Το Athens Open Air Film Festival διοργανώνεται από το Διεθνές Φεστιβάλ Κινηματογράφου της Αθήνας Νύχτες Πρεμιέρας και τον Οργανισμό Πολιτισμού, Αθλητισμού και Νεολαίας του Δήμου Αθηναίων (ΟΠΑΝΔΑ), με μεγάλο χορηγό τη Nova.
H κινηματογραφική γιορτή του καλοκαιριού επιστρέφει για 13η χρονιά με ένα πλούσιο και απολαυστικό πρόγραμμα, σε αγαπημένους και νέους προορισμούς στην πόλη της Αθήνας αλλά και σε πανέμορφα νησιά του Αιγαίου, με την υποστήριξη της Περιφέρειας Νοτίου Αιγαίου.
Αυτό είναι το αναλυτικό πρόγραμμα της φετινής διοργάνωσης:
Ο Βασιλιάς των Λιονταριών (The Lion King)
Πότε: Πέμπτη 15 Ιουνίου | 21.30
Πού: Προαύλιος χώρος Ζαππείου Μεγάρου | Είσοδος ελεύθερη
Σκηνοθεσία: Ρότζερ Άλερς, Ρομπ Μίνκοφ
Με τις φωνές των: Ζαχαρία Ρόχα, Αλεξάνδρας Παυλίδου, Αλέξη Σταυράκη, Ζανό Ντάνια, Τάσου Κωστή, Ντάνου Λυγίζου, Σπύρου Μπιμπίλα
Διάρκεια: 88’
Έτος Παραγωγής: 1994
Ο ήλιος ανατέλλει και η αναγέννηση της ‘90s Ντίσνεϊ αποκαλύπτει μέσα από τον αέναο «Κύκλο της Ζωής» την απόλυτη κορωνίδα της. Ο «Βασιλιάς των Λιονταριών» κυκλοφόρησε το 1994, διεκδίκησε με επιτυχία το στέμμα του και μέσα στα χρόνια έγινε κάτι περισσότερο από κλασικός, έγινε «βασιλιάς» στις καρδιές μικρών και μεγάλων που ανακάλυψαν μέσα από τον «Άμλετ» της σαβάνας ένα πολύχρωμο παραμύθι αυτογνωσίας.
Μολονότι το στούντιο εκείνο το διάστημα είχε ρίξει το βαρύ πυροβολικό του στην παραγωγή της επερχόμενης, φιλόδοξης «Ποκαχόντας» (1995), οι περιπέτειες του Σίμπα ήταν τελικά εκείνες που απέδειξαν τις δυνατότητές του. Η εμβληματική εισαγωγή με τα φωνητικά του Lebo M και τα πανέμορφα τοπία της Αφρικής, η μακιαβελική ερμηνεία του Τζέρεμι Άιρονς και οι ζωηροί δευτερεύοντες χαρακτήρες, η θεαματική σεκάνς των αφηνιασμένων γκνου και ο σπαρακτικός χαμός του Μουφάσα, το «Be Prepared» με ευθεία αναφορά στα προπαγανδιστικά πλάνα της Λένι Ρίφενσταλ και ο τελικός θρίαμβος (της θέλησης) του Σίμπα, όλα υπηρετούν την ταινία με τον πιο αξιοθαύμαστο τρόπο. Επιπλέον, οι ποπ μελωδίες του Σερ Έλτον Τζον, οι οξυδερκείς στίχοι του θρυλικού Τιμ Ράις και η επικολυρική σφραγίδα του Χανς Ζίμερ, ακολουθούν τα χνάρια του «Βασιλιά» προσφέροντας μερικά από τα πιο καλογραμμένα τραγούδια και ένδοξες μουσικές της παράδοσης Ντίσνεϊ (και οι τρεις απέσπασαν δικαιολογημένα τα Όσκαρ Μουσικής και Τραγουδιού).
Σχεδόν τριάντα χρόνια μετά την στέψη του, ο σαιξπηρικός «Βασιλιάς των Λιονταριών» παραμένει ψυχαγωγικός και αστείος, περιπετειώδης και συγκινητικός με σαφές διαχρονικό διάγγελμα: στην αυλή της Ντίσνεϊ, η ιστορία του μικρού Σίμπα, θα είναι για πάντα ο Περήφανος Βράχος της. (Ξανα)ακούστε τον να βρυχάται. Πάνος Γκένας
Ειδική προβολή αφιερωμένη στα 100 χρόνια της Disney. Η ταινία θα προβληθεί μεταγλωτισμένη με αγγλικούς υπότιτλους.
Σινεμά ο Παράδεισος (Νυονο Cinema Paradiso)
Πότε: Παρασκευή 23 Ιουνίου | 21.30
Πού: Ανοιχτό Θέατρο Κολωνού (Λόφος Ιππίου Κολωνού, Αθήνα) | Είσοδος ελεύθερη
Σκηνοθεσία: Τζουζέπε Τορνατόρε
Πρωταγωνιστούν: Φιλίπ Νουαρέ, Σαλβατόρε Κάσιο, Ζακ Περέν
Διάρκεια: 125΄
Έτος Παραγωγής: 1988
Ο γλυκύτατος Τοτό ζει σε ένα χωριό της Νότιας Ιταλίας, γοητεύεται από τη μεγάλη οθόνη του τοπικού κινηματογράφου και αναπτύσσει μια βαθιά φιλία με τον Αλφρέντο, τον μηχανικό προβολής. Και, κάπως έτσι, βρισκόμαστε με υγρά μάτια κι ένα πλατύ χαμόγελο να παρακολουθούμε ένα νεαρό αγόρι στη μεταπολεμική Ιταλία να ανακαλύπτει το σινεμά, τη ζωή, αλλά και τη ζωή μέσω του σινεμά.
Δύσκολο να εξηγήσουμε στον παρθένο θεατή γιατί όσοι έχουμε την ταινία εντυπωμένη στο σινεφιλικό μας γονίδιο ξεπατωνόμαστε στο κλάμα όταν ακούγονται οι πρώτες νότες του θεόπνευστου μουσικού score του Μορικόνε. Πιθανότατα θα καταλάβει τον λόγο όταν έρθει η ώρα εκείνου του ανεπανάληπτου μοντάζ από κλεμμένα φιλιά, που συμβολίζει το ωραιότερο δώρο που μας έκανε το σινεμά: τη διατήρηση της μνήμης, τη γεφύρωση της συλλογικής εμπειρίας με την ειδική, τη συμπερίληψή μας στη σπουδαιότερη φαντασιακή κοινότητα, τα μέλη της οποίας είναι ισότιμα, ενωμένα με μια οριζόντια γραμμή, καμωμένη από σελιλόζη, μα διατηρούν και τη μοναδικότητά τους χάρη στην κρυφή, προσωπική τους προβολή πάνω σε όσα διαδραματίζονται στο πανί.
Πολλοί προσπάθησαν να το μιμηθούν, ακόμα και ο ίδιος ο Τορνατόρε, ουδείς τα κατάφερε κι αυτό έχει πολλά να πει για την αξία του έργου. Οι διαφωνούντες ας το ξεχάσουν κι ας επιστρέψουν σ’ αυτό μετά από πολλά χρόνια. Ίσως τότε μπορέσουν να εντοπίσουν τον χαμένο τους κινηματογραφικό «Παράδεισο». Γιάννης Βασιλείου
Προβολή σε συνεργασία με το Ιταλικό Μορφωτικό Ινστιτούτο.
Η Σειρήνα Του Μισισιπή (La Sirène du Mississipi)
Πότε: Τρίτη 27 Ιουνίου | 21:30
Πού: Κήποι της Γαλλικής Σχολής Αθηνών | Διδότου 6, Αθήνα | Είσοδος ελεύθερη
Σκηνοθεσία: Φρανσουά Τριφό
Πρωταγωνιστούν: Κατρίν Ντενέβ, Ζαν-Πολ Μπελμοντό, Νελί Μποργκό, Μισέλ Μπουκέ
Διάρκεια: 123’
Έτος Παραγωγής: 1969
Βασισμένη στο αστυνομικό μυθιστόρημα του Κορνέλ Γούλριτς με τίτλο «Βαλς στο Σκοτάδι», η «Σειρήνα του Μισισιπή» θέλει τον Ζαν-Πολ Μπελμοντό στο ρόλο του Λουί, ενός πλούσιου ιδιοκτήτη καπνοφυτειών στο αφρικανικό νησί Ρεϊνιόν, ο οποίος αποφασίζει να παντρευτεί δι’ αλληλογραφίας μια άγνωστη γυναίκα. Όταν εκείνη εμφανίζεται, ο Λουί συνειδητοποιεί ότι δεν έχει καμία σχέση με τη γυναίκα της φωτογραφίας, αλλά ερωτοχτυπημένος θα αγνοήσει τα σημάδια και θα την παντρευτεί. Μόνο που, λίγο μετά το γάμο, η μυστηριώδης Ζιλί (η Κατρίν Ντενέβ στον πιο femme fatale ρόλο της καριέρας της) θα εξαφανιστεί, κλέβοντάς του ένα μεγάλο χρηματικό ποσό. Αυτό που ακολουθεί είναι ένα λαβυρινθώδες παιχνίδι υποψίας και εξαπάτησης, ένα εμμονικό ανθρωποκυνητό που ισορροπεί μαγνητικά ανάμεσα στην αλήθεια και το ψέμα, τη φαντασία και την πραγματικότητα, την ψευδαίσθηση και την ουσία του ίδιου του σινεμά.
