Είναι ένας Αντώνης και δεν γεννήθηκε τίγκα στο σπέρμα. Το απόκτησε σιγά-σιγά, μεγαλώνοντας.. Κάποτε το πήγε εκδρομή στη Σαμοθράκη. Ιούνιος ήτανε.
Κάτω από μια τερατωδώς ανθισμένη ροδιά στην αυλή μιας ταβέρνας λίγο πιο έξω από τη Χώρα, βρίσκεται ένα τραπέζι γεμάτο με του κόσμου τα καλά στης φτήνιας τον καιρό: κατσικάκι γεμιστό με ρύζι και εντόσθια, κατσικάκι λεμονάτο, κατσικάκι κοκκινιστό, κατσικάκι στη σούβλα, και είκοσι δάχτυλα. Οι δύο γήινοι που τρων και πίνουν είναι συμφοιτητές σε μια σχολή Τουριστικών Επαγγελμάτων στην Αλεξανδρούπολη, από όπου κατάγονται, και έχουν έρθει στη Σαμοθράκη. Εκδρομούλα. Από εκείνες τις κοντινές εκδρομούλες που πηγαίνει ένα ζευγαράκι μόλις τα φτιάξει. Σωστά;
Για τον Αντώνη, τα είπαμε ήδη όλα: έφερε το σπέρμα του εκδρομή στη Σαμοθράκη. Του έδειξε τα παλιά σπίτια και τα καλντερίμια στη Χώρα. Του διάβασε Κοέλιο σ' ένα παραλιακό παγκάκι στην Καμαριώτισσα. Το πήγε στον ιερό τόπο των Καβείριων Μυστηρίων. Του έμαθε να θαυμάζει τα μπλονζόν των γλάρων, οι οποίοι βουτούσαν και ράμφιζαν τις μουλιασμένες χαρτοπετσέτες μέσα από τη θάλασσα, στο λιμάνι. Το πήγε για μπάνιο στον Καταρράκτη του Φονιά και κόντεψε να το πουντιάσει στα παγωμένα νερά.
Η κοπέλα, Ζωή το όνομά της, κι όποιος θέλει ας το πιστέψει, είναι μια κοινή κοπέλα, σαν από απογευματινό βραζιλιάνικο σίριαλ: στενό τζιν, κορδέλα στα μαλλιά, ανοιχτόκαρδη, ανέμελη, αχνιστή.
Όπως ήταν αναμενόμενο, ο Αντώνης και η Ζωή παντρεύτηκαν μετά από πέντε χρόνια. Για γαμήλιο ταξίδι πήγαν και πάλι στην κοντινή και οικονομική Σαμοθράκη κι έμειναν στο ίδιο ξενοδοχείο, σε εκείνο που είχαν καταλύσει ως φρεσκότατο ζευγαράκι πριν από πέντε χρόνια, δηλαδή σε εκείνο όπου είχαν και την πρώτη τους ερωτική επαφή.
Καθώς όλοι μας υποψιαζόμαστε τον ήχο που κάνει η σάρκα μιας εικοσάχρονης αφρώδους νεάνιδος τη στιγμή που τα ομοιάζοντα με χαλύβδινα τιρμπουσόν δάχτυλα ενός εικοσάχρονου πυρέσσοντος Αντώνη εκπωματίζουν το ελάχιστο μακό τσιτάκι της από τη φιάλη του κορμιού της, ας προσπεράσουμε τροχάδην, ακροποδητί, ιππαστί, τη σκηνή εκείνης της πρώτης ερωτικής επαφής τους, και ας επανέλθουμε στο ταξίδι του μέλιτος, πέντε χρόνια μετά. Έφαγαν, λοιπόν, στην ίδια ταβέρνα, στο ίδιο τραπέζι, κάτω από την ίδια ροδιά, η οποία τους θυμήθηκε από την πρώτη στιγμή, διότι ήταν μια ροδιά πολύ καλά εκπαιδευμένη να εξοικονομεί λέξεις μέσα σε μια ιστορία.
