλάδα, η οποία έχει δικαίωμα να συμμετέχει με δύο τίτλους, έχουμε μια ανεξάρτητη παραγωγή, τοWithout, του εικαστικού και γλύπτη Αλέξανδρου Αβρανά, ο οποίος αποπειράται να μας μιλήσει για την κρίση ενός σύγχρονου ζευγαριού που μπροστά στις νέες φιλοδοξίες της γυναίκας, η επικοινωνία του οδηγείται σε αδιέξοδο και αλλαγή πορείας κι από την άλλη τον Πέτρο Σεβαστίκογλου με τιςΤρεις Στιγμές του, όπου ψηλαφίζει τον έρωτα σε τρεις ηλικίες μέσα από τρεις συγκρούσεις και σε τρεις στιγμές. Στο Άνεμοι του Σεπτέμβρη του Αμερικανο-ταϊβανέζου Τομ Σου-Γιου Λιν εννέα συμμαθητές αντιμετωπίζουν για πρώτη τους φορά ζητήματα όπως πραγματική φιλία, τις αμφισβητούμενες έννοιες του τι είναι σωστό και τι λάθος. Η διάσημη Ινδή ηθοποιός από το Fireκαι το Earth Ναντίτα Ντας έρχεται να διαγωνιστεί με το σκηνοθετικό της ντεμπούτο Αποχωρισμός, μια συγκλονιστική δραματοποίηση των κοινωνικών συνεπειών που έφεραν η αιματοχυσία και οι βιαιότητες στο Γκουτζαράτ, όπου το 2002 σφαγιάσθηκαν 3.000 μουσουλμάνοι και βιάστηκαν άλλες τόσες γυναίκες. Στο Εκεί πέρα από το Ιράν ο σκηνοθέτης Αμπντολρεζά Καχανί περιγράφει επίσης προβλήματα επικοινωνίας ενός ζευγαριού, όπου ο άντρας καίγεται να βρει χρήματα να επιστρέψει στην Αμερική για να μη χάσει την πράσινη κάρτα του και χρειάζεται το ποσό που η γυναίκα του διεκδικεί από την οικογενειακή της περιουσία. Στην Κλεψύδρα ο Σάμπολτς Τολνάϊ, γεννημένος στη πρώην Γιουγκοσλαβία, ακολουθεί τα βήματα ενός νεαρού συγγραφέα στην αναζήτηση της αλήθειας και της καταγωγής του, με τη μνήμη ενός πατέρα που χάθηκε στον Δεύτερο Παγκόσμιο Πόλεμο να τον στοιχειώνει. Από το Μεξικό, στην ιστορία αγάπης μεταξύ ενός αγοριού και κοριτσιού, του Ομάν και της Μαρού, οι οποίοι αψηφούν και περιγελούν γονείς, αρχές, κατεστημένο, ο σκηνοθέτης Χεράρδο Ναράνχο δίνει στοΘα εκραγώ, τραγικό τέλος. ΈναΚυριακάτικο ψάρεμα στη Ρουμανία του σκηνοθέτη Αντριάν Σιτάρου γίνεται αφορμή για ένα ακόμη ζευγάρι που διατηρεί παράνομο δεσμό να βγάλει τις μάσκες μπροστά σε μια άγνωστή τους γυναίκα, δείχνοντας το πραγματικό τους πρόσωπο και αλήθειες. Στο Μια εβδομάδα μόνοιτης βραβευμένης και παλιότερα στη Θεσσαλονίκη Αργεντινής Σελίνα Μούργκα δύο προνομιούχα παιδιά που ζουν περιορισμένα στο μεγαλοαστικό του περιβάλλον έρχονται σε επαφή με έναν συνομήλικο από τον «έξω» κόσμο. Θα συγκρουστούν, θα προβληματιστούν, θα αγαπηθούν. Στο μινιμαλιστικό Μια σκούπα γίνεται χρυσόψαρο από τη νότια Κορέα του Κιμ Ντουνγκ-τζου ένας καλόκαρδος ηλικιωμένος πέφτει συνεχώς θύμα της αγνότητάς του, μέχρι που προξενεί κατά λάθος το θάνατο ενός συνανθρώπου του. Ο τραγουδιστής-συγγραφέας-σκηνοθέτης Ντιαστέμ από τη Γαλλία γύρισε το κωμικοτραγικό Ο θόρυβος των άλλων γύρω μας, όπου ένας αλλοπρόσαλλος «θίασος» χαρακτήρων ξεσπαθώνει κατά τη διάρκεια του Φεστιβάλ της Αβινιόν, μια ταινία για τον έρωτα, τη δημιουργία και τη μετεωρολογία. Ο τρόφιμος από τις Φιλιππίνες, μια ταινία των Πάολο Βιγιαλούνα και Έλεν Ράμος, είναι ένας άντρας που επτά χρόνια μετά την αποφυλάκισή του, και ενώ είναι πια τακτοποιημένος και παντρεμένος στην επαρχεία, έρχεται αντιμέτωπος με τον έρωτά του εκείνης της περιόδου, ένα συγκρατούμενό του. Ο Ισπανός Ντανιέλ Ερνάντεθ επέλεξε την πόλη Τέτουαν του βόρειου Μαρόκου και μια γειτονιά τη Τζαμάα Μεζουάκι, απ' όπου προέρχονταν πέντε από τους υπαίτιους της τρομοκρατικής επίθεσης της 11ηςΜαρτίου του 2004 στη Μαδρίτη για να γυρίσειΤα παιδιά της διπλανής πόρτας. Τρείς παράλληλες ιστορίες δύο αντρών και μιας γυναίκας, με τα κοινωνικο-οικονομικά τους αδιέξοδα και φόντο ένα φτωχό και προβληματικό περιβάλλον. Στα Τρία τυφλά ποντίκια, τρεις νέοι άντρες, αξιωματικοί του ναυτικού περνάν την τελευταία τους βραδιά στο Σίδνεϊ, πριν σαλπάρουν για το Ιράκ. Τους ενώνει και τους χωρίζει ένα ένοχο μυστικό. Όταν αποκαλύπτεται, τίθενται βασανιστικά ερωτήματα.
Βest of the rest
Μια πλήρης ρετροσπεκτίβα όλων των ταινιών του πρωτοπόρου σκηνοθέτη Μάνου Ζαχαρία που γύρισε έντεκα συνολικά ταινίες στη Σοβιετική Ένωση επίσης περιλαμβάνεται στο φετινό πρόγραμμα, όπως και η αβάν πρεμιέρ της νέας ταινίας του Θόδωρου Αγγελόπουλου Η σκόνη του χρόνου, γυρισμένη με διεθνές καστ και πρωταγωνιστές τους Βίλεμ Νταφόε, Μπρούνο Γκαντζ, Ιρέν Ζακόμπ και τον Μισέλ Πικολί, ανάμεσα σε άλλους, σε Ισραήλ, Ιταλία, Καζακστάν, Ρωσία και Ελλάδα. Η ταινία λήξης είναι το Frost-Nixon, Η αναμέτρηση του Ροκ Χάουαρντ, ανάπλαση της θρυλικής τηλεοπτικής συνέντευξης του Αμερικανού προέδρου των ‘70s με τον τηλεοπτικό σταρ της εποχής.
σχόλια