«Μακεδονία» καιόχι «Μπαρμπαριά»· τα πέντεχρόνια που δεν διεξαγόταν ΦεστιβάλΤραγουδιού οι Σκοπιανοί είχαν ηρεμήσει,αλλά η αναβίωσή του το 2005 θεωρήθηκεεχθρική ενέργεια και άρχισαν να μαςκάνουν ξανά κασκαρίκες.
Τηβραδιά του ημιτελικού ακούστηκαν 16τραγούδια που κάλυπταν όλο το
φάσματου ελληνικού τραγουδιού, από το σμυρνέικοτσιφτετέλι ως το τρικαλινό hip-hop και απότην ηπειρώτικη μπαλάντα ως το θρακιώτικομοιρολόι με r'n'b πινελιές. Το κοινόεκστασιάστηκε τόσο πολύ με τουςπεισιθάνατους ερμηνευτές οπότε ήταναπόλυτα λογικό να δυσανασχετήσει ότανξεκίνησε το κεφάτο αφιέρωμα στον ΓιώργοΖαμπέτα που είχαν ετοιμάσει η ΜαργαρίταΜυτιληναίου και η Λίνα Νικολακοπούλου- η κ. Νικολακοπούλου έχει χάσει το targetgroup της, τώρα που οι γιάπηδες πουλάνεάρον άρον τα ακριβά τους διθέσια για ναξοφλήσουν τα τραπεζοδάνεια και να μηνπάνε φυλακή, και, μέχρι να ανακάμψει τοχρηματιστήριο ώστε να εμπνευστεί ξανάνέους στίχους, το έχει ρίξει στααφιερώματα. Από τα 16 τραγούδια επιλέχθηκαντα 10 για τον τελικό κι έτσι καταλάβαμεπως οι έξι τραγουδιστές που αποκλείστηκανδεν είχαν μεγάλο σόι, ενώ οι υπόλοιποιείχαν από καμιά διακοσαριά νοματαίουςστο σπίτι να ξεσκίζονται στα τηλεφωνήματακαι στα SMS για να τους ψηφίσουν.
Ηβραδιά του τελικού ξεκίνησε με τοτραγούδι που νίκησε στο περσινό φεστιβάλ,αφού ο ερμηνευτής κατάφερε τελικά ναπάρει μερικές ώρες άδεια από τον ηγούμενοτου μοναστηριού στο οποίο κλείστηκε τοκαλοκαίρι· δεν είχε αντέξει τηντεράστια επιτυχία που γνώρισε μετά τηνπερσινή του νίκη και απαρνήθηκε ταεγκόσμια. Στη συνέχεια, τραγούδησαν οιπαρουσιάστριες του διαγωνισμού αδελφέςΜαγγίρα, που πάντρεψαν υπέροχα τηνξινίλα με τη σάχλα, δίνοντας με έναμοναδικό τρόπο το στίγμα της νέαςεποχής του φεστιβάλ. Οι αδελφές Μαγγίραδεν χωρίζουν ποτέ και είναι αποφασισμένεςνα κάνουν καριέρα μαζί επειδή θυμούνταιτις ορμήνειες της μαμάς τους που -ότανέφευγαν με το λεωφορείο του ΚΤΕΛ απότην Ξάνθη για να έρθουν στην πρωτεύουσα-τους έδωσε ένα τάπερ με κεφτεδάκια καιτις συμβούλεψε να μη χωρίσουν ποτέ ώστενα προστατεύει η μια την άλλη γιατί οχώρος της show biz είναι πολύ βρόμικος καιυπάρχει ο κίνδυνος να πέσουν σταναρκωτικά.
