Όταν κλείσαμε το μαγαζί για τον Αύγουστο-όχι πως πήγε σπουδαία η χρονιά, δηλαδής, αλλά Πελοπόννησος και Εύβοια ήταν ακόμαζωντανές- οι πολιτικοί μας, τρία πουλάκια κάθονταν, σκορπούσαν σε παραλίες τηςξεγνοιασιάς, να στοχαστούν αν και πότε θα γίνουν πρόωρες εκλογές.
Το μόνο που παρέμεινε σταθερό,επιστρέφοντας, είναι τα τρία πουλάκια που εξακολουθούν να κάθονται, και ας ορίστηκανοι εκλογές για τις 16 Σεπτεμβρίου, καθώς και ο κ. Γιάννης Λούλης, επικοινωνιολόγοςτου κ. Καραμανλή, που έμεινε πίσω να μετράει τάσεις.
Γι' αυτές, λέω, να σας μιλήσωσήμερα. Τις τάσεις μας!
Να πιστεύουμε, πράγματι, δηλαδήστα σοβαρά, ότι μπορούμε πάντα «να αναγεννώμαστε μέσα από την τέφρα μας» - ωραίαφράση, αρκούντως πατριωτική, σαν τις τσαχπίνικες ματιές του απίθανου Λιάκου, πουπουλάει εθνικοφροσύνη και σαχλαμάρα με το κιλό.
Οι Αμερικανοί, σ' ένα από κείνατα ωραιότατα gospel τραγούδια τους, το λένε κάπωςδιαφορετικά: «We Shall Overcome». Εννοώνταςότι «τη συμφορά που μας βρήκε, θα την ξεπεράσουμε», όχι επειδή είμαστε κάποιοςεπιούσιος λαός, θεϊκά προικισμένος και άλλες τέτοιες αηδίες, αλλά επειδή «θα υπομείνουμετον πόνο όσο χρειαστεί».
Ακούγοντας, λοιπόν, Καραμανλήκαι Παπανδρέου, όλες αυτές τις μέρες, να κόπτονται για την «ανασυγκρότηση»,«ανασύνταξη», «αναγέννηση», και ό,τι άλλο «ανά-» της Ελλάδος, σκέπτομαι πως ημεγαλύτερη τραγωδία του τόπου μου θα είναι εάν και τούτη τη φορά τη βγάλουμεκαθαρή και εύκολα.
Μόνο αν πονέσουμε στ' αλήθειακαι κάνει ο καθένας μας ξεχωριστά την αυτοκριτική και την αυτοκάθαρσή του, όπωςέκαναν οι Γερμανοί μετά από τον Β' Παγκόσμιο Πόλεμο, υπάρχει ελπίδα να σωθεί κάτιαπό το λίγο πού απόμεινε.
Η απαξίωση των πολιτικών μας(και εννοώ, ασφαλώς, την πλατιά μάζα τους που συνωστίζεται στη βιτρίνα τωνπραγμάτων) δεν ισοδυναμεί με απαξίωση της πολιτικής - ας τ' αφήσει αυτά, γιατίτα λέει συνεχώς, ο φίλος μου ο Βαγγέλης ο Βενιζέλος, που τώρα (βρε τον μπαγάσα)παραμονεύει σαν το ροφό, αρχοντικός και πίσω πίσω, να καθαρίσει το τοπίο στοκόμμα του και να αναδυθεί εντυπωσιακός!
Η πολιτική, τώρα, εδώ, περνάειτην υπέρτατη παρακμή της - καθόλου ασύνδετη, η παρακμή αυτή, με το πρόσωπο τηςκοινωνίας που την εκφράζει. Πρόσωπο αλλόκοτο, ασυνεπές, χωρίς γνώση, μεπερίσσευμα απρέπειας, βαθύτατα βουτηγμένο στη διαφθορά, εύκολο στο να προσκυνήσειόποιον θεωρεί ότι του εκφράζει οποιαδήποτε ιδιοτελή βλακεία μπορεί να κρύβει μες στοφτωχό μυαλό του.
Άμα ακούς, φερ' ειπείν, ένανπολιτικό που βρίσκεται στο προσκήνιο περισσότερα από 30 χρόνια (Θόδωρος Κασσίμης,πρόσφατα στο Mega), να δηλώνει ότι «η πολιτεία η ελληνική,όπως και να εκφράζεται, δεν λειτούργησε ποτέ με σοβαρότητα», ή να ακούς τόσοθόρυβο γύρω σου για το αν θα είναι ή δεν θα είναι, στο ψηφοδέλτιο Επικρατείαςτου ΠΑΣΟΚ η Φώφη Γεννημματά ή η Βούλα Πατουλίδου, τότε σε ποια «Ελλάδα, ρεγαμώτο» να πιστέψεις;
Κι όμως, η «τάση» λέει πωςαυτούς ακριβώς τους πολιτικούς εξακολουθούμε να στηρίζουμε.
Να χειροκροτάμε (αντί ναγιαουρτώνουμε) τον «χ» δήμαρχο ή τον «ψ» νομάρχη, από τους τόσους, μα τόσους,που έβγαινε στον αέρα όλες ετούτες τις ημέρες και φώναζε «πού είναι τοκράτος;», λες και εκείνος είναι στην απ' έξω.
Η «τάση» που ξεχωρίζει στις μετρήσειςτου κ. Λούλη (που ειλικρινά δεν καταλαβαίνω γιατί μερικοί τον χτυπούν τονάνθρωπο - είναι από τους λίγους στην Ελλάδα που κάνουν μια χαρά τη δουλειάτους), και που για μένα θα κρίνει και αυτό το εκλογικό αποτέλεσμα, είναι ότι οπερίφημος «μέσος πολίτης» (αυτός, που σας έχω πει κι άλλες φορές ότισιχαίνομαι!) «γενικά δεν θέλει μεγάλες αλλαγές».
Μία 4ετία δώσαμε στον Κωστάκη;Να του δώσουμε άλλη μία - τόσες δώσαμε στους άλλους.
Φανταστείτε πόσο αποκαρδιωτικό είναιαυτό ως επιχείρημα. Κι όμως υπάρχει, και είναι και ισχυρό. Τόσο, όσο του παππούμου η επιμονή να μην αλλάζει εφημερίδα - και ας τη βρίζει με κάθε αράδα πουδιαβάζει.
«Μα τι γράφουν, βρε παιδάκιμου;»
«Πάρε άλλη εφημερίδα παππού.Δοκίμασε.»
«Γιατί; Όλες ίδιες είναι. Άσε μεμ' αυτήν που τη συνήθισα».
Έτσι ακριβώς θα ψηφίσει οπαππούς. Από... τάση. Όχι από κρίση. Το ίδιο και τα παιδιά του. Πιθανώς και ταεγγόνια.
After all, Greece is, and always has been, a family affair, όπως λέει ηΒαρντάλος σε κάποια σκηνή του ξεκαρδιστικού «Γάμος αλά Ελληνικά».
σχόλια