Μια από τις ταινίες-φόρους τιμής του Φρανσουά Τριφό στη λατρεμένη του αμερικανική κουλτούρα, ένα εξαιρετικά δημιουργικό μέρος της φιλμογραφίας του Γάλλου auteur στο οποίο ανήκουν επίσης φιλμ όπως τα «Η Νύφη Φορούσε Μαύρα», «Οπωσδήποτε την Κυριακή» και «Πυροβολήστε τον Πιανίστα», η «Σειρήνα» παντρεύει απολαυστικά το μελό με το θρίλερ, το φιλμ νουάρ με την pulp λογοτεχνία, τις χιτσκοκικές επιρροές με τη Nouvelle Vague, με πρωταγωνιστές δύο από τους μεγαλύτερους σταρ του γαλλικού σινεμά στη μοναδική κινηματογραφική τους συνάντηση. Θανάσης Πατσαβός
Σε συνεργασία με το Φεστιβάλ Plein-Air του Γαλλικού Ινστιτούτου Ελλάδος. Η ταινία θα προβληθεί με SDH υπότιτλους για Κωφούς και Βαρήκοους.
Απόδραση από το Αλκατράζ (Escape From Alcatraz)
Πότε: Τετάρτη 28 Ιουνίου | 21:30
Πού: Πεζόδρομος Διονυσίου Αρεοπαγίτου (απέναντι από το Μουσείο της Ακρόπολης) | Είσοδος ελεύθερη
Σκηνοθεσία: Ντον Σίγκελ
Πρωταγωνιστούν: Κλιντ Ίστγουντ, Πάτρικ ΜακΓκούχαν, Φρεντ Γουόρντ, Τζακ Θιμπό, Λάρι Χάνκιν
Διάρκεια: 112'
Έτος παραγωγής: 1979
Μπορεί η ένδοξη περίοδος των κινηματογραφικών 70ς να ανήκει στα ταλαντούχα νιάτα που έφερνε μαζί της μια καινούργια φουρνιά δημιουργών, σε έναν βετεράνο της αμερικανικής οθόνης χρεώνεται, όμως, μια από τις πιο συναρπαστικές ταινίες εκείνης της δεκαετίας. Γρανιτιώδης πρωταγωνιστής των μετρημένων φράσεων και των σιδερένιων βλεμμάτων, ο Κλιντ Ίστγουντ κάνει τους θεατές μετόχους σε έναν καθηλωτικό αγώνα επιβίωσης πίσω από τα κάγκελα και μανιώδους φυγής προς την ελευθερία, ο οποίος βασίζεται σε αληθινά συμβάντα και είναι έτσι κινηματογραφημένος ώστε να μην αφήνει το κοινό να πάρει ανάσα. Χάρη στην αλάνθαστη αίσθηση ρυθμού και αφηγηματικής στιβαρότητας του Ντον Σίγκελ, το ιδανικό αντρικό καστ και τη δύναμη της ίδιας της πραγματικής ιστορίας, αυτή είναι η καλύτερη «Απόδραση» στην ιστορία του σινεμά και ταυτόχρονα μια από τις πιο πετυχημένες εισπρακτικά ταινίες της δεκαετίας του ΄70. Λουκάς Κατσίκας
Ο Αταίριαστος (Rumble Fish)
Πότε: Παρασκευή 30 Ιουνίου | 21:30
Πού: Πλατεία Κοτζιά (είσοδος από οδό Αθηνάς), Αθήνα | Είσοδος ελεύθερη
Σκηνοθεσία: Φράνσις Φορντ Κόπολα
Πρωταγωνιστούν: Ματ Ντίλον, Μίκι Ρουρκ, Ντένις Χόπερ, Ντάιαν Λέιν, Νίκολας Κέιτζ
Διάρκεια: 94’
Έτος παραγωγής: 1983
Στην Τάλσα, θεωρητικά, αλλά μάλλον σε ένα αλλόκοτο μέρος που μοιάζει να βρίσκεται έξω από τόπο και χρόνο, ο Ράστι Τζέιμς (ο Ματ Ντίλον με την ορμή ενός νεαρού Μπράντο) ενηλικιώνεται και ανδρώνεται στη σκιά του θρύλου-αδερφού του, Μοτορσάικλ Μπόι (ο δανδής τότε Μίκι Ρουρκ στον καλύτερο ρόλο του), κάποτε κυρίαρχο των συμμοριών, ο οποίος επιστρέφει μετά από χρόνια για να υπογράψει την παρακαταθήκη του με μια απονενοημένη πράξη και να συμφιλιωθεί με τον χαμένο πατέρα (Ντένις Χόπερ).
Με αφετηρία το μυθιστόρημα στης Σούζαν Χίντον ο Κόπολα πλάθει μια ποπ «αρχαία τραγωδία» για τη σύγκρουση και την τραγική συμφιλίωση δυο αδερφών και δυο γενιών που ερίζουν για ένα ανύπαρκτο τελικά «βασίλειο» και ανακαλύπτουν τους δεσμούς τους, ξεδιπλώνοντας μαζί έναν μοναδικό ύμνο στη φευγαλέα νεότητα και μαζί ένα αριστουργηματικό στοχασμό πάνω στο πέρασμα του χρόνου και τη φθαρτότητα της ανθρώπινης ύπαρξης. Ο Στιούαρτ Κόπλαντ των Police υπογράφει ένα αξεπέραστο soundtrack συντελώντας μαζί με την εκπληκτική, γεμάτη κοντράστ ασπρόμαυρη φωτογραφία του Στίβεν Μπούρουμ σε μια απόκοσμα ονειρική ατμόσφαιρα. Λευτέρης Αδαμίδης
Επετειακή προβολή για τα 40 χρόνια από την πρώτη κυκλοφορία της ταινίας, με ολοκαίνουργια και ψηφιακά αποκατεστημένη κόπια.
Στη Σκιά των Τεσσάρων Γιγάντων (North by Northwest)
Πότε: Παρασκευή 7 Ιουλίου | 21:30
Πού: Σχολείο, Λιβάδι Σερίφου | Είσοδος ελεύθερη
Σκηνοθεσία: Άλφρεντ Χίτσκοκ
Πρωταγωνιστούν: Κάρι Γκραντ, Ιβ Μαρί Σεντ, Τζέιμς Μέισον, Μάρτιν Λάνταου, Λίο Τζ. Κάρολ
Διάρκεια: 136'
Έτος παραγωγής: 1959
Ένα χρόνο μετά την ψυχαναλυτική δίνη του αριστουργηματικού «Δεσμώτη του Ιλίγγου», ο Άλφρεντ Χίτσκοκ επιστρέφει στο αγαπημένο του είδος της κατασκοπικής περιπέτειας με τη συνδρομή του θρυλικού σεναριογράφου Έρνεστ Λίμαν («West Side Story», «Ποιος Φοβάται την Βιρτζίνια Γουλφ;») και καταθέτει μία αγέραστα ψυχαγωγική και δαιμόνια παιχνιδιάρικη ταινία η οποία συνοψίζει τόσο τις συνήθεις εμμονές, όσο και τη σκανδαλιάρικη διάθεση του σκηνοθέτη για δράση, χιούμορ και υπερθέαμα.
