Το περπατήσαμε ένα κυριακάτικο απόγευμα και είδαμε με τα ίδια μας τα μάτια την ομολογουμένως πολύ καλή δουλειά που έχει πραγματοποιηθεί, καθώς σταδιακά δίνονται προς χρήση χώροι υψηλής αισθητικής. Στους κύριους άξονες του πάρκου η άσφαλτος έχει ξηλωθεί και στη θέση της έχουν μπει χώμα και μαρμαροκυβόλιθοι, ενώ στον υπόλοιπο χώρο έχουν φυτευτεί χιλιάδες καινούργια φυτά. Όπως μας εξήγησε και η κ. Σοφία Παρασκευοπούλου, υπεύθυνη της ομάδας μελέτης του έργου της ανάπλασης: «Στην αρχή είχαμε να αντιμετωπίσουμε την αντίθεση των ανθρώπων που κινούνταν μέσα στο πάρκο, αλλά και των κατοίκων των περιοχών που το περιβάλουν, οι οποίοι φοβούνταν τυχόν αλλοιώσεις του χώρου. Ότι δηλαδή θα γίνει αυτό που γίνεται συνήθως στα πάρκα: ασφαλτόστρωση. Αυτό που κάναμε, όμως, ήταν να ξηλώσουμε όλη την άσφαλτο και να μετατρέψουμε το μεγαλύτερο κομμάτι της σε χωμάτινες διαδρομές. Αυτό έγινε και για έναν άλλο σημαντικό λόγο. Το χώμα βοηθά πολύ στη μείωση της θερμοκρασίας. Έγιναν ειδικές μετρήσεις και σημειώθηκε ότι η χρήση του χώματος στον συγκεκριμένο χώρο μπορεί να μειώσει τη θερμοκρασία κατά δύο βαθμούς».
Ωραία σημεία στο πάρκο είναι το κανάλι σε σχήμα σπείρας που ακολουθεί την πέργολα με τις αναρριχώμενες τριανταφυλλιές κι ένας ροδώνας που για να αποκαλυφθεί όλη του η ομορφιά θα πρέπει να περιμένουμε τουλάχιστον μέχρι του χρόνου που οι τριανταφυλλιές όλων των χρωμάτων θα έχουν πάρει τα πάνω τους. Ένα άλλο σημείο είναι ο χώρος με τα πλατάνια, το όμορφο ρυάκι και το γρασίδι δεξιά και αριστερά για να ξαποσταίνει κανείς. Η κ. Παρασκευοπούλου μας τόνισε ότι: «Επιλέχτηκαν όσο το δυνατόν περισσότερα δέντρα και φυτά από αυτά που συναντάμε στην ευρύτερη περιοχή της Αττικής, έτσι ώστε να είναι ανθεκτικά και να μη χρειάζονται πολύ νερό». Επίσης, μειώθηκε η χρήση γκαζόν στο ελάχιστο και σε πολλά σημεία χρησιμοποιήθηκε μια εναλλακτική πρασινάδα που έχει μειωμένες ανάγκες σε πότισμα. Επιπλέον, τα κριτήρια των υλικών που επιλέχτηκαν ήταν οικολογικά και αντοχής στον χρόνο.
Το ερώτημα που δημιουργείται όμως είναι πώς θα διασφαλιστεί η ασφάλεια και η συντήρηση του χώρου όταν θα ολοκληρωθούν τα έργα ανάπλασης. Η υπερνομάρχης κ. Ντίνα Μπέη, υπεύθυνη για την υλοποίηση του έργου, μας εξέφρασε και η ίδια τις ανησυχίες της. «Όση φύλαξη και να υπάρχει είναι ένα πάρκο ευάλωτο λόγω του μεγάλου του μεγέθους. Επιπλέον, το Πεδίον του Άρεως εθιμικά ήταν πάντα ανοικτό, σε αντίθεση με τον Εθνικό Κήπο, που από τη σύστασή του έκλεινε το βράδυ. Ακόμα και αν υποθέσει κανείς ότι κάποιες είσοδοι κλείνουν, υπάρχουν άπειρα πλαϊνά ανοίγματα που δεν μπορεί κανείς να ελέγξει. Αυτό που κοιτάξαμε, λοιπόν, ήταν να κάνουμε μια πολύ καλή φωτιστική μελέτη, διότι ο φωτισμός είναι αποτρεπτικός για τη παραβατικότητα. Το πάρκο, επίσης, φυλάσσεται από εταιρείες σεκιούριτι, αλλά έχουμε ζητήσει και τη συνδρομή της αστυνομίας, ώστε να γίνονται κάποιες περιπολίες. Όταν, βέβαια, ολοκληρωθεί και παραδοθεί, η ευθύνη είναι ακόμα μεγαλύτερη. Η θητεία της υπερνομαρχίας τελειώνει τον Δεκέμβρη αυτού του έτους. Η προσωπική μου άποψη, και αυτό που θα εισηγηθώ, είναι να περιέλθει στον Δήμο της Αθήνας. Ελπίζω ότι, εφόσον ο δήμος έχει περισσότερες θεσμικές δυνατότητες (δημοτική αστυνομία, κηπουρούς, γεωπόνους), θα μπορέσει να διαφυλάξει το πάρκο. Το σχέδιο Καλλικράτη λέει ότι το υπερτοπικό πράσινο ανήκει στην περιφέρεια και το τοπικό στους δήμους. Εγώ θεωρώ το Πεδίον του Άρεως τοπικό πράσινο διότι βρίσκεται στην καρδιά της πόλης». Υπάρχει, βέβαια, και η ιδέα της σύστασης ενός καινούργιου θεσμού, του εθελοντή-φύλακα, κατοίκων δηλαδή της περιοχής που θα προσέχουν και θα προφυλάσσουν οι ίδιοι τον χώρο. Το μόνο που μένει είναι να τον αγαπήσουν και οι υπόλοιποι Αθηναίοι.