Η Ζωή, ενώ τώρα τρώει πάλι το κατσικάκι της εντελώς νιόπαντρη και αμέριμνη, δεν γνωρίζει ακόμα πως σε εννιά μήνες θα γίνει μητέρα, καθώς ο σπορεύς Αντουάν, εντός ολίγου, το ίδιο βράδυ στο ξενοδοχείο, πρόκειται να μεγαλουργήσει στα ενδότερά της, αφού ήρθε πια η ώρα να την κάνει μάνα, οπότε, πρέπει να υιοθετήσουμε ασθματικούς ρυθμούς και κοφτά πλάνα: υπερηχογράφημα μπιπ μπιπ, λαπαροσκόπηση τσακ τσουκ, γιατρέ μιλήστε, όλα θα πάνε καλά αγαπητή μου, τρελαμένα οιστρογόνα, ουρολοίμωξη, αντιβίωση, παγερό ιατρείο, θέλετε απόδειξη; γιούπι! Το σώσαμε το μωράκι! Γεννήθηκε! Γερό να είναι. Κι όπως όλα τα μωρά είναι ένα μωρό που έχει απαιτήσεις, έξοδα, τέλει παραντάκι μπρε.
Μα το Διεθνές Νομισματικό Ταμείο μισεί τα μωράκια, του μυρίζουνε τσιρλίλα, τσισίλα και λεφτίλα. Οπότε ο Αντώνης απολύεται στο πιτς φυτίλι από το ξενοδοχείο της Αλεξανδρούπολης όπου εργαζότανε μαζί με τη Ζωή, καθότι οι απολύσεις εγίνανε πάμφθηνες, δηλαδή τζάμπα πράμα, πάρε κόσμε, το αφεντικό τρελάθηκε, στις δύο και μια τρίτη δώρο, και καταφεύγει στην απέναντι Σαμοθράκη προς ανεύρεση εργασίας. Βρίσκει δουλειά με το μισό μεροκάματο σε εκείνο το ξενοδοχείο όπου είχανε πρωτομείνει με τη Ζωή και είχανε σεξιστεί ανελέητα. Θυμάστε; Η Ζωή έμεινε στην Αλεξανδρούπολη να βυζαίνει. Μια άνεργη που βυζαίνει το βρεφούδι της στο ημίφως της κάμαρής της. Σαν πίνακας του Βερμέερ, στο πιο καταθλιπτικό του κάπως.
Ο Αντώνης δεν βαρυγκομά με την εξέλιξη αυτή. Τζάμπα πήγε τόσος Κοέλιο; Καθώς συμπληρώνει ιδιοχείρως τα στοιχεία ενός νεοφερμένου και πολύ ερωτευμένου ζεύγους στη ρεσεψιόν όπου εργάζεται, δεν έχει κάνα ξινισμένο μούτρο λες και του ματαιώσαμε κάποιο ραντεβού με μια νταλίκα γεμάτη πανύψηλες μοντέλες, πανέτοιμες να τον χαϊδολογήσουν ομαδικά στη μέση ενός σταροχώραφου, Ιούλιο μήνα, με τον ιδρώτα στα θεόγυμνα κορμιά τους να αστράφτει ωσάν φρεσκοπλυμένη Κάντιλακ κάποιου λιγδιάρη Τεξανού παιδεραστή παρακαρισμένη έξω από ένα λιμοκτονημένο νηπιαγωγείο της Αιθιοπίας. Άλλη είναι η σκέψη που τον απασχολεί. Σκέφτεται να πάει το σπέρμα του εκδρομή στους παγωμένους καταρράκτες του Φονιά και να το αφήσει να μουλιάσει εκεί μέσα έως βαθιάς καταψύξεως. Να το ξεκάνει για πάντα, δηλαδή. Να το εξολοθρεύσει, να το βγάλει από τη μέση, να το φονεύσει.
«Βρε ουστ από κει για σπέρμα» είναι η μόνη σκέψη που καταφέρνουμε να αφουγκραστούμε μέσα από τον εγκέφαλό του, προτού να βυθιστεί και πάλι στη σιγή.