Η γεμάτη ανατροπές πλοκή ενός άντρα που καταδιώκεται σε ολόκληρη τη χώρα από μια ομάδα ξένων κατασκόπων οι οποίοι τον περνούν κατά λάθος για κυβερνητικό πράκτορα, ένα ευφυές σενάριο που φροντίζει να υπονομεύει διαρκώς τις προσδοκίες του κοινού, η Ιστορία (οι γιγάντιες προτομές των Αμερικανών Προέδρων στο Όρος Ράσμορ) που παρακολουθεί ειρωνικά την ιστορία της ταινίας, το απολαυστικό πρωταγωνιστικό ζεύγος των Κάρι Γκραντ- Ιβ Μαρί Σεντ, ζηλευτοί δευτεραγωνιστές όπως ο Τζέιμς Μέισον ή ο Μάρτιν Λάνταου και πολυάριθμες σκηνές ανθολογίας αποτελούν θεσπέσιες λεπτομέρειες μιας από τις κλασικότερες δημιουργίες που υπέγραψε ποτέ ο μετρ του σασπένς. Πάνος Γκένας
Πρόσκληση σε Γεύμα από έναν Υποψήφιο Δολοφόνο (Murder by Death)
Πότε: Σάββατο 8 Ιουλίου | 21:30
Πού: Σχολείο, Λιβάδι Σερίφου | Είσοδος ελεύθερη
Σκηνοθεσία: Ρόμπερτ Μουρ
Πρωταγωνιστούν: Άλεκ Γκίνες, Πίτερ Σέλερς, Ντέιβιντ Νίβεν, Πίτερ Φολκ, Αϊλίν Μπρέναν, Μάγκι Σμιθ, Έλσα Λάντσεστερ, Τρούμαν Καπότε, Τζέιμς Κόκο, Νάνσι Γουόκερ
Διάρκεια: 95’
Έτος παραγωγής: 1976
Χρειάζεται ένα ειδικό κρούσμα κινηματογραφικής τύχης και ευνοϊκής δημιουργικής συγκυρίας για να έχεις αυτά τα πρωταγωνιστικά ονόματα κι έναν (σχεδόν πάντα) φορμαρισμένο Νιλ Σάιμον σε ρεσιτάλ ευδιάθετης παρώδησης των ταινιών φόνου και μυστηρίου που (και) εκείνη την εποχή ήταν στο φόρτε τους. Φυσικά η τύχη δεν φτάνει. Πληθώρα οι αποτυχημένες ταινίες μεγάλων πρωταγωνιστών. Χρειάζεται σενάριο, χρειάζεται τα μεγάλα ονόματα να συντονιστούν (ο Σάιμον δεν έλειψε ποτέ από τα γυρίσματα, ενώ είχε πει ότι η πρώτη φορά διαβάσματος των ρόλων έπρεπε να βγει σε κωμικό δίσκο), χρειάζεται και μια σκηνοθεσία που θα δώσει ρυθμό και στροφές στη μηχανή.
Και πράγματι όλα δουλεύουν ρολόι. Ο Ηρακλής Πουαρό, η Μις Μαρπλ, ο Τσάρλι Τσαν, ο Σαμ Σπέιντ και οι Νικ και Νόρα Τσαρλς (από τα έξοχα «Thin Man» του Ντάσιελ Χάμετ των δεκαετιών ‘30-‘40) καταφθάνουν σε μια μυστηριώδη έπαυλη, καλούνται να λύσουν ένα εξωφρενικό αίνιγμα που θέτει γι’ αυτούς ένας εκκεντρικός οικοδεσπότης (λατρεία ο Τρούμαν Καπότε στον ρόλο) με σκοπό να ξεσκεπάσει την ανικανότητά τους και γίνονται όλοι ξεκαρδιστικά ρεντίκολο. Τι άλλο στ’ αλήθεια να ζητήσει κανείς; Ηλίας Δημόπουλος
Η Μεγάλη Ανατριχίλα (The Big Chill)
Πότε: Σάββατο 8 Ιουλίου |23:00
Πού: Σχολείο, Λιβάδι Σερίφου | Είσοδος ελεύθερη
Σκηνοθεσία: Λόρενς Κάσνταν
Πρωταγωνιστούν: Γκλεν Κλόουζ, Κέβιν Κλάιν, Γουίλιαμ Χαρτ, Τζεφ Γκόλντμπλουμ, Μέρι Κέι Πλέις, ΤζοΜπέθ Γουίλιαμς, Τομ Μπέρεντζερ, Μεγκ Τίλι
Διάρκεια: 105'
Έτος παραγωγής: 1983
Οτιδήποτε κι αν πει κανείς γι’ αυτήν, η αλήθεια είναι πως η «Μεγάλη Ανατριχίλα» θα στέκει πάντα ως μια συγκινητική απόδειξη της ικανότητας που έχει το σινεμά να σε εμπλέκει σε μια προσωπική συνομιλία μαζί του. Να στέκει ως μια εναλλακτική μορφή ψυχοθεραπείας. Να αποτελεί έναν καθρέφτη πάνω στον οποίο θα μπορείς πάντα να βλέπεις κάτι από τον εαυτό σου. Να επαναλαμβάνει ξανά και ξανά ένα κρυστάλλινα απλό, αλλά τόσο ουσιαστικό αξίωμα: ότι, παρ’ όλο που ο χρόνος κυλά αδυσώπητα και ο κόσμος που μας περιβάλλει βρίσκει καθημερινά τον τρόπο για να γίνεται ολοένα και πιο κυνικός, η μία και αδιαφιλονίκητη σιγουριά παραμένει πως το μόνο που αξίζει εκεί έξω είναι να δώσεις και να πάρεις λίγη αγάπη.
Αυτό το αξίωμα πήρε ο Λόρενς Κάσνταν πριν 40 χρόνια και το μετέτρεψε σε ταινία. Την πλαισίωσε με ένα αξιοζήλευτο επιτελείο ηθοποιών, οι περισσότεροι από τους οποίους δεν είχαν ακόμη γίνει διάσημοι. Την στόλιζε με μερικά από τα πιο σπιρτόζικα και πνευματώδη κομμάτια διαλόγων που έχουν ακουστεί στο σινεμά. Την έντυνε μουσικά με ένα από τα ωραιότερα golden oldies σάουντρακ, φέρνοντας στο προσκήνιο τη χρυσή μουσική κληρονομιά της σόουλ. Και την πρόσφερε απλόχερα σε εκατομμύρια θεατών, πολλοί από τους οποίους έπαψαν από ένα σημείο και μετά να μετρούν πόσες φορές την έχουν δει και ξαναδεί. Λουκάς Κατσίκας
Επετειακή προβολή για τα 40 χρόνια από την πρώτη κυκλοφορία της ταινίας.
Ε.Τ. Ο Εξωγήινος (E.T. The Extra-Terrestrial)
Πότε: Δευτέρα 10 Ιουλίου | 21:30
Πού: Πλατεία Άνω Μεράς, Μύκονος | Είσοδος ελεύθερη
Σκηνοθεσία: Στίβεν Σπίλμπεργκ
Πρωταγωνιστούν: Χένρι Τόμας, Ντι Γουάλας, Ντρου Μπάριμορ, Ρόμπερτ ΜακΝότον, Πίτερ Κογιότ
Διάρκεια:114'
Έτος παραγωγής: 1982
Η άδολη φιλία ενός μικρού παιδιού με έναν εξωγήινο αντιπροσωπεύει το πνεύμα των αρχών της δεκαετίας του ‘80 με τον πιο αγνό τρόπο και ο Στίβεν Σπίλμπεργκ, στην πιο προσωπική του στιγμή, παραδίδει ένα αυτοαναφορικό αριστούργημα αναπάντεχα γειωμένης επιστημονικής φαντασίας. Με μία κάμερα που στέκεται αντιδραστικά στο ύψος ενός ανηλίκου, στην προσπάθεια να βρει το πρωτόλειο συνεκτικό στοιχείο που συνιστά ανθρωπιά, δηλαδή την επικοινωνία, ο «Ε.Τ.» επουλώνει τα ‘70s τραύματα και ενώνει σε μία οικογένεια το παγκόσμιο κοινό.
Η καλύτερη ταινία που ο Ντίσνεϊ δεν έκανε ποτέ δανείζεται την αφηγηματική στόφα του κλασικού παραμυθιού και μεσσιανικά στοιχεία μιας οικουμενικής πίστης. Τα τραυματικά «άουτς» θα γιατρευτούν με το άγγιγμα, η σωτηρία από το χείλος του γκρεμού θα έρθει σαν μία ιπτάμενη βόλτα στο φεγγάρι και ο Σπίλμπεργκ, τροφοδοτώντας την ανήλικη αναπόδραστη διάθεση για περιπέτεια, θα αποδώσει το θαύμα ως αθώο, παιδικό βίωμα. Οι δύο φίλοι θα βιώσουν τον ανυπόφορο πόνο της ενήλικης παρέμβασης και τελικά θα φτάσουν «σπίτι» μόνο μέσα από ένα λυτρωτικό αντίο. Και ο «Ε.Τ.» θα είναι εκεί για να θυμίζει πως το ταξίδι στην φαντασία θα έχει παντοτινή πατρίδα το συναίσθημα. Πάνος Γκένας
Σε συνεργασία με το Mykonos Art Festival.