Η ΑΝΑΤΟΜΙΑ ΕΝΟΣ ΠΑΡΚΟΥ
(Έχουν παραδοθεί)
Ροδώνας, ένας μικρός περίπατος στις τριανταφυλλιές
Όπως φαίνεται και στην κάτοψη του έργου, πρόκειται για μια σπείρα. Παράλληλα με το υδάτινο στοιχείο χρησιμοποιήθηκε βοτσαλόδερμα, για να δίνεται η αίσθηση της εξοχής. Από τη μια υπάρχει πέργκολα με αναρριχόμενες τριανταφυλλιές (θα πάρει γύρω στα 2 χρόνια για να φτάσουν στο απαιτούμενο ύψος) και από την άλλη υπάρχουν χαμηλότερες και ευωδιαστές τριανταφυλλιές όλων των χρωμάτων.
Η κεντρική πλατεία
Είναι διαμορφωμένη με μαρμάρινους κυβόλιθους. Επιπλέον, έχουν τοποθετηθεί επιδαπέδιοι πίδακες που δίνουν ένα εντυπωσιακό αποτέλεσμα.
Πλατάνια, μια υδάτινη διαδρομή
Στον χώρο με τα πλατάνια ο φυσικός χαρακτήρας της περιοχής τονίζεται με ένα τεχνητό ποταμάκι που εκτείνεται σε όλο το μήκος της δενδροστοιχείας. Δεξιά και αριστερά υπάρχει ωραίο γκαζόν που καλύπτει το έδαφος, το οποίο από τη φύση του έχει μια έντονη κλίση.
(Πρόκειται να παραδοθούν σταδιακά μέχρι και το τέλος Νοεμβρίου)
Η οδός των Ηρώων
Είναι το αμέσως επόμενο σημείο του πάρκου που θα παραδοθεί στο κοινό. Ο χώρος αυτός έχει έναν επίσημο χαρακτήρα και όλα τα γλυπτά έχουν αποκατασταθεί από τους βανδαλισμούς και τη φθορά. Η επιφάνεια του χλοοτάπητα έχει φανερά αυξηθεί, οι φυτικοί φράκτες έχουν αναδημιουργηθεί, προβάλλοντας τις προτομές, κι οι φοίνικες μεταφυτεύονται στο κέντρο του νέου δρόμου, επιτρέποντας την οπτική πρόσβαση στις προτομές.
Μινωικός Λαβύρινθος, ο βοτανικός κήπος της Αττικής
Το εύρημα εδώ είναι το ελληνικό στοιχείο του λαβυρίνθου. Αίσθηση που υπάρχει και σε όλη την έκταση του Πάρκου, που θυμίζει λαβύρινθο στο σύνολό του. Χρησιμοποιήθηκαν ντόπια φυτά από την Αττική. Στα 250 μέτρα της έκτασης του λαβυρίνθου εκτίθενται τα περίπου 35 είδη δένδρων, 40 είδη θάμνων και 130 είδη αγριολούλουδων που μπορούν να απαντηθούν στην αττική χλωρίδα. Έχει και εκπαιδευτικό χαρακτήρα, ώστε να μπορούν να έρχονται σχολεία ή να αποτελέσει χώρο ξενάγησης τουριστών.
Άγαλμα Αθηνάς
Στη περιοχή γύρω από το άγαλμα θα φυτευτεί ένας μικρός ελαιώνας.
Αριές
Ένα προστατευμένο «ξέφωτο» που θα προσφέρει αίσθηση απομόνωσης και γαλήνης σε μια κυκλική δενδροστοιχία από 15 δένδρα αριάς.
