Οι ξένοι στα Όσκαρ: Τα «Παράσιτα» μπορούν να γράψουν ιστορία

Οι ξένοι στα Όσκαρ: Τα «Παράσιτα» μπορούν να γράψουν ιστορία Facebook Twitter
Τα «Παράσιτα» των 6 υποψηφιοτήτων και της ευρύτατης αναγνώρισης έγιναν η 12η μη αγγλόφωνη ταινία που απειλεί μια εξόχως αγγλόφωνη ιστορία βραβείων.
1

Τα «Παράσιτα» μπορούν να γράψουν ιστορία αν γίνουν η πρώτη μη αγγλόφωνη ταινία που θα κατακτήσει το κορυφαίο Όσκαρ στην 92η απονομή των κινηματογραφικών βραβείων στο Λος Άντζελες. Μέχρι να ξεκινήσει τη σαρωτική του πορεία το «1917» του Σαμ Μέντες, κερδίζοντας το βραβείο της Ένωσης Παραγωγών και εκείνο της Ένωσης Σκηνοθετών, μετά τις Χρυσές Σφαίρες το δραματικό αριστούργημα του Μπονγκ Τζουν-χο διατηρούσε ίσες πιθανότητες με το «Κάποτε στο Χόλιγουντ», το «Joker» και τον «Ιρλανδό» σε ένα ρευστότερο ταμπλό προγνωστικών.

Στην κατηγορία της Διεθνούς Παραγωγής, τίτλου που αντικατέστησε το ξενόγλωσσο Όσκαρ, παραμένει το ακλόνητο φαβορί. Αυτό είναι το Όσκαρ με το οποίο συνήθως ανταμείβονται ταινίες που κατάφεραν να διεισδύσουν στις «μεγάλες» κατηγορίες, εκεί όπου οι ψηφοφόροι της Ακαδημίας δεν έχουν τολμήσει ακόμα να κάνουν την έκπληξη, επιβραβεύοντας το σινεμά εκτός της δικής τους βιομηχανίας θεάματος.

Δημιουργοί εκτός Αμερικής, όπως ο Χιρόσι Τεσιγκαχάρα για τη «Γυναίκα στους αμμόλοφους», ο Εντουάρ Μολιναρό για το «Κλουβί με τις τρελές», ο Βόλφγκανγκ Πέτερσεν για το «Υποβρύχιο», αλλά και ο Μπερνάρντο Μπερτολούτσι για το «Τελευταίο ταγκό στο Παρίσι», έχουν αναγνωριστεί με υποψηφιότητες στην πεντάδα της σκηνοθεσίας, χωρίς οι ταινίες τους να έχουν εισχωρήσει στην αντίστοιχη της καλύτερης ταινίας.

Τη δεκαετία του '90, δύο ταινίες που είχε αναλάβει να προωθήσει ο Χάρβεϊ Γουάινστιν με την ανελέητη στρατηγική καμπάνιας που λάνσαρε, ο «Ταχυδρόμος» των Μάικλ Ράντφορντ και Μάσιμο Τροΐζι και το «Η ζωή είναι ωραία» του Ρομπέρτο Μπενίνι, είχαν αποσπάσει υποψηφιότητες για την Καλύτερη Ταινία και τη σκηνοθεσία τους.

Πέρσι, το «Roma» του Αλφόνσο Κουαρόν, του Μεξικανού σκηνοθέτη που ωστόσο έχει δουλέψει εκτεταμένα στις ΗΠΑ, πλησίασε την ανατροπή, περιορίζοντας ωστόσο τις 10 υποψηφιότητές του σε 3 προσωπικές νίκες, για τη σκηνοθεσία, τη φωτογραφία και, αναμενόμενα, την ξενόγλωσση ταινία. Στην ίδια κατηγορία είχε επικρατήσει το «Τίγρης και Δράκος» του Ανγκ Λι στη αυγή του 21ου αιώνα, έχοντας επίσης 10 υποψηφιότητες συνολικά.

Τη δεκαετία του '90, δύο ταινίες που είχε αναλάβει να προωθήσει ο Χάρβεϊ Γουάινστιν με την ανελέητη στρατηγική καμπάνιας που λάνσαρε, ο «Ταχυδρόμος» των Μάικλ Ράντφορντ και Μάσιμο Τροΐζι και το «Η ζωή είναι ωραία» του Ρομπέρτο Μπενίνι, είχαν αποσπάσει υποψηφιότητες για την Καλύτερη Ταινία και τη σκηνοθεσία τους.