The Truman Show
Πότε: Τρίτη 11 Ιουλίου | 21:30
Πού: Πλατεία Άνω Μεράς, Μύκονος | Είσοδος ελεύθερη
Σκηνοθεσία: Πίτερ Γουίαρ
Πρωταγωνιστούν: Τζιμ Κάρεϊ, Εντ Χάρις, Λόρα Λίνεϊ, Νατάσα ΜακΈλοουν
Διάρκεια: 103’
Έτος Παραγωγής: 1998
Έχοντας εξετάσει μέσα από τη φιλμογραφία του τη σχέση του Ανθρώπου με τη Φύση, αλλά και τη σύγκρουση με τη δική του φύση, ο Αυστραλός Πίτερ Γουίαρ θα διακρίνει στο δυστοπικό σενάριο του Άντριου Νίκολ τη δυνατότητα να εξελίξει την προβληματική του, εστιάζοντας στη σχέση του Ανθρώπου με τον φυσικό Δημιουργό του.
Αλλάζοντας ριζικά τον τόνο του σεναρίου, καθώς κι ένα μεγάλο μέρος του, ο Γουίαρ υπερέβη την προφανή σάτιρα του κόσμου του θεάματος και της αναδυόμενης τότε reality τηλεόρασης και παρέδωσε μια θαυμάσια αλληγορία, όπου ο Άνθρωπος τα βάζει με τον Δημιουργό – ένας μεταφορικά και κυριολεκτικά θεϊκός Εντ Χάρις- διεκδικεί το ευεργέτημα της ελεύθερης βούλησης και το κερδίζει με το σπαθί του. Εντόπισε, δε, στον δημοφιλέστατο ανερχόμενο εκπρόσωπο της σωματικής κωμωδίας Τζιμ Κάρεϊ αρετές «ανθρώπου της διπλανής πόρτας», επιτρέποντάς του να μας συστηθεί ξανά ως ένα άξιο υποκατάστατο Τζίμι Στιούαρτ – θα θέλαμε να βλέπουμε πιο συχνά αυτή την πλευρά του στο πανί. Ίσως μέσα στις δέκα καλύτερες ταινίες των ‘90s. Γιάννης Βασιλείου
Σε συνεργασία με το Mykonos Art Festival.
Ένας Μεγάλος Έρωτας (L' Amour d' une Femme)
Πότε: Τρίτη 11 Ιουλίου | 21:30
Πού: Κήποι της Γαλλικής Σχολής Αθηνών (Διδότου 6, Αθήνα) | Είσοδος ελεύθερη
Σκηνοθεσία: Ζαν Γκρεμιγιόν
Πρωταγωνιστούν: Μισελίν Πρελ, Μάσιμο Τζιρότι, Γκαμπί Μορλέ, Πάολο Στόπα, Μαρκ Κασό, Ρολάν Λεσάφρ
Διάρκεια: 103’
Έτος παραγωγής: 1953
Μια νεαρή γιατρός καταφθάνει στο νησί Ουεσάν της Βρετάνης, στα βορειοδυτικά της Γαλλίας, προκειμένου να αντικαταστήσει τον συνταξιοδοτούμενο γιατρό εκεί. Στην απομονωμένη κοινωνία της περιοχής θα κερδίσει γρήγορα τους λιγοστούς, αρχικά σφιχτούς, κατοίκους. Και θα ερωτευθεί παράφορα έναν μηχανικό που βρίσκεται εκεί για παροδική εργασία. Όταν όμως σχεδιάζουν το μέλλον τους, θα σκοντάψει πάνω στις πεποιθήσεις του που την θέλουν να εγκαταλείψει το επάγγελμά της για να γίνει νοικοκυρά.
Η γυναικεία ενδυνάμωση σε μια ταινία του 1953 δεν είναι το πιο εύλογο να περιμένει κανείς, όμως ο μεγάλος Ζαν Γκρεμιγιόν (του οποίου το «Καλοκαιρινό Φως» κάποιοι θα απολαύσατε στην περσινή μας προβολή), στην τελευταία του ταινία, μπολιάζει το ιδιαίτερο σινεμά του με ακριβώς αυτή τη λογική. Ο κινηματογράφος του είναι στέρεος, συμβολικά έμφορτος μα ποτέ βαρύς, γεμάτος λεπτές χειρονομίες ή κινήσεις της μηχανής (προσέξτε τις προσεγγίσεις και τις απομακρύνσεις του φακού από την ηρωίδα σε σημεία- κλειδιά) που βαθαίνουν το δράμα. Η Μισελίν Πρελ (η οποία είναι ακόμα κοντά μας και τον προσεχή Αύγουστο θα γίνει 101!) είναι υποδειγματική στο κεντρικό ρόλο, με σφρίγος και ευαισθησία που θα γεννήσουν το εκπληκτικό τελικό πλάνο. Ένας φάρος προλέγει εξ αρχής την μελαγχολία τούτου του σπάνιου, δυσεύρετου φιλμ, ο ίδιος φάρος φιλοξενεί μια αξέχαστη σκηνή, την ώρα που η νήσος προσφέρει απλόχερα όση ατμόσφαιρα χρειάζεται το δράμα για υποστυλώσει τον κόσμο του. Και οι σύγχρονοι «άλλοι θεατές» δεν έχουν παρά να επιστρέψουν ευλαβικά στη γενναιόδωρη εκκλησία του αναλογικού σινεμά. Ηλίας Δημόπουλος
Σε συνεργασία με το Φεστιβάλ Plein-Air του Γαλλικού Ινστιτούτου Ελλάδος. Η ταινία θα προβληθεί με SDH υπότιτλους για Κωφούς και Βαρήκοους.
Ο Κίτρινος Πράκτορας του Χονγκ Κονγκ (Enter the Dragon)
Πότε: Παρασκευή 14 Ιουλίου | 21:30
Πού:Τεχνόπολη Δήμου Αθηναίων (Πειραιώς 100, Γκάζι, είσοδος από οδό Ιάκχου) | Είσοδος ελεύθερη
Σκηνοθεσία: Ρόμπερτ Κλάουζ
Πρωταγωνιστούν: Μπρους Λι, Τζιμ Κέλι, Τζον Σάξον, Σιν Κιέν
Διάρκεια: 102'
Έτος παραγωγής: 1973
Τη δεκαετία του '70 ένας νεαρός με τη ζωώδη παρουσία ενός εξαγριωμένου θηρίου έγινε αντικείμενο μαζικής λατρείας σε ολόκληρο τον κόσμο: ο Μπρους Λι πυροδότησε ένα λαϊκό πάθος πρωτόγνωρο για έναν ηθοποιό ο οποίος είχε ελάχιστες ολοκληρωμένες ταινίες στο ενεργητικό του και εγκατέλειψε νωρίς τα εγκόσμια, στην ηλικία των 32 ετών. Ο μύθος του ξεκινούσε από την επιβλητική φυσική εμφάνισή του, ενισχυόταν από την πρωτόγνωρη τελειότητά του στη φιλοσοφία και την πρακτική των πολεμικών τεχνών και εκτοξευόταν με τη μυσταγωγική παρουσία του στην οθόνη. Οπουδήποτε έπαιζε, είτε επρόκειτο για τηλεοπτική είτε για κινηματογραφική εμφάνιση, γινόταν αυτομάτως κομμάτι μιας ταχύτατα αναπτυσσόμενης cult μυθολογίας.
Με τον «Κίτρινο Πράκτορα του Χονγκ Κονγκ», ωστόσο, πλαισιωμένος από ένα διεθνές καστ, με ανώτερα μέσα παραγωγής, έναν πετυχημένο συνδυασμό κουνγκ φου και κατασκοπικής ίντριγκας και τις ευλογίες του στούντιο της Warner, ο μύθος μετουσιώθηκε σε θρησκευτική έκσταση. Ο σκηνοθέτης Ρόμπερτ Κλάουζ δείχνει έναν εξαιρετικό επαγγελματισμό για το είδος της ταινίας που γυρίζει: το φιλμ έχει ρυθμό, πλήθος χαρακτήρων, ένα φοβερό σάουντρακ από τον Λάλο Σίφριν (το οποίο στο εξής χρησιμοποιήθηκε αμέτρητες φορές ως sample) και μερικές σκηνές ανθολογίας, όπως η μονομαχία του φινάλε σ' ένα δωμάτιο γεμάτο καθρέφτες.
Αυτό στο οποίο υπερτερεί όμως είναι οι καταιγιστικές συμπλοκές που αποτυπώνονται σε όλη την τελετουργική αίγλη και τον ρεαλισμό τους. Ανώτερος τελετάρχης όλων, ο Μπρους Λι εκτελούσε το κάθε στιγμιότυπο, όσο επικίνδυνο και να ήταν, ολομόναχος και χωρίς κασκαντέρ να τον αντικαθιστά. Με τη μανία ενός τελειομανή χορογράφου που προσπαθεί να εξερευνήσει τα φυσικά όριά του στην οθόνη, ο ηθοποιός αυτός με την κινητικότητα αιλουροειδούς έφερνε πάντα το θέαμα της βίας σε απόσταση αναπνοής από το κοινό του, βεβαιώνοντάς το ταυτόχρονα ότι όλες οι αποστομωτικές φιγούρες που εκτελούσε δεν είναι υπερβολή, αλλά συμβαίνουν πραγματικά. Την αποθέωση της τέχνης του Μπρους Λι, και της υπερβατικής του φιγούρας, γιορτάζει καλύτερα από ποτέ αυτό το κλασικό και πολύ πετυχημένο εισπρακτικά φιλμ. Λουκάς Κατσίκας
Επετειακή προβολή 50 ετών από την πρώτη κυκλοφορία της ταινίας και από τον θάνατο του Μπρους Λι, με ψηφιακά αποκατεστημένη κόπια.
