Ένα όνειρο τρελό

Ένα όνειρο τρελό Facebook Twitter
0

«Στο όνειρό μου δυο άνθρωποι είχαν μια έντονη συζήτηση σε ένα λιβάδι, στο δάσος. Ο ένας άνθρωπος ήταν ένα κοινό κορίτσι. Το αγόρι πάλι ήταν ένα φανταστικά όμορφο, λαμπερό βαμπίρ. Συζητούσαν τις έμφυτες δυσκολίες του γεγονότος πως Α) ερωτεύονταν, ενώ Β) το βαμπίρ το έλκυε φοβερά η μυρωδιά του αίματός της και το έβρισκε πολύ δύσκολο να εμποδίσει τον εαυτό του να την σκοτώσει εκείνη τη στιγμή». Έτσι περιγράφει το όνειρό της η Mέιερ στο website της. Έγραψε ένα μυθιστόρημα βασισμένο σε αυτό το όνειρο μέσα σε τρεις μήνες με το ένα χέρι μόνο (με το άλλο κρατούσε το μωρό της). Έτσι γεννήθηκε η ιστορία του Λυκόφωτος - η έφηβη Μπέλα μετακομίζει στη μικρή πόλη του Φορκς κι εκεί γνωρίζει τον αινιγματικό και γοητευτικό Έντουαρντ που είναι βαμπίρ. Το μείγμα είναι εκρηκτικό: εφηβικές ορμόνες κι έλξη αθώα κι επικίνδυνη μαζί έκαναν το βιβλίο ιδιαίτερα ελκυστικό για τον εκδοτικό οίκο Little Brown and Company. Το κείμενο έφτασε στον εκδοτικό οίκο τη σωστή στιγμή: τα βιβλία τρόμου με πρωταγωνίστριες νεαρές γυναίκες είχαν μόλις γίνει της μόδας. Της προσέφεραν ένα συμβόλαιο για 3 βιβλία με μια προκαταβολή 750.000 δολαρίων. Από το 2005 και μετά η Μέιερ γράφει κι από ένα βιβλίο (Λυκόφως 2005, Νέα Σελήνη 2006, Έκλειψη 2007,Χαραυγή 2008). Η επιτυχία της ξεπέρασε κάθε προσδοκία - τα βιβλία μεταφράστηκαν σε 37 γλώσσες.

Κι όμως κανείς δεν θα μπορούσε να φανταστεί πως η Μέιερ θα γινόταν συγγραφέας φαινόμενο. Γεννήθηκε το 1972 στο Κονέκτικατ, δεύτερη ανάμεσα από έξι παιδιά μιας οικογένειας Μορμόνων. Η κλίση της προς τη λογοτεχνία ήταν έμφυτη (η ίδια λέει ότι είναι «βιβλιοφάγος») κι έτσι κατέληξε στο Πανεπιστήμιο Brigham Young, το μεγαλύτερο θρησκευτικό πανεπιστήμιο στις Ηνωμένες Πολιτείες και επίσημο όργανο της εκκλησίας των Μορμόνων. Οι κανονισμοί του θυμίζουν ελληνικό σχολείο στη δεκαετία του '50 (απαγορεύεται η κατανάλωση αλκοόλ, ναρκωτικών και τσιγάρων, ενώ υπάρχουν συγκεκριμένοι κανόνες για το ντύσιμο και την εμφάνιση καθώς και για το σεξ εκτός γάμου). Ακόμα και τώρα η Μέιερ ακολουθεί αυτούς τους κανόνες - η μόνη της παρασπονδία είναι ότι καμιά φορά πίνει Coca Cola με γεύση κεράσι (απαγορεύεται και η καφεΐνη). Στο πανεπιστήμιο γνώρισε και το σύζυγό της, ο οποίος ακούει στο υποκοριστικό «Pancho»- παντρεύτηκαν στα 21, έχουν τρία παιδιά και μένουν στην Αριζόνα. Η ίδια θέλει να πιστεύει πως η ζωή της δεν έχει αλλάξει - ακόμα και το website της το χειρίζεται ο αδερφός της. «Για μένα όλο αυτό είναι ακόμα μια μικρή επιχείρηση, ένα οικογενειακό πράγμα. Δεν θα μπορούσα να το αντιμετωπίσω, αν δεν το κρατούσα μικρό. Θα φρίκαρα».