Η δεκαετία του '70 έφερε στο προσκήνιο το σουηδικό σινεμά, με το «Κραυγές και Ψίθυροι» του Ίνγκμαρ Μπέργκμαν και τους «Μετανάστες» του Γιαν Τροέλ να πλασάρονται στην πεντάδα της Καλύτερης Ταινίας, χωρίς να απειλούν σοβαρά τους αντιπάλους τους.

Πριν από αυτούς μόνο δύο ταινίες στην ιστορία του θεσμού είχαν κατορθώσει να βρεθούν ανάμεσα σε αγγλόφωνες ομολόγους τους: το «Ζ» του Κώστα Γαβρά, που κέρδισε το Όσκαρ Καλύτερης Ξενόγλωσσης Ταινίας το 1970, χάνοντας στις κατηγορίες Ταινίας και Σκηνοθεσίας από τον «Καουμπόι του μεσονυχτίου» και τον Τζον Σλέσιντζερ, και η απαράμιλλη «Μεγάλη Χίμαιρα» το 1938, όταν στον ανταγωνισμό της καλύτερης ταινίας συμμετείχαν δέκα αμερικανικής παραγωγής και η Ακαδημία δεν είχε θεσπίσει ακόμα την κατηγορία της ξενόγλωσσης ταινίας ‒ νικητής εκείνη τη χρονιά ήταν ο Φρανκ Κάπρα με το «Δεν θα τα πάρεις μαζί σου».

Οι ξένοι στα Όσκαρ: Τα «Παράσιτα» μπορούν να γράψουν ιστορία Facebook Twitter
O Kώστας Γαβράς στα γυρίσματα του «Ζ» στην Αλγερία.


Οι πρόσφατες μη αγγλόφωνες ταινίες που διεκδίκησαν το Όσκαρ Καλύτερης Ταινίας είναι το «Amour» του Μίκαελ Χάνεκε το 2012 και δύο το 2006, η «Βαβέλ» του τετράκις οσκαρούχου Αλεχάντρο Ινιάριτου και τα «Γράμματα από το Ίβο Τζίμα» του Κλιντ Ίστγουντ (κατά σύμπτωση επίσης κατόχου 4 Όσκαρ), με την ιαπωνική γλώσσα να κυριαρχεί σε μια ξεχωριστή περίπτωση στη φιλμογραφία του Αμερικανού δημιουργού.

Κάπως έτσι, τα «Παράσιτα» των 6 υποψηφιοτήτων και της ευρύτατης αναγνώρισης έγιναν η 12η μη αγγλόφωνη ταινία που απειλεί μια εξόχως αγγλόφωνη ιστορία βραβείων. Τίποτα δεν αποκλείεται, ειδικά μετά την πρωτοφανή νίκη της στην κατηγορία του Ensemble Cast του Σωματείου των Ηθοποιών. Από τη δωδεκάδα που κάνει τη διαφορά το «Artist» του Μισέλ Χαζαναβίσιους εξαιρείται, γιατί, αν και προέρχεται από γαλλικό επιτελείο συντελεστών, δεν μιλά καμία γλώσσα, συνεπώς, ως απότιση τιμής στον βωβό κινηματογράφο, δεν είναι γαλλόφωνο.

Δείτε καθημερινά οσκαρικές ταινίες από τα 92 χρόνια του θεσμού, αγαπημένα classics και animations στο κανάλι COSMOTE CINEMA OSCARS ΗD.

Μη χάσετε την 92η τελετή απονομής των βραβείων OSCAR, ζωντανά και αποκλειστικά στην COSMOTE TV, την Κυριακή 9/2 από τις 23.00, με την εκπομπή OSCARS' Night με τον Θοδωρή Κουτσογιαννόπουλο και εκλεκτούς καλεσμένους να μεταφέρει τα τελευταία προγνωστικά, και τον Γιώργο Σατσίδη σε ζωντανή σύνδεση από το κόκκινο χαλί των OSCAR να καταγράφει όλα όσα θα συμβούν με την κάμερα της COSMOTE TV και να συνομιλεί με τους κινηματογραφικούς αστέρες κατά την άφιξη τους, απευθείας από το Dolby Theatre.