Survival Guide
Παγκοσμίως γνωστή για τη Νίκη της Σαμοθράκης και τα ρέιβ πάρτι στις ρεματιές και στους καταρράχτες. Δημοφιλής προορισμός για οικοτουρίστες και για όσους ξετρελαίνουν τα τρεχούμενα νερά, η έντονη βλάστηση και τα δάση με τα πλατάνια. Τα διαθέτει όλα: και θάλασσα και βουνό και ιαματικές πηγές και τον φημισμένο αρχαιολογικό χώρο της Παλαιόπολης και μυστικιστική ατμόσφαιρα για διονυσιακά πάρτι και βάθρες που ξεπροβάλλουν απρόσμενα (οι οποίες είναι μικρές λίμνες) και νόστιμο κατσικάκι σπεσιαλιτέ.
Πώς θα πας: Με φεριμπότ από Αλεξανδρούπολη.
Διαμονή: Κυρίως ενοικιαζόμενα δωμάτια (για άνεση) και ελεύθερο κάμπινγκ. Για πιο απαιτητικούς, διαθέσιμα bangalows υπάρχουν στο Κάστρο (41000) της Παλαιόπολης, το ξενοδοχείο Αίολος στην Καμαριώτισσα (41795) και το ξενοδοχείο Ηλέκτρα στους Άνω Καρυώτες (98242).
Φαγητό: Κατσίκι μαγειρεμένο με πολλούς τρόπους και γλυκά του κουταλιού στις Καρυδιές στην Άνω Μεριά (98266), κακκαβιά (και φυσικά κατσίκι) στη Γριά Βάθρα στα Λουτρά (98384), για διάλειμμα απ' την κατσικοφαγία στην Κληματαριά στην Καμαριώτισσα (41535) για ψαρικά κάθε είδους. Για γάμπαρη στο τηγάνι και χταποδοσαλάτα στο Ακρογιάλι στο Λάκωμα (95122).
Σπεσιαλιτέ: Γλυκά του κουταλιού από ντόπια φρούτα («πραούστι», «καΐσι» και καρυδάκι), κατσικάκι ελεύθερης βοσκής, εφτάζυμα στον παραδοσιακό φούρνο της Χώρας και (ελάχιστα) τυροκομικά. Και ψάρια Αιγαίου.
Παραλίες: Οι Κήποι είναι μια όμορφη παραλία στην Άνω Μεριά με μαύρα βότσαλα, επίσης οι παραλίες Γιάλι στα Θέρμα, ο Φονιάς και η παραλία της Παχιάς Άμμου στην Παλαιόπολη είναι από τις ελάχιστες οργανωμένες.
Αξιοθέατα: Το μεσαιωνικό κάστρο στη Χώρα από την εποχή των Γατελούζων και το Λαογραφικό Μουσείο (41227) αξίζουν μια επίσκεψη όπως και ο Πύργος του Φονιά και οι καταρράχτες στην Άνω Μεριά, το Ιερό των Μεγάλων Θεών και η αρχαία πόλη της Παλαιόπολης. Τα ξωκλήσια και οι βάθρες είναι δημοφιλείς στάσεις για πεζοπόρους και ορειβάτες. Επίσης, το Αρχαιολογικό Μουσείο της Παλαιόπολης (41474) με το εκμαγείο της Νίκης της Σαμοθράκης.
Lifo Choice: Η θαλάσσια περιήγηση στις νότιες ακτές του νησιού. Θαλάσσιες σπηλιές με φώκιες, απότομοι βράχοι και άγρια ομορφιά, καταρράχτες που πέφτουν στη θάλασσα (στο Κρεμαστό) στα Θέρμα και οι ιαματικές πηγές.
Χρήσιμα Τηλέφωνα: Δήμος Σαμοθράκης 50800, Αστυνομία 41203, κέντρο υγείας 41217. Κωδικός περιοχής: 25510
Secret island
Ο Κρεμαστός Καταρράκτης. Στην ανατολική γωνιά της νότιας ακτής, θα σας κόψει την ανάσα! Θέλει σκάφος για να πάτε ως εκεί, αλλά το θέαμα είναι μοναδικό και αξίζει τον κόπο. Ακουμπάτε την πλώρη σας στα βράχια της ακτής και από πάνω σας έχετε ένα δροσερό ντους που σκάει από τα 180 μέτρα
ύψος!
σχόλια