Λόλα Μοντές (Lola Montes)
Πότε: Τρίτη 18 Ιουλίου | 21:30
Πού: Κήποι της Γαλλικής Σχολής Αθηνών (Διδότου 6, Αθήνα) | Είσοδος ελεύθερη
Σκηνοθεσία: Μαξ Οφίλς
Πρωταγωνιστούν: Μαρτίν Καρόλ, Πίτερ Ουστίνοφ, Άντον Γουόλμπρουκ, Όσκαρ Βέρνερ
Διάρκεια: 114'
Έτος παραγωγής: 1955
«Κυρίες και Κύριοι, σας παρουσιάζουμε την πιο σκανδαλώδη γυναίκα στον κόσμο!». Αυτή η φράση ακούγεται κάθε βράδυ στο τσίρκο όταν παρουσιάζεται η Λόλα Μοντές, για να κλέψει την παράσταση αφηγούμενη παλιούς της θριάμβους, εκθέτοντας γεγονότα από τις ένδοξες εποχές της ως μοιραίο θηλυκό, χορεύτρια και ερωμένη καλλιτεχνών και βασιλιάδων του 19ου αιώνα και μετατρέποντας τον εαυτό της στο ίδιο το θέαμα κι εμάς σε θεατές του τσίρκου.
Με το κύκνειο άσμα του, και έχοντας στη διάθεσή του τον υψηλότερο προϋπολογισμό που είχε δοθεί μέχρι τότε σε ευρωπαϊκή ταινία, ο Μαξ Οφίλς («Τα Σκουλαρίκια της Μαντάμ Ντε») αποχαιρετούσε το σινεμά με μια μεγαλειώδη δημιουργία της οποίας η εκθαμβωτική ομορφιά και πλανοθεσία συναγωνίζονταν τις άφθονες καινοτομίες στον τομέα της δομής και της αφήγησης. Όπως τυχαίνει σχεδόν με κάθε πρωτοπορία στην τέχνη, όμως, έτσι και η ανορθόδοξη «Λόλα Μοντές» παρεξηγήθηκε αγρίως στην εποχή της. Προκάλεσε απορία στο τότε κοινό, στέφθηκε με παταγώδη αποτυχία στις αίθουσες, υπέστη αδιάκριτες και ολέθριες επεμβάσεις στο μοντάζ (που έγιναν παρά τη θέληση του σκηνοθέτη) και για δεκαετίες ολόκληρες κυκλοφορούσε με κατακρεουργημένο το όραμα του Οφίλς.
Μόνο η κοπιώδης ψηφιακή αποκατάσταση της ταινίας έδωσε την ευκαιρία να δει κανείς πλήρες αυτό που δικαίως ονομάστηκε ως μια από τις ομορφότερες (και για πολλούς καλύτερες) ταινίες που έγιναν ποτέ, αν και η αξία του φιλμ δεν περιορίζεται μόνο στις αισθητικές του αρετές όσο και σε έναν σύνθετο (ίσως και προφητικό) στοχασμό για την αμείλικτη και κανιβαλική ισχύ του θεάματος, την έννοια της αντικειμενοποίησης των γυναικών και τη μεγαλύτερη παράσταση στον κόσμο, που δεν είναι άλλη από την ανθρώπινη ζωή. Λουκάς Κατσίκας
Σε συνεργασία με το Φεστιβάλ Plein-Air του Γαλλικού Ινστιτούτου Ελλάδος. Η ταινία θα προβληθεί με SDH υπότιτλους για Κωφούς και Βαρήκοους.
Βασίλισσα Μαργκό (La Reine Margot)
Πότε: Παρασκευή 21 Ιουλίου |21:30
Πού: Μέγαρο Δουκίσσης Πλακεντίας (Τέρμα οδού Λόρδου Βύρωνα, Πεντέλη) | Είσοδος ελεύθερη
Σκηνοθεσία: Πατρίς Σερό
Πρωταγωνιστούν: Ιζαμπέλ Ατζανί, Ντανιέλ Οτέιγ, Ζαν-Ιγκ Ανγκλάντ, Βίρνα Λίζι, Βενσάν Περέζ, Άζια Αρτζέντο, Πασκάλ Γκρεγκορί
Διάρκεια: 161’
Έτος Παραγωγής: 1994
Στη μεγαλύτερη επιτυχία της καριέρας του, που διακόπηκε πρόωρα το 2013 με το θάνατο του σκηνοθέτη, ο σπουδαίος Πατρίς Σερό καταθέτει τη δική του, ασύγκριτα βάναυση και αισθησιακή εκδοχή μιας ταινίας εποχής. Έτη φωτός μακριά από τις συνήθεις καλλιγραφίες τυπολατρίας και πολυτέλειας που μας επιφυλάσσουν συνήθως τέτοια ιστορικά έπη, η «Βασίλισσα Μαργκό» ξεχειλίζει από πίδακες πορφυρού αίματος και δυσώδους παρακμής, γυμνά κορμιά και θανάσιμες περιπτύξεις, με έναν μεγαλειωδώς ωμό ρεαλισμό που όμοιό του δεν έχουμε δει στα κινηματογραφικά χρονικά του συγκεκριμένου είδους.
Βασισμένη στο ομότιτλο μυθιστόρημα του Αλέξανδρου Δουμά, η ταινία ξετυλίγει τα γεγονότα που οδήγησαν στη σφαγή της Νύχτας του Αγίου Βαρθολομαίου, στη Γαλλία του 1572, με μια εκθαμβωτική Ιζαμπέλ Ατζανί στο ρόλο της νεαρής Μαργκερίτ ντε Βαλουά, παγιδευμένη ανάμεσα στα προσωπικά της πάθη κι έναν γάμο συμφέροντος, δηλητηριώδεις δολοπλοκίες κι αδυσώπητα μακιαβελικούς χαρακτήρες, στο επίκεντρο της βίαιης διαμάχης μεταξύ Καθολικών και Προτεσταντών. Με σκηνές που μοιάζουν να έχουν αναδυθεί από πίνακες του Ντελακρουά κι ένα επιβλητικό σάουντρακ από τον Γκόραν Μπρέγκοβιτς, το τολμηρό αριστούργημα του Σερό απέσπασε το Βραβείο της Επιτροπής και το Βραβείο Καλύτερης Γυναικείας Ερμηνείας για τη Βίρνα Λίζι στο Φεστιβάλ Καννών του 1994, πέντε Σεζάρ (τρία εκ των οποίων για τις ερμηνείες των Ατζανί, Λίζι και Ανγκλάντ), καθώς και μια υποψηφιότητα για Όσκαρ κοστουμιών. Θανάσης Πατσαβός
Η ταινία προβάλλεται σε ψηφιακή αποκατάσταση και για πρώτη φορά στην Ελλάδα στην πλήρη διάρκειά της. Προβολή με αφορμή την Εθνική Εορτή της Γαλλίας, σε συνεργασία με το Φεστιβάλ Plein Air του Γαλλικού Ινστιτούτου Ελλάδος.
Άγριο Θηλυκό (Something Wild)
Πότε: Σάββατο 22 Ιουλίου | 21:30
Πού: Άλσος Πετραλώνων (εντός γηπέδου μπάσκετ) | Back-to-back προβολή με το «Διχασμένο Κορμί» | Είσοδος ελεύθερη
Σκηνοθεσία: Τζόναθαν Ντέμι
Πρωταγωνιστούν: Μέλανι Γκρίφιθ, Τζεφ Ντάνιελς, Ρέι Λιότα, Μάργκαρετ Κόλιν, Τρέισι Γουόλτερ
Διάρκεια: 113'
Έτος παραγωγής: 1986
Πέντε χρόνια πριν τιμηθεί με το Όσκαρ Σκηνοθεσίας για τη «Σιωπή των Αμνών», και γνωρίσει αργοπορημένα την ευρύτερη αναγνώριση που πάντα του άξιζε, ο Τζόναθαν Ντέμι υπέγραφε αθόρυβα μια από τις καλύτερες και πιο απρόσμενες δημιουργίες της δεκαετίας του '80. Χρειάστηκε να περάσει καιρός, ωστόσο, προκειμένου να εκτιμηθεί το «Άγριο Θηλυκό» για το ριψοκίνδυνο είδος ταινίας που ήταν. Γιατί με την ιστορία της ατίθασης Λούλου, που σχεδόν απαγάγει έναν συντηρητικό γιάπη και στη διάρκεια ενός περιπετειώδους ταξιδιού τού δίνει μερικά χρήσιμα μαθήματα για τον έρωτα και τη ζωή (παρ' ολίγον και τον θάνατο), ο Ντέμι φλέρταρε με τις προσδοκίες του κοινού και με τις αναπάντεχες διαθέσεις της ίδιας της ταινίας του, προσπαθώντας να ενώσει επιθετικά αταίριαστα μεταξύ τους κινηματογραφικά είδη.