ΤΟ ΑΡΘΡΟ ΑΥΤΟ ΔΗΜΟΣΙΕΥΤΗΚΕ ΓΙΑ ΠΡΩΤΗ ΦΟΡΑ ΣΤΙΣ 3.2.2020

Οθόνες
1

ΣΧΕΤΙΚΑ ΑΡΘΡΑ

Τα «Παράσιτα» πρέπει να πάρουν (τουλάχιστον) το Όσκαρ σχεδιασμού παραγωγής μόνο γι’ αυτό το σπίτι

Design / Τα «Παράσιτα» πρέπει να πάρουν (τουλάχιστον) το Όσκαρ σχεδιασμού παραγωγής μόνο γι’ αυτό το σπίτι

Η εντυπωσιακή κατοικία στην καρδιά της ταινίας δεν αποτελεί απλά το ιδανικό σκηνικό για την λειτουργία των χαρακτήρων αλλά είναι αυτή που καθοδηγεί την πλοκή σε εντελώς απρόσμενα μέρη
Τα Παράσιτα: Ο αθέατος κόσμος των υπογείων της Σεούλ - Εκεί όπου ζουν πραγματικοί άνθρωποι

Διεθνή / Τα Παράσιτα: Ο αθέατος κόσμος των υπογείων της Σεούλ - Εκεί όπου ζουν πραγματικοί άνθρωποι

Αν η ταινία Τα Παράσιτα είναι είναι προϊόν φαντασίας, το θέμα που πραγματεύεται για το χάσμα πλούτου - φτώχειας στη Νότια Κορέα είναι πέρα για πέρα αληθινό - όπως ακριβώς και τα μικροσκοπικά, ημιυπόγεια της Σεούλ, τα λεγόμενα banjiha.

ΔΕΙΤΕ ΑΚΟΜΑ

125 λεπτά με την Πόπη Διαμαντάκου/ Πόπη Διαμαντάκου: «Δεν με αγγίζουν οι επιθέσεις, δεν κάνω δημόσιες σχέσεις, δεν γλείφω»

Media / «Δεν υπάρχει τηλεκριτική σήμερα, όλα είναι δημόσιες σχέσεις»

Η γνωστή τηλεκριτικός Πόπη Διαμαντάκου μιλά στη LiFO για τη μακρά επαγγελματική της διαδρομή, την τηλεόραση του χθες και του σήμερα και απαντά για πρώτη φορά στα επικριτικά σχόλια που προκαλούν κατά καιρούς τα κείμενα της.
ΓΙΑΝΝΗΣ ΠΑΝΤΑΖΟΠΟΥΛΟΣ
«Για μένα αυτό είναι οι ταινίες, μια περιπέτεια έξω και πέρα από την ηθική»

Οθόνες / «Για μένα αυτό είναι οι ταινίες, μια περιπέτεια έξω και πέρα από την ηθική»

Μια μεγάλη κουβέντα με τον σκηνοθέτη και μουσικό Γιάννη Βεσλεμέ που κυκλοφορεί ταυτόχρονα το νέο του άλμπουμ και η ρετροφουτουριστική του ταινία «Αγαπούσε τα λουλούδια περισσότερο». (SPOILER ALERT)
M. HULOT
Οι δέκα αγαπημένες ταινίες του Capétte

Μυθολογίες / «Όταν είδα το "Climax", δεν μπορούσα να συνέλθω για ώρες»: Οι δέκα αγαπημένες ταινίες του Capétte

Τι συνδέει τον Αρονόφσκι με τον Αλμοδόβαρ και τον Λάνθιμο με τον Βούλγαρη; Ο μουσικός Capétte φτιάχνει τη δική του αγαπημένη κινηματογραφική δεκάδα.
ΕΠΙΜΕΛΕΙΑ: ΝΙΝΕΤΤΑ ΓΙΑΚΙΝΤΖΗ
the last showgirl

Οθόνες / Πρεμιέρα προσεχώς: 10 ταινίες που θα ξεχωρίσουν το επόμενο δίμηνο

Η επιστροφή του Βάλτερ Σάλες, ένας στοχαστικός Κώστας Γαβράς, τα φαντάσματα του Γιώργου Ζώη, ο Ντίλαν κατά τον Τιμοτέ Σαλαμέ, το βάπτισμα της Πάμελα Άντερσον στην υποκριτική, ένα χαμηλόφωνο διαμάντι από την Ινδία και η μεγαλόπνοη αλληγορία του Μπρέιντι Κόρμπετ είναι μερικές από τις ταινίες που θα μας απασχολήσουν τον χειμώνα του 2025.
ΘΟΔΩΡΗΣ ΚΟΥΤΣΟΓΙΑΝΝΟΠΟΥΛΟΣ
Phyllis Dalton (1925-2025): Η κορυφαία ενδυματολόγος της κινηματογραφικής ιστορίας

