10 μήνες σε φοιτητές που έσκισαν ελληνικές σημαίες

εχουν μπερδεψει την αταξια του χαους με την αναρχια

Πρώτον, δεν υπάρχει η λέξη αναρχοαυτόνομος, μιντιακή εφέυρεση. Επίσης, οι ίδιοι δεν αυτοπροσδιορίζονται με αυτόν τον τρόπο, αλλά μιλούν για ένα αυτοδιαχειριζόμενο στέκι. Η αναρχία είναι ιδεολογία και η αυτονομία πρόταγμα. Η αναρχία συμπεριλαμβάνει την έννοια της αυτονομίας, αφού σε αυτήν βασίζεται.Δεύτερον, κανείς δεν μπορεί να ξέρει τι διαβάζει ο καθένας, όσο και να αναρωτιέστε. Απλώς να πω, ότι χωρίς διάβασμα, δε γίνεται να γράφονται τόσα πολιτικά κείμενα, που οι μισοί Έλληνες δεν καταλαβαίνουν Χριστό, αφού το μόνο που διαβάζουν είναι τα ζώδια.

Δυστυχώς πολλοί περιορίζονται στις μπροσούρες. Άντε να διαβάσουν και λίγο Μαλατέστα και Κροπότκιν. Δε σε κάνει πολιτική διάνοια να μένεις κολλημένος σε σκέψεις και πρακτικές του 19ου αιώνα. Ποιοι οι φιλοσοφικοί ορίζοντες των θερμόαιμων; Ο σωστός αναρχικός είναι και φιλόσοφος. Καλοί και οι κλασικοί της αναρχίας, αλλά χρειάζεται βαρύ φιλοσοφικό οπλοστάσιο για να δεις με τη δική σου σκέψη όλες τις ιδεολογικές θέσεις. Έκατσε κανείς "θερμόαιμος" να στοχαστεί πάνω στη διαλεκτική; Τα διαβάζουν και τα θεωρούν δεδομένα, δίχως να μπουν στη φιλοσοφική διαδικασία της κριτικής. Διαβάζουν τις ουτοπικές θέσεις πως δίχως Κράτος και Ιδιοκτησία, ο άνθρωπος θα είναι ένα μειλίχιο συνεργάσιμο ον και η παραβατική συμπεριφορά θα εξαφανιστεί. Όλη η επαναστατική θεωρεία, έχει στη ρίζα της τη διαλεκτική του Χέγκελ. Ποιος από αυτούς τους αντιεξουσιαστές "Ζορό" μπήκε στον κόπο να την αμφισβητήσει, έστω απλά για να την επιβεβαιώσει. Γιατί έτσι είναι η φιλοσοφία. Τίποτα δεν "καταπίνεται" δίχως κριτική, επειδή απλά το είπε κάποιος μεγάλος φιλόσοφος. Αναμασούν σκέψεις και θεωρίες τελείως δογματικά. Οι πιτσιρικάδες "επαναστάτες" της Κοζάνης, έλεγαν έτοιμα πράγματα που κυκλοφορούν στο χώρο τους. Οκ, είναι πιο διαβασμένοι από το μέσο όρο της μάζας, αλλά αυτό δε μου λέει τίποτα. Έχουν αναγάγει την ιδεολογία τους σε θρησκεία.

@ΙαπετόςΣυμφωνώ πως κανείς δεν κατέχει την αλήθεια και πως η ιδεολογία είναι ένα πολύ καλό μέσο και εργαλείο για να δούμε πως θα συμβιώσουμε σε μια κοινωνία. Κανείς δεν την αναγάγει σε θρησκεία, προσωπικά μιλώντας τουλάχιστον. Τίποτα δεν είναι στάσιμο και όλα αμφισβητούνται, αλλά αυτό δε σημαίνει πως οι περισσότεροι του χώρου, δεν μελετούν και δεν αμφισβητούν. Έτσι κι αλλιώς δεν μπορείς να παραγάγεις πολιτική αν δεν διαβάζεις, αλλά χρειάζεται ταυτόχρονα και να δρας. Όπως είπε και ένας μουσάτος τύπος,«οι φιλόσοφοι έχουν απλά ερμηνεύσει τον κόσμο με διάφορους τρόπους. Το θέμα είναι να τον αλλάξουμε». Οπότε, μέχρι να μάθουμε και να κριτικάρουμε τον Κάντ, τον Φόερμπαχ, τον Αριστοτέλη, τον Χέγκελ και τον γείτονά μας, πρέπει να δρούμε. Η ζωή δεν είναι μόνο σκέψεις και φιλοσφία, αλλά και πράξεις. Το να μελετήσεις "Το κεφάλαιο", για παράδειγμα, μπορεί να χρειαστείς ολόκληρη τη ζωή σου.

