Με σημερινή του απόφαση το Ευρωπαϊκό Δικαστήριο αποφάνθηκε πως «η λήξη σύμβασης εργασίας μετά την άρνηση του εργαζομένου να αποδεχθεί μονομερή και ουσιώδη μεταβολή εις βάρος του των ουσιωδών στοιχείων της συμβάσεως συνιστά απόλυση κατά την έννοια της κοινοτικής οδηγίας για τις ομαδικές απολύσεις».
Αφορμή για την απόφαση αυτή στάθηκε μία ισπανική υπόθεση που έφτασε στο Ευρωπαϊκό Δικαστήριο επειδή τον Σεπτέμβριο του 2013, η εταιρία Gestora Clubs Dir που απασχολούσε 126 εργαζόμενους, προέβη σε 10 ατομικές απολύσεις. Μεταξύ αυτών συμπεριλαμβανόταν και η λήξη της σύμβασεως μιας εργαζομένης η οποία συμφώνησε να λύσει τη συνεργασία της αφού ενημερώθηκε για τη μεταβολή των όρων εργασίας της (σ.σ. οι αλλαγμένοι όροι της σύμβασης περιελάμβαναν μεταξύ άλλων μείωση των τακτικών της αποδοχών κατά 25 %).
Το Δικαστήριο υπενθυμίζει ότι το βασικό χαρακτηριστικό των απολύσεων είναι η έλλειψη συναίνεσης του εργαζομένου. Στο πλαίσιο της συγκεκριμένης υπόθεσης, η λήξη της συμβάσεως εργασίας της εργαζομένης, παρότι η ίδια συμφώνησε, οφείλεται στη μονομερή μεταβολή εκ μέρους εργοδότη ενός ουσιώδους στοιχείου της συμβάσεως εργασίας, για λόγους οι οποίοι δεν έχουν σχέση με την εν λόγω εργαζόμενη. Επομένως η λήξη της σύμβασης συνιστά απόλυση.
Με αυτή την απόφαση το Δικαστήριο αποφαίνεται ότι η εκ μέρους του εργοδότη ουσιώδης μεταβολή, μονομερώς και εις βάρος του εργαζομένου, ουσιωδών στοιχείων της συμβάσεως εργασίας του εργαζομένου αυτού για λόγους οι οποίοι δεν έχουν σχέση με το πρόσωπό του εμπίπτει στην έννοια «απόλυση» κατά την κοινοτική οδηγία. Παράλληλα επισημαίνει πως αν γινόταν δεκτό το γεγονός ότι η μη αποδοχή μείωσης αποδοχών από τον εργαζόμενο δεν εμπίπτει στην έννοια της απολύσεως, τούτο θα περιόριζε την πλήρη αποτελεσματικότητα της οδηγίας και θα υπονόμευε την προστασία των εργαζομένων.
σχόλια