Pulp Fiction / Phyllis Dalton (1925-2025): Η κορυφαία ενδυματολόγος της κινηματογραφικής ιστορίας

Πέθανε στα 99 της χρόνια η Βρετανή ενδυματολόγος που έντυσε χιλιάδες πρωταγωνιστές και κομπάρσους, πάντα με το βλέμμα στραμμένο στην αναπαραγωγή της αυθεντικότητας και στην αντίληψη της δραματικότητας του σεναρίου.
ΘΟΔΩΡΗΣ ΚΟΥΤΣΟΓΙΑΝΝΟΠΟΥΛΟΣ
Το υπερβατικό σινεμά του Ντέιβιντ Λιντς διέρρηξε δια παντός την πραγματικότητα

Απώλειες / Το υπερβατικό σινεμά του Ντέιβιντ Λιντς διέρρηξε διά παντός την πραγματικότητα

Το όνομα του Ντέιβιντ Λιντς (1946-2025) έγινε επιθετικός προσδιορισμός και οι ταινίες του μας προσκάλεσαν να βλέπουμε και να αισθανόμαστε αλλιώς τον κόσμο: με τα μάτια μιας απόκοσμης ψευδαίσθησης και την ψυχή της υπέροχης εμμονής.
ΘΟΔΩΡΗΣ ΚΟΥΤΣΟΓΙΑΝΝΟΠΟΥΛΟΣ
Oι 10 αγαπημένες ταινίες του Αχιλλέα ΙΙΙ

Μυθολογίες / «Μετά το “Blues Brothers” φορούσα μαύρα γυαλιά στην τάξη»: Oι 10 αγαπημένες ταινίες του Αχιλλέα ΙΙΙ

Έχοντας συμπεριλάβει στη λίστα του από τους αδελφούς Μαρξ μέχρι μια ταινία με τον Θανάση Βέγγο, o συγγραφέας πιστεύει πως το τραγικό και το γελοίο συναντιούνται σε κάποιο σημείο, το οποίο δεν είναι πάντα ευδιάκριτο.
ΕΠΙΜΕΛΕΙΑ: ΝΙΝΕΤΤΑ ΓΙΑΚΙΝΤΖΗ
pamela anderson

Οθόνες / H όψιμη δικαίωση της Πάμελα Άντερσον

Μια γυναίκα που επί δεκαετίες αντιμετωπιζόταν από τον πλανήτη ως αντικείμενο (ηδονής και χλεύης) βρίσκει στο «Last Showgirl» την ευκαιρία να αποδείξει ότι υπάρχει θέση γι’ αυτήν και σε άλλους ρόλους από εκείνους που της φόρεσε η βιομηχανία του θεάματος.
ΓΙΑΝΝΗΣ ΒΑΣΙΛΕΙΟΥ
Movie Galaxy: Το βιντεοκλάμπ που κρατάνε ανοιχτό οι σινεφίλ Εξαρχιώτες

Οθόνες / Movie Galaxy: Το βιντεοκλάμπ που κρατάνε ανοιχτό οι σινεφίλ Εξαρχειώτες

Ο Λευτέρης Τζώρτζης έχει συγκεντρώσει 50.000 τίτλους. Το όνομά του έχει αναφερθεί σε έργο της Κιτσοπούλου, «ξεπουλάει» Ταρκόφσκι και έχει ζήσει επικούς καβγάδες για ταινίες - πιο πρόσφατα για τα «Μαγνητικά Πεδία».
ΧΡΗΣΤΟΣ ΠΑΡΙΔΗΣ
Βαγγέλης Μουρίκης: «Tι σχέση έχω εγώ με τον Ντε Νίρο;»

Οθόνες / Βαγγέλης Μουρίκης: «Tι σχέση έχω εγώ με τον Ντε Νίρο;»

Λίγο πριν από την κυκλοφορία του «Arcadia» του Γιώργου Ζώη στις αίθουσες, ο Βαγγέλης Μουρίκης μιλάει στη LiFO για τον τρόπο με τον οποίο δουλεύει έναν ρόλο, για τον Οικονομίδη, τον Γραμματικό, τα spoilers και τη χαμένη αρετή τού να ακούμε.
ΓΙΑΝΝΗΣ ΒΑΣΙΛΕΙΟΥ