Τοδύσκολο κοινό της Θεσσαλονίκης αποθέωσετους διαγωνιζόμενους
τραγουδιστέςμασώντας μανιασμένα τσίχλα καθ' όλητη διάρκεια του φεστιβάλ. Δεν υπήρχεθεατής στο γήπεδο που να μη μασάειτσίχλα. Αυτό μάλλον συνέβαινε επειδήαπαγορευόταν το κάπνισμα, αλλά δεν θαπρέπει να αποκλείσουμε την πιθανότητατο ψαγμένο κοινό της συμπρωτεύουσας ναήθελε με αυτόν το συμβολικό τρόπο ναστείλει στους τραγουδιστές το μήνυμαπως «καλύτερα να μασάς παρά νατραγουδάς». Οι διοργανωτές απέκρυψαναπό τους θεατές την ήττα του ΠΑΟΚ απότον Ολυμπιακό στο Καραϊσκάκη για να μηνκαταρρακωθεί κι άλλο η λίμπιντό τους·οι
Θεσσαλονικείς είναι ερωτικοί, αλλάτα τελευταία χρόνια οι πιο φιλόδοξοιτην πουλεύουν για την Αθήνα, ενώ παράλληλατα καλά ζαχαροπλαστεία και εστιατόριατης Θεσσαλονίκης ανοίγουν καταστήματαστην πρωτεύουσα και αυτό έχει σαναποτέλεσμα η πόλη να έχει πάρει την κάτωβόλτα και να μη θυμίζει σε τίποτα τονυπέροχο γαμηστρώνα του παρελθόντος,όταν όλοι το έκαναν ανέμελα καταμεσήςτου δρόμου ή ακόμα και πάνω στα δέντρα,αδιαφορώντας για αναχρονιστικά ταμπούκαι μικροαστικές προκαταλήψεις. Έχειπέσει τόσο πολύ η αυτοεκτίμηση τωνΘεσσαλονικέων που είναι χαρακτηριστικόπως, κάθε φορά που ακουγόταν η λέξη«Θεσσαλονίκη» από το στόμα κάποιου,χειροκροτούσαν πανηγύριζαν καιχτυπιόντουσαν στις κερκίδες για κάνατέταρτο. Αν δεν ήξερες πως το φεστιβάλδιεξάγεται στη Θεσσαλονίκη, θα σχημάτιζεςτην εντύπωση πως παρακολουθείς συναυλίαγια Θεσσαλονικιούς μετανάστες στοΛεβερκούζεν.
Καιτα 10 τραγούδια είχαν ευαίσθητους στίχουςπου μας προέτρεπαν να
γίνουμε καλύτεροιάνθρωποι και να περνάμε τις γιαγιάδεςαπέναντι. Από μια άποψη, το ΦεστιβάλΤραγουδιού της Θεσσαλονίκης αποτελείτο σύγχρονο υποκατάστατο του κατηχητικούκαι είναι άδικο που κάποιοι ελιτιστές-όπως ο Στάθης Τσαγκαρουσιάνος- τοσνομπάρουν και το λοιδορούν. Από τηνάλλη, βλέποντας αυτούς τους ευαίσθητουςανθρώπους να τραγουδάνε και τουςευαίσθητους θεατές να τους αποθεώνουν,αναρωτιέσαι πού στην ευχή είναι κρυμμένοιόλοι αυτοί οι ευαίσθητοι τις υπόλοιπεςμέρες του χρόνου; Πού έχουνε φωλιά ναπάμε να τους βρούμε;
Ακούγοντας τατραγούδια, θέλεις να πάρεις σβάρνα τουςδρόμους και να κάνεις αγαθοεργίες ή ναφιλάς τους περαστικούς, αλλά με το πουξεμυτίζεις από την πόρτα του σπιτιούσου πέφτεις συνέχεια πάνω σε ρεμάλιαπου σε σπρώχνουν και σε βρίζουν. Κατάτη διάρκεια της ψηφοφορίας, ο ΦίλιπποςΠλιάτσικας ανέλαβε να προβληματίσεικι άλλο τους θεατές ώστε να γίνουν ακόμακαλύτεροι άνθρωποι. Τον συνόδευε ηΟρχήστρα Σύγχρονης Μουσικής της ΕΡΤ,οπότε, όπως καταλαβαίνετε, ο άνθρωποςτα έλεγε γρήγορα τα τραγούδια, γιατί οιμουσικοί της ΕΡΤ, άμα τελειώσει η βάρδιάτους, παρατάνε τα όργανα κάτω και φεύγουντρέχοντας. Μαζί του στη σκηνή βρέθηκεκαι το συγκρότημα Δραμαμίνη, πουονομάζεται έτσι επειδή τα μέλη του είναιαπό τη Δράμα - ευτυχώς που δεν είναι απότην Καβάλα γιατί θα λέγονταν Καβαλίνα.
