ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

Ζω ακριβώς την ίδια κατάσταση. Δεν περνά η ζωή με μοναξιά. Βασικά, αυτό δεν είναι ζωή, είναι απλά επιβίωση. Να γυρνάς στο σπίτι από την δουλειά και να μην έχεις κάποιον να μοιραστείς την χαρά σου ή την στεναχώρια σου. Να κοιμάσαι και να ξυπνάς μόνος/η σου. Πολύ δύσκολες καταστάσεις. Μάλιστα έφτασα στο σημείο να σκέφτομαι να παραιτηθώ από μια εξαιρετική δουλειά για να γυρίσω στην Ελλάδα με την ελπίδα μήπως τυχόν τα πράγματα καλυτερεύσουν.Αλλά ποιος μας εγγυάται πως στην Ελλάδα, θα είμαστε καλύτερα; Υπομονή φίλε μου, μακάρι το 2019 να μας φέρει και σε μας τον άνθρωπό μας. Καλή χρόνιά και όλα να μας πάνε καλά!

Σε καταλαβαίνω απόλυτα. Μια από τα ίδια και εγώ. Ώσπου κατάλαβα ότι οι άνθρωποι έτσι κι αλλιώς είμαστε μόνοι μας. Τί σε κάνει να πιστεύεις ότι εάν μέναμε Ελλάδα θα είχαμε άλλους ανθρώπους να μας στηρίζουν και να ακούνε τον πόνο μας πέρα ίσως από γονείς ή αδέρφια; Τί σε κάνει να πιστεύεις ότι και οι ερωτικές σχέσεις θα είναι πιο εύκολες; Θέλω να πω ότι οι άνθρωποι είμαστε πιο ανεξάρτητοι και αυτάρκεις από ότι νομίζουμε. Και αυτήν τη περίοδο μοναξιάς μπορείς να την αξιοποιήσεις για να φροντίζεις εσένα, να κάνεις πράγματα που σου αρέσουν, να γνωρίσεις τον εαυτό σου καλύτερα, να μάθεις ότι δεν έχεις ανάγκη κανέναν. Και όταν οι συνθήκες είναι κατάλληλες, θα εμφανιστούν και οι κατάλληλοι συνοδοιπόροι. Προσπαθώ να το υπενθυμίζω και στον εαυτό μου αυτό. Να βλέπω τα πράγματα περισσότερο ορθολογικά χωρίς πολλούς συναισθηματισμούς. Το εξωτερικό ήταν επιλογή μας εξάλλου. Και τίποτα στην ζωή δεν έρχεται χωρίς κόστος. Καλό κουράγιο.

Παλεύεις για σένα. Για να μην έχεις μαζί με τη μοναξιά και την ανεργία και ο,τι αυτή συνεπάγεται. Μη σε παίρνει από κάτω.Εγώ το έζησα αυτό από άλλη πλευρά, δεν είχα φίλες στην Ολλανδία. Το λάθος μου ήταν ότι προσπαθούσα να ταιριάξω μόνο με Ελληνίδες. Όταν ξεπέρασα τις προκαταλήψεις μου για τις ντόπιες και ταυτόχρονα άρχισα να ανοιγομαι σε άλλες εθνικότητες, βρήκα μια χαρά παρέα και απέκτησα και δύο καλές φίλες (πράγμα δύσκολο για την ηλικία μου).