Το πρώτο της βιβλίο της έγινε ταινία με απρόσμενη επιτυχία - ειδικά ο Ρόμπερτ Πάτινσον ως Έντουαρντ έγινε το νέο εφηβικό είδωλο, ενώ δεν υπάρχει αμφιβολία πως και τα άλλα τρία βιβλία της τετραλογίας του Λυκόφωτος θα γίνουν ταινίες - ήδη γυρίζεται η δεύτερη. Λογοτεχνικά κανείς δεν ξέρει τι επιφυλάσσει το μέλλον για τη Μέιερ. Πέρσι κυκλοφόρησε το πρώτο της βιβλίο με πιο «ενήλικο» θέμα με τίτλο Το σώμα. Παράλληλα δήλωσε πως θα σταματήσει να γράφει βιβλία από τη σκοπιά της Μπέλα και ξεκίνησε ένα βιβλίο με τίτλο Ο ήλιος του μεσονυχτίου, που αυτήν τη φορά θα ήταν από τη σκοπιά του πρωταγωνιστή του, του βαμπίρ Έντουαρντ, αλλά δυστυχώς διέρρευσε στο Ίντερνετ μια σύνοψη των πρώτων 12 κεφαλαίων.

«Ήταν ανυπόφορο με έναν περίεργο τρόπο» είπε η Μέιερ επί του θέματος και δήλωσε πως προς το παρόν δεν θέλει να ασχοληθεί με το Λυκόφως. Μέχρι τώρα πάντως η Μέιερ έχει πουλήσει 42 εκατ. αντίτυπα. Tης μένουν μόνο 358 εκατ. μέχρι να φτάσει την J. K. Rowling.

Διάφορα
0

ΔΕΙΤΕ ΑΚΟΜΑ

Όχι άλλο κάρβουνο: Αφήστε το αναρχικό άστρο να λάμπει στην πλατεία Εξαρχείων και καλές γιορτές

Δ. Πολιτάκης / Όχι άλλο κάρβουνο: Αφήστε το αναρχικό άστρο να λάμπει στην πλατεία Εξαρχείων και καλές γιορτές

Μπορεί να έχει άμεση ανάγκη κάποιου είδους ανάπλασης η Πλατεία Εξαρχείων, το τελευταίο που χρειάζεται όμως είναι ένα μίζερο χριστουγεννιάτικο δέντρο με το ζόρι.
ΔΗΜΗΤΡΗΣ ΠΟΛΙΤΑΚΗΣ
Δεκαετία του 2010: Δέκα χρόνια που στην Ελλάδα ισοδυναμούν με αιώνες

Β. Βαμβακάς / Δεκαετία του 2010: Δέκα χρόνια που στην Ελλάδα ισοδυναμούν με αιώνες

Οποιοσδήποτε απολογισμός της είναι καταδικασμένος στη μερικότητα, αφού έχουν συμβεί άπειρα γεγονότα που στιγμάτισαν τις ζωές όλων μας ‒ δύσκολο να μπουν σε μια αντικειμενική σειρά.
ΤΟΥ ΒΑΣΙΛΗ ΒΑΜΒΑΚΑ
Τα χρόνια των μετακινήσεων και η κουβέντα για το brain drain που δεν μου αρέσει καθόλου

Β. Στεργίου / Τα χρόνια των μετακινήσεων και η κουβέντα για το brain drain που δεν μου αρέσει καθόλου

Αντί να βλέπουμε τη χώρα σαν άδεια πισίνα όπου πρέπει να γυρίσουν τα ξενιτεμένα της μυαλά για να γεμίσει, ας αλλάξουμε τα κολλημένα μυαλά σ' αυτόν εδώ και σε άλλους τόπους.
ΤΗΣ ΒΙΒΙΑΝ ΣΤΕΡΓΙΟΥ