Έτσι, αυτό που ξεκινά ως σέξι ταινία δρόμου γρήγορα μεταμορφώνεται σε σκρούμπολ κομεντί προτού εκτροχιαστεί απότομα στα εδάφη του θρίλερ. Ο ρομαντισμός δίνει θέση στον τρόμο, ένα ξέγνοιαστο παραμύθι αποπλάνησης γίνεται ορμητική βόλτα στην άγρια πλευρά, το κοινό αδυνατεί να προβλέψει πού θα τον οδηγήσει το φιλμ και σε όλη τη διάρκεια της ξέφρενης διαδρομής ο σκηνοθέτης όχι μόνο δεν χάνει ποτέ το τέμπο και τον προορισμό του (παρά τις όσες παρακάμψεις) αλλά σκηνοθετεί με έναν ενθουσιασμό και μια ζωογόνο άγνοια κινδύνου που δυστυχώς έχουν εκλείψει πλέον από το αμερικανικό σινεμά.
Ακόμη καλύτερα, χρωματίζει το σενάριο με το ταμπεραμέντο του, τον υπέροχα λοξό τρόπο που έχει για να αντικρίζει την αμερικανική πραγματικότητα, τα ξεσηκωτικά new wave ακούσματά του, το χιούμορ και τον αυθορμητισμό του, κάνοντας το «Άγριο Θηλυκό» μια ταινία με τσαγανό και προσωπικότητα που ανήκει εξίσου σε εκείνον όσο και στους τρεις θαυμάσιους πρωταγωνιστές του: τη Μέλανι Γκρίφιθ και τον Τζεφ Ντάνιελς στους ρόλους της καριέρας τους και βέβαια τον Ρέι Λιότα σε ένα από τα πιο αξέχαστα ερμηνευτικά ντεμπούτα που έχουμε δει. Λουκάς Κατσίκας
Η ταινία θα προβληθεί σε πρόσφατα και ψηφιακά αποκατεστημένη κόπια.
Είσοδος σε θεατές άνω των 17 ετών.
Διχασμένο Κορμί (Body Double)
Πότε: Σάββατο 22 Ιουλίου | 23.30
Πού: Άλσος Πετραλώνων (εντός γηπέδου μπάσκετ) | Back-to-back προβολή με το «Άγριο Θηλυκό» | Είσοδος ελεύθερη
Σκηνοθεσία: Μπράιαν Ντε Πάλμα
Πρωταγωνιστούν: Κρεγκ Γουάσον, Γκρεγκ Χένρι, Μέλανι Γκρίφιθ, Ντέμπορα Σέλτον
Διάρκεια: 114'
Έτος παραγωγής: 1984
Σεξ, βία, έγκλημα και σινεμά σε ένα πανηγύρι χιτσκοκικών αναφορών και ηδονοβλεψίας που τολμά να ενώσει τον «Σιωπηλό Μάρτυρα» και τον «Δεσμώτη του Ιλίγγου» με το soft πορνό στο ίδιο μεταμοντέρνο σχόλιο πάνω στον πανίσχυρο μηχανισμό ψευδαίσθησης που είναι ο κινηματογράφος. Κουρασμένος από τις κατηγορίες που του φόρτωναν με κάθε ευκαιρία οι κριτικοί, ο Ντε Πάλμα χρησιμοποίησε το φιλμ ως μια ξεκάθαρη επίθεση εναντίον τους, προκαλώντας τη μήνη τους και παλεύοντας μέχρις εσχάτων με την Επιτροπή Λογοκρισίας η οποία θεωρούσε αδιανόητης τολμηρότητας την ταινία και επρόκειτο να της δώσει τον εμπορικά καταστροφικό χαρακτηρισμό «Αυστηρώς Ακατάλληλη».
Πέρα από τις εξόφθαλμες χιτσκοκικές παραπομπές, όμως, το σταθερά επανερχόμενο στοιχείο του φετιχισμού, καθώς επίσης την στα όρια της εμμονής τάση του δημιουργού του να κυνηγά τη σεναριακή ανατροπή, το «Διχασμένο Κορμί» δεν αξίζει να μνημονεύεται μονάχα ως ένα από τα καλύτερα ερωτικά θρίλερ της δεκαετίας. Πριν απ’ όλα, και ηθελημένα ή μη, το φιλμ αποτελεί μια ευρηματικότατη παραβολή πάνω στην αγωνία της ανδρικής ανικανότητας. Ο νεαρός ηθοποιός τον οποίο υποδύεται ο Κρεγκ Γουάσον δεν είναι παρά ένας άνδρας που στον αγώνα να προσεγγίσει την κοπέλα από το απέναντι διαμέρισμα, προστατεύοντάς την παράλληλα από τη θανάσιμη απειλή ενός τρίτου, βγαίνει πάντα δεύτερος, αφενός υποσκελισμένος από τα φαλλικά όπλα του ανταγωνιστή και αφετέρου από τις δικές του αξεπέραστες φοβίες. Υπό το πρίσμα αυτό, αξίζει αν μη τι άλλο να επιστρέψει κανείς στο «Διχασμένο Κορμί», για μια απρόσμενα ανταποδοτική εμπειρία. Σε κάθε περίπτωση, η διάσημη δημιουργία του Ντε Πάλμα παραμένει εξίσου (ένοχα) απολαυστική. Λουκάς Κατσίκας
Η ταινία θα προβληθεί σε πρόσφατα και ψηφιακά αποκατεστημένη κόπια.
Είσοδος σε θεατές άνω των 17 ετών.
Τζόνι Γκιτάρ (Johnny Guitar)
Πότε: Τετάρτη 26 Ιουλίου | 21:30
Πού: Πάρκο Λογγίνου (είσοδος από οδό Κοσμά Μπαλάνου) | Είσοδος ελεύθερη
Σκηνοθεσία: Νίκολας Ρέι
Πρωταγωνιστούν: Τζόαν Κρόφορντ, Στέρλινγκ Χέιντεν, Μερσέντες ΜακΚέμπριτζ, Έρνεστ Μποργκνάιν
Διάρκεια: 100'
Έτος παραγωγής: 1954
Χαμένοι εραστές, φαντάσματα από το παρελθόν, δαιμονικά θηλυκά και εύθραυστοι άντρες, πιστολέρο και παράνομοι, άσβεστα μίση και καταπιεσμένοι πόθοι δίνουν μοιραίο ραντεβού στο εσωτερικό ενός σκονισμένου σαλούν που βρίσκεται στη μέση του πουθενά και του οποίου την ιδιοκτησία δυο γυναίκες αναμένεται να διεκδικήσουν σε μια μονομαχία μέχρις εσχάτων. Καθώς η ανεξάρτητη και ιδεαλίστρια Τζόαν Κρόφορντ καλείται να αντιμετωπίσει την ψυχωτική και δολοπλόκο Μερσέντες ΜακΚέμπριτζ, υπό το ανήσυχο βλέμμα ενός ολόκληρου θιάσου αντρών που μοιάζουν είτε με άβουλα πιόνια είτε με ανώριμα αγοράκια που παριστάνουν τους καουμπόηδες, ο Νίκολας Ρέι υπογράφει σε φανταχτερές τεχνικολόρ αποχρώσεις το πιο αλλόκοτο γουέστερν που γυρίστηκε ποτέ.
Το «Τζόνι Γκιτάρ» είναι πράγματι μια ιδιάζουσα περίπτωση ταινίας, ίσως επειδή καμιά άλλη δημιουργία του είδους δεν επιχείρησε να ενώσει την ανδροκρατούμενη μυθολογία της Άγριας Δύσης με μια ζωηρή προφεμινιστική ατζέντα, με ένα παροξυσμικό μελόδραμα που βρίσκεται ένα μόλις βήμα πριν από την πλήρη υστερία, με μια φλογερή ερωτική ιστορία για την οποία έτυχε να γραφτούν μερικά από τα ποιητικότερα διαλογικά μέρη και με μια ξεκάθαρη αλληγορία των δριμύτατων μακαρθικών και αντι- κομμουνιστικών διώξεων που μαίνονταν εκείνη την εποχή στην Αμερική. Από τις ωραιότερες δημιουργίες που έγιναν ποτέ, το φιλμ διατηρεί μια ονειρική και εξωπραγματική ύφη που του δίνουν σχεδόν παραμυθένιες διαστάσεις και αντιπαραθέτει την αρρενωπή τελετουργία των γουέστερν με ένα λυρισμό που το κάνουν να μοιάζει πολύτιμο και παράξενα στοιχειωμένο. Όπως ακριβώς ακούγεται το αξέχαστο τραγούδι που ερμηνεύει για λογαριασμό της ταινίας η Πέγκι Λι. Λουκάς Κατσίκας
Προβολή με πρόσφατα και ψηφιακά αποκατεστημένη κόπια.
