Συμφωνώ με τα παραπάνω σχόλια των παιδιών.Έχω και εγώ μια πολύ καλή μου φίλη που περνούσε τα ίδια με την μητέρα της. Κάθε μέρα μαυρισμένη ψυχή είχε ώσπου εκείνη πέθανε και η φίλη μου "ησύχασε". Ζητώ συγγνώμη που το λέω έτσι αλλά δν παλευόταν η κατάσταση της.τωρα για σένα έχω να πω ότι είναι δύσκολο να την αφήσεις και να φύγεις γιατί νιώθεις υποχρέωση απέναντι τους και ενοχές εάν τους εγκαταλείψει ς. Πρέπει όμως να φύγεις σιγά σιγά από εκεί βρίσκοντας μια δουλειά αρχικά. Επειδή λες ότι δεν έχεις και ανθρώπους γύρω σου να σε στηρίξουν, δες μήπως μπορείς να πάρεις ψυχολογική βοήθεια ακόμα και από δημόσιο φορέα ή από κάποιο τηλέφωνο υποστήριξης, γιατί αυτό που ζεις είναι κακοποίηση κοπέλα μου. Να μην νιώθεις ενοχές και να κοιτάξεις να απομακρυνθείς, γιατί στο τέλος θα πάθεις και εσύ τίποτα. Στο κάτω κάτω επιλογή τους ήταν να σε υιοθετήσουν. Δεν υιοθετουμε ένα παιδί για να το έχουμε υπηρέτη και. Σκλάβο μας μετά. Καλή δύναμη ?
3.5.2019 | 15:14
δείχνει σκληρό και κακό όταν ακούς κάτι τετοιο............
να διευκρινίσω πως δε είναι τρολια αυτο που θα γράψω εχω ανάγκη μια κουβέντα από κάπου .θα ήθελα να πω έναν κρυφό καημό που έχω από παιδάκι. ειμαι υιοθετημενη από μια γυναίκα με ανέκαθεν ψυχικά θέματα και άσχημο χαρακτήρα . την ευγνωμονώ που έχω σπίτι και φαΐ μέχρι τώρα που ειμαι 35 ετών αυτό οφείλω να το διευκρινίσω. λόγο καταστάσεων δε κατάφερα να φύγω από κοντά της και αναγκαστικά ζω μαζί της έως τώρα. την στηρίζω όσο μπορώ ψυχολογικά φροντίζω να μην της λειπει τίποτε να μην κουράζετε να βοηθάω και να της κάνω τις επιθυμίες της ότι θέλει . φαγητό ότι θέλει να κοιτάω να πάρει τα χάπια της να της ψωνίζω τα όσα χρειαζετε και γενικά να μην έχει ανάγκη να κουνήσει δάκτυλο νατα χει όλα. αυτή ανικανοποίητη πάντα τίποτε δε της αρέσει ούτε η εμφάνιση μου ούτε αυτό που ειμαι ούτε ότι κάνω για εκείνην. σπάνια λέει μια καλή κουβέντα συνήθως όλα γυρίζουν γύρο από εκείνην και τις δίκες της ανάγκες. αν της πω κάτι μου λέει παενε να βρεις αυτή που σε παράτησε αν δε σαρεσω εγώ . αν δε παίρνει την αγωγή της κοπανάει κι ολας εγώ φροντίζω να της δίνω τα χάπια μα σε όλα είναι αντιδραστική . αντίφαση κάθε λόγος της δε ξέρεις τι εννοει πραγματικά από όσα λέει άσπρο μαύρο συνεχώς αλλαζει συνεχώς γνώμες . είναι σκέτο μαρτύριο να ζω μαζί της συνεχώς εκβιάζει καταστάσεις. συνεχεια λέει ειμαι άρρωστη δε μπορώ θέλω νοσοκομείο γιατρούς και τετοια . έχω καεί από ολα αυτά όταν ήταν άρρωστος ο πατέρας μου 7 μίνες εγώ έτρεχα πέρα κιθε στα νοσοκομεία η μάνα μου έκανε την πάπια . δεν εχω αλα κουράγια για τετοιες καταστάσεις . έχω πολλά προβλήματα δικά μου δε αντέχω αλο την παρανοια της και να τρέμω συνεχώς τι θα πω τι θα κάνω μην παρεξηγηθεί μην γίνει καυγάς. δε μπορώ ναχω την ευθύνη ενός ανθρώπου τετοιου είναι τρομερά ψυχοφθόρο. θέλω να ανασάνω πολλά ζητάω >?? να ζήσω και εγώ σα ανθρωπος άπλα λιτά ήρεμα δε ζήτω πολυτελειες ούτε πράγματα άπιαστα θέλω την ψυχική ηρεμία μου. ειμαι απομονωμένη και δίχως φίλους ούτε συγγενείς γύρο τίποτα μόνη παλεύω. σκεφτομαι συνεχεια πως θα ήταν να χα μια άλλη μητέρα που να αγαπούσε πραγματικά ως μητέρα κι όχι σα κακιά μητριά !!! μια μητέρα με αγάπη και να κοιτά το παιδί της όχι με τρόπο θα σου δώσω τα βασικά σπίτι φαΐ ρούχα να πάρω μετά 500 πλασιο από σένα . μια μητέρα με καλή διάθεση και όχι μια ζωή μαυριλα στην ψυχή κι αισιοδοξια . τώρα ότι και ναχω ψυχολογικά θέματα και ζωή χαμένη πλέον εγώ φταίω ??? από πουθενά στήριξη φυσικά όλοι ζητάν μα κάνεις σε εσένα δε δίνει όταν χρειαζετε. ΑΠΌΓΝΩΣΗ !!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!
4