Σωστά μίλαγε περί αλλαγής του κόσμου, αλλά στα τυφλά δεν πας πουθενά. Και το ήξερε αυτό. Πώς αλλάζουν τον κόσμο όταν αναλώνονται σε έναν φαύλο κύκλο βίας-αντιβίας με τα ΜΑΤ; Όταν λένε πως η βία που στρέφεται προς τα όργανα και τους μηχανισμούς του κράτους (και του συστήματος εν γένει), γεννά "επαναστατική συνείδηση" στο λαό, δηλαδή αυτό που λέγεται "έμπρακτη προπαγάνδα", διάχυση των μέσων. Αυτό είναι ένα διαλεκτικό σχήμα τελείως αβάσιμο. Το πιστεύουν όμως με θρησκευτικό ζήλο και υποκινούνται από αυτό. Πιστεύουν πως η ανθρωπότητα τείνει από τη φύση της στο σοσιαλισμό και την αταξική κοινωνία. Τέλος πάντων. Αυτές τις θέσεις τις έχουν δεχτεί από την ιδεολογία, και από πολλούς δεν έχουν δεχτεί ουσιαστική κριτική. Και βλέποντας από τους σεχταριστές της Κοζάνης, η πολιτική τους σκέψη και οι κοινωνικές "αναλύσεις" τους, είναι χιλιοειπωμένες ιδεολογικές κονσέρβες. Έτοιμες σκέψεις που καταπίνονται αμάσητες από τους περισσότερους, ή "επαληθεύονται" με διάφορα κακής ποιότητας σοφίσματα. Παρόλα αυτά, αυτές οι ιδεολογικές θέσεις θεωρούνται δεδομένες και δρουν σαν να γνώριζαν την απόλυτη αλήθεια και το δρόμο προς τον επίγειο παράδεισο. Πόσοι πραγματικά θα προσπαθήσουν να μπουν στη διαδικασία της ουσιαστικής κριτικής, και όχι της πρόχειρης εκλογίκευσης.

Ευχαριστώ για τις διευκρινίσεις. Είχα κυρίως στο νου μου όταν μιλούσα για τον 19ο αιώνα, τη βία (και κάποιες ουτοπικές κατ' εμέ θέσεις περί κοινωνίας μέλι-γάλα, επειδή δε θα υπάρχει Ιδιοκτησία και Κράτος, που θεωρείται ο αποκλειστικός παράγοντας της ανθρώπινης αντικοινωνικής-παραβατικής συμπεριφοράς). Η "έμπρακτη προπαγάνδα" δεν είναι κάτι καινούριο. Έχει τις ρίζες της , απ' όσο ξέρω, στους ριζοσπάστες του 19ου αιώνα. Νομίζω έχεις δίκιο όταν λες πως είναι θέμα "αποκόλλησης". Εγώ μιλούσα από την εμπειρία μου με ανθρώπους του αντιεξουσιαστικού χώρου. Και με ανθρώπους της ηλικίας μου (νέους), αλλά και με σαραντάρηδες που είναι χρόνια ενεργοί μέσα στο χώρο και αυτοπροσδιορίζονται ως "αναρχοκομμουνιστές". Η εμπειρία μου από τους συνομήλικους μου, ήταν απελπιστική. Ούτε καν μπροσούρες. Μόνο κλωτσομπούνια με τα ΜΑΤ, για να υπάρχει όπως χαρακτηριστικά μου έλεγε ένας, μια αντι-δύναμη στη συστιμική βία, "ισορροπία" το ονόμαζε. Τη φιλοσοφία τη σνόμπαρε. Δεν είχε ιδέα ούτε για τους κλασικούς της αναρχίας. Ήταν άνθρωπος της "πράξης". Και υπάρχουν πολλοί σαν και αυτόν στο χώρο. Ο άλλος ο μεγαλύτερος ο "ψαγμένος", πίστευε πως από τη φύση μας, οδηγούμαστε στο σοσιαλισμό, πως ΣΙΓΟΥΡΑ σε ένα μακρινό μέλλον, θα συμβεί,(και έλεγε ήρωες τους σεχταριστές της Κοζάνης). Η "έμπρακτη προπαγάνδα" δε, ήταν δεδομένα αποτελεσματική. Είχε ολόκληρη θεωρεία για να το "αποδείξει". Θρησκευτικά φανατισμένος και απελπιστικά ουτοπιστής. Δε νομίζω πως αποτελούν μεμονωμένες περιπτώσεις αυτοί οι παραπάνω χαρακτήρες. Και δε θα αναφερθώ στις ιντερνετικές μου επαφές και συζητήσεις με ανθρώπους του χώρου. Μακάρι να είχαν τη διαύγεια και τον κριτικό νου του Μαλατέστα. Έχω φτάσει στο σημείο να διαχωρίζω τους αναρχικούς από τους υπερακτιβιστές αντιεξουσαστές, άσχετα αν αυτοχαρακτηρίζονται ως "αναρχικοί". Με τίποτα δε θα έλεγα εκείνα τα παιδιά (δουλεύαμε μαζί, και με τον έναν ήμασταν συγκάτοικοι σε εργατικές κατοικίες), πως ήταν αναρχικοί, επειδή απλά και μόνο αφόριζαν γενικά και αόριστα το Κράτος και τον καπιταλισμό, είχαν "αντισυμβατικό" look, ήταν μέσα στον αντιεξουσιαστικό χώρο και έπαιρναν μέρος στα επεισόδια. Ο άλλος ο "ψαγμένος" ο μεγάλος, μόνο γραφικά συνθήματα ήξερε, και διάβαζε μπροσούρες στο ιντερνετ. Και το ξαναλέω, δε νομίζω πως είναι μεμονωμένες περιπτώσεις. Ο αντιεξουσιαστικός χώρος, χαρακτηρίζεται περισσότερο από αποκόλληση από το κλασικό πνεύμα του αναρχισμού, παρά είναι εκφραστής του. Οι "μπάτσοι" είναι το φετίχ τους. Και έχουν ένα σορό σοφίσματα για να δικαιολογήσουν τον άσκοπο υπερακτιβισμό τους.