Moulin Rouge!
Πότε: Παρασκευή 28 Ιουλίου | 21:15
Πού: Πάρκο Ακαδημία Πλάτωνος | Μοναστηρίου 137, Ακαδημία Πλάτωνος Back-to-back προβολή με το «Romeo + Juliet» | Είσοδος ελεύθερη
Σκηνοθεσία: Μπαζ Λούρμαν
Πρωταγωνιστούν: Νικόλ Κίντμαν, Γιούαν ΜακΓκρέγκορ, Ρίτσαρντ Ρόξμπεργκ, Τζιμ Μπρόουντμπεντ, Τζον Λεγκουιζάμο
Διάρκεια: 127'
Έτος παραγωγής: 2001
«Αυτή η ιστορία είναι για την αλήθεια, την ομορφιά, την ελευθερία, αλλά πάνω απ' όλα για την αγάπη»: το 2001, και σε έναν κόσμο που δεν ήταν ακόμη έτοιμος, ο Μπαζ Λούρμαν ολοκληρώνει την «Τριλογία της Κόκκινης Κουρτίνας», μετατρέποντας τον θρυλικό «Κόκκινο Μύλο» στην καρδιά του Παρισιού σε ένα πυργώδες κι αστραφτερό τζουκ μποξ. Από τα παράθυρα και τις σκαλωσιές στο αμαρτωλό σώμα του, μπορεί κανείς να ακούσει και τα πάθη ολόκληρης της φεγγαρόλουστης Μονμάρτης. Μέσα στην κεντρική σάλα και τις ιδιωτικές του κάμαρες, ορισμένες από τις μεγαλύτερες ραδιοφωνικές επιτυχίες όλων των εποχών υφαίνουν με τους στίχους τους το καταραμένο ρομάντζο του Κριστιάν και της Σατίν, ενός συγγραφέα έτοιμου να παραδοθεί στις απολαύσεις της μποέμικης ζωής και μιας χορεύτριας που μεγάλωσε μέσα στο καμπαρέ κι ετοιμάζεται να παντρευτεί έναν άπληστο δούκα.
Θα τους προλάβει όμως η μοίρα, η ίδια που σφραγίζει τα κορυφαία μελοδράματα, σαν αυτά στα οποία το γνήσιο υπερθέαμα του Μπαζ Λούρμαν ονειρεύεται να μοιάσει. Το «Moulin Rouge!» παραμένει η ύστατη χολιγουντιανή φαντασμαγορία σε έναν πλανήτη που έχει ξεχάσει να εντυπωσιάζεται. Και παρά τα χορευτικά, τη μουσική, την αστερόσκονη, τα πυροτεχνήματα και τις μυριάδες ποπ αναφορές το δευτερόλεπτο που προβάλλει, δεν σε αφήνει να ξεχάσεις στιγμή «το πιο σημαντικό πράγμα που θα μάθεις ποτέ στη ζωή σου». Θοδωρής Καραμανώλης
H ταινία θα προβληθεί σε ψηφιακή κόπια και με δυναμικό σύστημα ήχου. Η προβολή γίνεται σε συνεργασία με την Πρεσβεία της Αυστραλίας.
Ρωμαίος και Ιουλιέτα (Romeo + Juliet)
Πότε: Παρασκευή 28 Ιουλίου | 23:30
Πού: Πάρκο Ακαδημία Πλάτωνος | Μοναστηρίου 137, Ακαδημία Πλάτωνος Back-to-back προβολή με το «Moulin Rouge!» | Είσοδος ελεύθερη
Σκηνοθεσία: Μπαζ Λούρμαν
Πρωταγωνιστούν: Λεονάρντο Ντι Κάπριο, Κλερ Ντέινς, Μπράιαν Ντένεχι, Τζον Λεγκουιζάμο, Πιτ Ποστλθγουέιτ, Πολ Σορβίνο
Διάρκεια: 120’
Έτος Παραγωγής: 1996
Λίγα χρόνια μετά το ντεμπούτο του «Τα Βήματα που Γοητεύουν» ο ξέφρενος κινηματογραφιστής των glam τραγωδιών, Μπαζ Λούρμαν, διαβάζει την αρχετυπική ιστορία του Ρωμαίου και της Ιουλιέτας και ενορχηστρώνει ένα ερωτοχτυπημένο φιλμ που φλερτάρει με το κιτς, αγαπά παράφορα την μουσική και θυσιάζεται στο βωμό του θεάματος.
Με ιδανικούς και άξιους εραστές τον Λεονάρντο Ντι Κάπριο και την Κλερ Ντέινς, ο Λούρμαν αναδεικνύει τον ποιητικό λόγο του Σαίξπηρ ως μία λογομαχία ερωτικής αφύπνισης που ζωντανεύει στη σκηνή του «σινεμά». Μακριά από την ελισαβετιανή παράδοση και τον θεατρικό στόμφο, ο σκηνοθέτης βρίσκει τα κατάλληλα κινηματογραφικά εργαλεία για την απαγγελία, μοντάρει με ιλιγγιώδη τρόπο την διχόνοια των Μοντέγων - Καπουλέτων, εμπλουτίζει το σάουντρακ του Κρεγκ Άρμστρονγκ με Garbage, Radiohead, The Cardigans, πνίγει τον καημό του ζεύγους μέσα στα νέον φώτα της - υποψήφιας για Όσκαρ - σκηνογραφίας και την κατάλληλη στιγμή, χαμηλώνει ταχύτητες, κατεβάζει το volume και αφήνει το πασίγνωστο φινάλε να μιλήσει ηχηρά ως πρωτοφανές δράμα.
Δεύτερο μέρος της «Τριλογίας της Κόκκινης Κουρτίνας» (που ολοκληρώθηκε με το «Moulin Rouge!» το 2001), ο «Ρωμαίος και Ιουλιέτα» του Λούρμαν είναι ένα grunge κινηματογραφικό σκίρτημα, που ερωτεύεται με πάθος και πεθαίνει για το στυλ. Πάνος Γκένας
H ταινία θα προβληθεί σε ψηφιακή κόπια και με δυναμικό σύστημα στερεοφωνικού ήχου. Η προβολή γίνεται σε συνεργασία με την Πρεσβεία της Αυστραλίας.
Ανατομία μιας Πτώσης (Anatomie d'une Chute)
Πότε: Τετάρτη 23 Αυγούστου | 21.00
Πού: Cine Αίγλη, Κήπος Ζαππείου Μεγάρου, Αθήνα | Είσοδος με προκράτηση θέσης από 21 Αυγούστου στο aoaff.gr
Σκηνοθεσία: Ζιστίν Τριέ
Πρωταγωνιστούν: Σάντρα Ούλερ, Σαμουέλ Τεΐς, Σουάν Αρλό
Διάρκεια: 151'
Έτος: 2023
Οι γκρίζες ζώνες στη ζωή ενός ζευγαριού κι ενός γάμου έρχονται στην επιφάνεια με τον πιο αδιάκριτο τρόπο όταν ο σύζυγος μιας πετυχημένης συγγραφέα βρίσκεται νεκρός έξω από το σπίτι του, θύμα πτώσης που μπορεί να προκάλεσε ο ίδιος, μπορεί όμως και όχι. Ευθύς αμέσως η γερμανικής καταγωγής γυναίκα του, και μητέρα του παιδιού τους, θεωρείται βασική ύποπτη. Και μένει στο δικαστήριο να αποφασίσει για την αθωότητά της ή όχι, για το αν ο άντρας της αυτοκτόνησε ή κάποιος (εκείνη;) τον έσπρωξε στον θάνατό του, για το αν ο ψυχρός και αναπολογητικός χαρακτήρας της συγγραφέα ταιριάζει τελικά γάντι με το προφίλ μιας ψυχρής δολοφόνου.