ΟΦίλιππος Πλιάτσικας όλο και έλεγε τάχαμου αδιάφορα «τώρα θα σας πω
ένατραγούδι που έγραψα παλιά», αλλά οσκοπός του ήταν να καταλάβουμε όλοι πωςαυτός είχε γράψει τα καλύτερα τραγούδιατων Πυξ Λαξ και πως τα υπόλοιπα μέλη τουσυγκροτήματος ήταν για τα μπάζα και δενέπιαναν μια μπροστά του. Κάποια στιγμήείπε πως θα τραγουδήσει ένα τραγούδιπου είχε γράψει όταν ήταν μικρός - τοπρόβλημα δεν ήταν πως το τραγούδι μιλούσεγια γκρεμούς και υπαρξιακά αδιέξοδααλλά το γεγονός πως η γαϊδουροεφηβείατου συνεχίζεται ακόμα. Μιλάμε, ο άνθρωποςείναι ο Θόδωρος Αγγελόπουλος τηςδισκογραφίας. Τραγουδάει και συννεφιάζει.Σε δυο τραγούδια είχε μαζί του κι ένανμαυρούλη, πολύ προβληματισμένο -αυτόςθα πρέπει να ήταν χαρούμενος άνθρωποςπριν γνωρίσει τον Φίλιππο Πλιάτσικα.
Τοτρίτο βραβείο του φεστιβάλ κέρδισε τοτραγούδι «Αρετούσα». Ο συνθέτηςδεν έμεινε ικανοποιημένος από τουςπερισσότερους από 10.000 στίχους τουΕρωτόκριτου και σκέφθηκε να γράψειμερικούς ακόμα για να συμπληρώσει τακενά που άφησε ο Βιτσέντζος Κορνάρος.Το δεύτερο βραβείο απονεμήθηκεστην «Ελεγεία», ένα αισθαντικό,ατμοσφαιρικό τραγούδι, το οποίο ερμήνευσευπέροχα μια τραγουδίστρια με πολλήτρίχα στα χέρια - μιλάμε για θηλυκόΕυαγγελάτο. Το πρώτο βραβείο πήγε σεέναν ράπερ από την Τούμπα που ερμήνευσετο χριστιανικό hip-hop «Αγάπη είναι»,προτρέποντάς μας να δίνουμε αίμα, νακάνουμε το σταυρό μας και να μηνξενογαμάμε. Ο τραγουδιστής έλεγε αργάτα λόγια για να τα πιάνουν και τα ΚΑΠΗ,ενώ παράλληλα έπιανε συνέχεια το λιλίτου πάνω από το παντελόνι, ώστε νακαταλάβουν όλοι πως είναι ερωτιάρηςΣαλονικιός και να ξεσκιστούν να τονψηφίζουν. Καλά έκανε ο άνθρωπος, γιατίμπορεί να μπερδευόταν το κοινό και ναψήφιζε κάναν Αθηναίο. Είπαμε να τουςφιλοξενούμε στην όμορφη πόλη μας, αλλάόχι να μας πάρουν και το βραβείο οιχαμουτζήδες. Βάλτε φωτιά / κάψτε καλά /Ομόνοια και Πειραιά / το Σύνταγμα καιτη Βουλή / την μπασταρδούπολη αυτή / καιτης μαμάς σας το... συγνώμη, παρασύρθηκα.
Τοκοινό της Θεσσαλονίκης αποθέωσε τουςνέους δημιουργούς και έδωσε
ραντεβούγια του χρόνου. Αν οι Σκοπιανοί συνεχίσουννα μας κάνουν τζιριτζάντζουλες, μπορούμενα κάνουμε το Φεστιβάλ Τραγουδιού στασύνορα για να τους σκιάξουμε. Ή μπορούμενα το κάνουμε στο Ρούπελ ανήμερα της28ης Οκτωβρίου για να τα κάνουν πάνωτους.
Είναιπραγματικά υπέροχο που -χρόνος μπαίνει,χρόνος βγαίνει- δεν αλλάζει τίποτα στηΘεσσαλονίκη. Η επίσημη δοξολογία προςτιμήν του Αγίου Δημητρίου, η παρέλασητης 28ης, οι παπάδες, οι εθνοπατέρες, οΜεγαλέξανδρος, τα Φεστιβάλ Τραγουδιούκαι Κινηματογράφου - οι άνθρωποι είναιλες και τους έχεις κουρδίσει. Είναιτέτοια η προσήλωση των Θεσσαλονικέωνστις παραδόσεις και τηρούν τόσοαπαρέγκλιτα τα έθιμα του τόπου τους,που είναι να απορεί κανείς πώς δεν πήρανανάποδες όταν ο ελληνικός στρατός μπήκεστη Θεσσαλονίκη, τους απελευθέρωσε απότους Τούρκους και τους έβγαλε από τοπρόγραμμά τους.
σχόλια