Πρώην θέατρο Αλίκη
Το θέατρο Αλίκη ήταν μια κατασκευή από μπετόν με κερκίδες και είναι το μόνο από τα κτίρια που υπήρχαν μέσα στο Άλσος το οποίο κατεδαφίστηκε. Στη θέση του κατασκευάζεται ένας ομαλός λόφος με γκαζόν, όπου κανείς μπορεί να κάθεται ή να ξαπλώνει και να απολαμβάνει μουσικές και θεατρικές παραστάσεις που θα εκτυλίσσονται στην κυκλική σκηνή.
Θέατρο Άλσους
Γίνονται εργασίες αναπαλαίωσης, έτσι ώστε να μπορεί ξαναχρησιμοποιηθεί το κτίριο του Θεάτρου Άλσους. Εμπόδιο που έφερε καθυστερήσεις στάθηκε η στατική μελέτη που έδειξε ότι έπρεπε να γίνουν περαιτέρω εργασίες.
Μνημείο Ιερού Λόχου
Επανασχεδιάζεται ο άξονας που οδηγεί στο μνημείο και δημιουργείται μικρή ήσυχη πλατεία, σαφώς διαφορετικού χαρακτήρα από την κεντρική πλατεία του πάρκου, με νέες φυτεύσεις ανθοφόρων θάμνων διαδοχικής ανθοφορίας, ανθόφυτων και χλοοτάπητα.
Φωτισμός
Ο φωτισμός του χώρου αναβαθμίζεται με λαμπτήρες χαμηλής κατανάλωσης έτσι ώστε οι πολίτες να μπορούν να προσανατολίζονται οπτικά μέσα στο περιβάλλον, να διακρίνουν εμπόδια στην πορεία τους, να αντιλαμβάνονται τις κινήσεις και τις προθέσεις άλλων ανθρώπων, να μπορούν να διαβάζουν τη σήμανση των οδών, να απολαμβάνουν την εμφάνιση του δρόμου και του περιβάλλοντος.
Το πάρκο σε αριθμούς
◊ Καλύπτει έκταση 250 στρεμμάτων. Μέσα σε αυτή την έκταση δεν συμπεριλαμβάνονται ο Πανελλήνιος και το κτίριο του Green Park.
◊ Υπάρχουν περίπου 15 είσοδοι. Ο προϋπολογισμός της μελέτης ανάπλασης και της ανακατασκευής του ανέρχεται στα 9.200.000 χιλιάδες ευρώ. Χρηματοδοτείται από το 3ο ΚΠΣ.
◊ Το έργο περιλαμβάνει φύτευση περισσοτέρων από 1.500 δέντρα και 50.000 ανθόφυτα.
Η ιστορία του πάρκου
◊ Το Πεδίον του Άρεως πήρε το όνομά του από το ρωμαϊκό Campus Martius κι αυτό γιατί επί βασιλείας Όθωνος, μπροστά στον ναό των Ταξιαρχών και προς την οδό Μαυρομματαίων, φιλοξένησε τους Στρατώνες του Ιππικού. Στα χρόνια, μάλιστα, του Γεωργίου Α' λειτούργησε στο Πεδίον του Άρεως Ιππευτική Σχολή (πυρπολήθηκε το 1944, στα Δεκεμβριανά).
◊ Αργότερα και μέχρι το 1880 ήταν ο τόπος της υπαίθριας συγκέντρωσης του κοινού για περίπατο και αναψυχή. Ειδικά τα κυριακάτικα μεσημέρια και τις γιορτές αποτελούσε χώρο περιπάτου για τους Αθηναίους και τους βασιλείς.
◊ Στην πλατεία του Ναού των Ταξιαρχών υπήρχε στημένη μια εξέδρα μουσικής σε σχήμα πολυγώνου, όπου παιάνιζε η φιλαρμονική. Από εκεί προήλθε και το όνομα της όμορης γειτονιάς «Πολύγωνο».
◊ Το 1935 ανατίθεται στα μέλη του Σωματείου Ελλήνων Γλυπτών η φιλοτέχνηση των προτομών των ηρώων του 1821 που κοσμούν τη λεωφόρο των Ηρώων.
◊ Το 1938 στήθηκε ο έφιππος βασιλιάς Κωνσταντίνος στην κεντρική είσοδο.
◊ Το 1952 στήθηκε το άγαλμα της Προμάχου Αθηνάς για το ηρώο των πεσόντων στην Ελλάδα Βρετανών, Αυστραλών και Νεοζηλανδών στις μάχες 1941-45.
◊ Από το 1950 ξεκινάει τη σταδιοδρομία του στο Θέατρο Άλσος ο θηρευτής «νέων ταλέντων» Γιώργος Οικονομίδης, ενώ στο Green Park κυριαρχούσε ο Όμηρος Αθηναίος. Αργότερα, τα καλοκαίρια, το Θέατρο Αλίκη πρόσφερε ψυχαγωγία στους Αθηναίους.
◊ Από τη μεταπολίτευση μέχρι σήμερα το Πεδίον του Άρεως αποτελεί σημείο αναφοράς για μεγάλες πολιτικές και εργατικές συγκεντρώσεις.
σχόλια