Με ένα φοβερής ακρίβειας σενάριο, που χωράει μέσα του το μυστήριο ενός ψυχολογικού θρίλερ και επιφυλάσσει αρκετές από τις ανατροπές ενός κλασικού δικαστικού δράματος, η «Ανατομία μιας Πτωσης» συλλαμβάνει την προσοχή του θεατή από τα πρώτα κιόλας λεπτά και την ανανεώνει διαρκώς με μια σειρά από ιδέες που η Τριέ και ο συν-σεναριογράφος της, Αρτίρ Αραρί, αντλούν από την αντίληψη της αλήθειας ως μιας επικίνδυνα ρευστής έννοιας. Και βέβαια η επιτυχία και κοφτερή αποτελεσματικότητα της ταινίας δεν θα ήταν εφικτές χωρίς τη θαυμάσια πρωταγωνιστική ερμηνεία της Σάντρα Ούλερ («Toni Erdmann») η οποία κατανοεί τόσο βαθιά την πολυεπίπεδη ηρωίδα της ώστε την αναπαριστά ως θύμα και θύτη ταυτόχρονα, έναν γρίφο ανοιχτό σε εικασίες και ακόμη πιο τρωτό σε ερμηνείες. Λουκάς Κατσίκας
Πανελλήνια πρεμιέρα της ταινίας που τιμήθηκε με τον φετινό Χρυσό Φοίνικα του Φεστιβάλ Καννών, σε συνεργασία με την Spentzos Film.
Η Πεντάμορφη και το Τέρας (La Belle et la Bête)
Πότε: Πέμπτη 31 Αυγούστου | 21:00
Πού: Κήποι της Γαλλικής Σχολής Αθηνών (Διδότου 6, Αθήνα) | Είσοδος ελεύθερη
Σκηνοθεσία: Ζαν Κοκτώ
Πρωταγωνιστούν: Ζαν Μαρέ, Ζοζέτ Ντε, Μιλά Παρελί, Μισέλ Οκλέρ, Ναν Ζερμόν
Διάρκεια: 93’
Έτος παραγωγής: 1946
Ακόμα και μέχρι τα τέλη του ‘80, σαράντα και κάτι χρόνια μετά την εμφάνισή του, το ποιητικό κόσμημα του Ζαν Κοκτώ πάνω στην κλασική ιστορία, ήταν απαστράπτον και ευνόητο στο κινηματογραφικό κοινό. Η έλευση του CGI έκτοτε γέρασε αστραπιαία την ταινία – ή νηπιοποίησε το αισθητήριό μας στο θέαμα και την αντοχή μας στα κινηματογραφικά παραμύθια. Ανάλογα πώς το βλέπει κανείς.
Αυτό είναι παραδόξως ένα αίτημα της ταινίας σήμερα: Η απόλαυση του παραμυθιού, η ανάγκη σε φαντασία, ο χώρος της ποίησης, της εκ του μη όντος δημιουργίας δηλαδή, μέσα μας. Η ταινία μια φορά, κι αυτό είναι εντυπωμένο στην Ιστορία, είναι πολικός αστέρας για την λαβωμένη μεταπολεμική Γαλλία, ελάχιστες επικέντρωσαν, στιγμάτισαν και όρισαν τόσο την μετέπειτα γαλλική κινηματογραφία. Και, στην πράξη πια, αυτό το όνειρο σινεμά, αυτό το κέντημα εικόνων, πλαστικότητας, φαντασίας, ψυχαναλυτικής εκζήτησης, ρομαντισμού και απέραντης ομορφιάς, παραμένει μια στιγμή πολιτισμού κατά την οποία ο κινηματογράφος τεκμηρίωσε ότι όλα ήταν δυνατά γι’ αυτόν. Η σύνθεση τόσης τέχνης πάνω του, η παροιμιώδης εφευρετικότητα του Κοκτώ μαζί με μια σκηνογραφία, μια μουσική κι ένα φωτοστέφανο εικόνας φτιαγμένης από αναφορές σε Φλαμανδούς μετρ και φωτισμό του μέγα Ανρί Αλεκάν, ορίζουν ίσως την απόλυτη στιγμή χειροποίητου σινεμά της δεκαετίας του ευρωπαϊκού ‘40. Ηλίας Δημόπουλος
Σε συνεργασία με το Φεστιβάλ Plein-Air του Γαλλικού Ινστιτούτου Ελλάδος. Η ταινία θα προβληθεί με SDH υπότιτλους για Κωφούς και Βαρήκοους.
Όσα Έσβησε ο Άνεμος (Une Aussi Longue Absence)
Πότε: Τρίτη 5 Σεπτεμβρίου | 21:00
Πού: Κήποι της Γαλλικής Σχολής Αθηνών (Διδότου 6, Αθήνα) | Είσοδος ελεύθερη
Σκηνοθεσία: Ανρί Κολπί
Πρωταγωνιστούν: Αλίντα Βάλι, Ζορζ Γουιλσόν, Σαρλ Μπλαβέτ, Ζακ Αρντέν
Διάρκεια: 90'
Έτος παραγωγής: 1961
Ενώ το τέλος της σεζόν πλησιάζει, η Τερέζ, ιδιοκτήτρια ενός μικρού παριζιάνικου μπαρ, σχεδιάζει με τον αγαπημένο της τις καλοκαιρινές της διακοπές. Ένα κομμάτι της όμως ακόμη θρηνεί το χαμό του συζύγου της, που εξαφανίστηκε μετά τη σύλληψή του από τους Γερμανούς κατά τον Β' Παγκόσμιο. Ενώ συναισθηματικά απομακρύνεται όλο και περισσότερο από τον εραστή της, το ενδιαφέρον της στρέφεται σε έναν κλοσάρ που περνάει συχνά μπροστά απ' το μαγαζί της. Μια μέρα θα τον καλέσει να πιει ένα ποτό, για να ανακαλύψει πως πάσχει από αμνησία. Η Τερέζ συνεχίζει να τον παρατηρεί και καταλήγει να πιστέψει πως ο αγαπημένος της επέστρεψε...
Η ex aequo βράβευση του «Όσα Έσβησε ο Άνεμος» στο Φεστιβάλ των Καννών κατά κάποιο τρόπο σηματοδοτεί τη στιγμή που το κλασικό παραδίδει τη σκυτάλη στο μοντέρνο. Αυτό γιατί ο άλλος μισός Χρυσός Φοίνικας κατέληξε στην ασφαλώς πιο καταξιωμένη «Βιριδιάνα» του Μπουνιουέλ που ζούμε για να θυμόμαστε, σε αντίθεση με το αδικημένο φιλμ του Κολπί. Το οποίο φυσικά μπορεί να περηφανεύεται πως φέρει μια από τις πιο μοντέρνες υπογραφές της παγκόσμιας διανόησης, αφού το σενάριο υπογράφει η Μαργκερίτ Ντυράς μαζί με τον σύντροφό της. Αντιπαραθέτοντας μια αδιέξοδη επιθυμία φωλιασμένη στο παρελθόν με ένα συμβολικό όσο και κυριολεκτικό κενό μνήμης, η Ντυράς αναφέρεται σε έναν κόσμο που από τη μία αγανακτεί για να ξανακερδίσει όσα έχασε κι από την άλλη προτιμά να ξεχάσει όλα όσα τον συνδέουν με την πιο μελανή σελίδα της ιστορίας του.
Στα χέρια του Κολπί ωστόσο η «απουσία» μετατρέπεται σε μια ψυχολογική κατάσταση που εκδηλώνεται ορμητικά στην οθόνη με τη γοητεία ενός αδιαπραγμάτευτου κλασικού, μέσα από ένα έξοχα σκηνογραφημένο δράμα, διανθισμένο από πολύτιμες λεπτομέρειες κι αναπάντεχες γωνίες λήψεις. Μπροστά στο φακό η Αλίντα Βάλι και ο Ζορζ Γουιλσόν συμπληρώνουν μοναδικά τα κενά, αποδίδοντας με μοναδική ευαισθησία δύο ήρωες καταδικασμένους σε μια αναζήτηση χωρίς τέλος. Μια διερεύνηση του χρόνου και της μνήμης που αποδίδεται με αγγίγματα και αδιάκριτες ματιές σε λεπτομέρειες χαραγμένες στα πρόσωπά τους. Ρωγμές στο χρόνο, έτοιμες να υποδεχτούν όποια εκδοχή της ιστορίας δείχνει η λιγότερο επίπονη. Θοδωρής Καραμανώλης
Σε συνεργασία με το Φεστιβάλ Plein-Air του Γαλλικού Ινστιτούτου Ελλάδος. Η ταινία θα προβληθεί με SDH υπότιτλους για Κωφούς και Βαρήκοους.
Λεπτομέρειες της διοργάνωσης, συνόψεις των ταινιών του προγράμματος και χάρτες των τοποθεσιών των προβολών μπορείτε να βρείτε στο σάιτ του φεστιβάλ www.aoaff.gr (το σάιτ ενημερώνεται και η νέα εκδοχή με όλες τις πληροφορίες θα είναι στον αέρα την Πέμπτη 15 Ιουνίου).
Για διαρκή ενημέρωση, νέες ανακοινώσεις και περισσότερες πληροφορίες συντονιστείτε στα site του cinemagazine.gr, του aiff.gr και του aoaff.gr και στις σχετικές σελίδες στα social media: Facebook AIFF, Instagram, Twitter.
