ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

Βρίσκομαι στην δύσκολη θέση να έχω πραγματική ανάγκη να εξομολογηθώ αλλά να διστάζω να το κάνω ανοιχτά γιατί φοβάμαι ότι η εξομολόγησή μου δεν θα δημοσιευτεί. Τελικά αποφάσισα να γράψω χωρίς να εισελθώ σε λεπτομέρειες. Είμαι ουσιαστικά μόνη, χωρίς συναισθηματικό στήριγμα. Γνωστοί όχι φίλοι, συγγενείς όχι οικογένεια. Όσο περνούν τα χρόνια νιώθω όλο και περισσότερο οργή μπροστά σε κάθε πιθανότητα περιθωριοποίησής μου, δηλαδή ακόμα και ένα σχόλιο στην δουλειά με επηρεάζει υπέρμετρα. Ταυτόχρονα όμως νιώθω σχεδόν παράλυτη από φόβο κάθε φορά που προσπαθώ να αρθρώσω λέξη και να διεκδικήσω τον χώρο μου. Τι να κάνω;Παρακαλώ πρακτικές συμβουλές. Επίσης, δεν βγαίνω οικονομικά για ψυχολόγο.