Συνεχίζεται η μάχη για τη διάσωση του σημαντικότερου πνεύμονα πρασίνου της Αττικής. Στην Πάρνηθα υπάρχουν ακόμη ενεργές διάσπαρτες εστίες και οι πρώτες εκτιμήσεις που μεταφέρονται στη LiFO από το WWF αναφέρουν ότι κάηκαν περιοχές όπου υπήρξαν φυσικές αναγεννήσεις δασών μετά από προηγούμενες πυρκαγιές. Την ίδια στιγμή το δασαρχείο της Πάρνηθας, που έχει την ευθύνη του σημαντικού αυτού ορεινού όγκου με τον οποίο αναπνέει η Αθήνα, έχει μόνο έναν δασολόγο!
Οι μεγάλες πυρκαγιές του διμήνου Ιουλίου-Αυγούστου ανέδειξαν το μεγάλο έλλειμμα της χώρας στη διαχείριση των δασών, το οποίο οφείλεται και στη μεταφορά της δασοπυρόσβεσης από τα δασαρχεία στην Πυροσβεστική Υπηρεσία, όπως έχει ειπωθεί τον τελευταίο καιρό. Η μεταφορά αυτή συνοδεύτηκε και από άνιση κατανομή πόρων, με τους πόρους για την καταστολή να είναι υπερπολλαπλάσιοι σε σχέση με εκείνους που δίνονται για την πρόληψη.
Οι δασικές υπηρεσίες, όπως εξηγεί ο Νίκος Μπόκαρης, πρόεδρος της Πανελλήνιας Ένωσης των Δασολόγων, «ήταν και είναι παρατηρητές στην αντιπυρική προστασία των δασικών οικοσυστημάτων».
Για την υποστελέχωση των υπηρεσιών αυτών πολλά έχουν ειπωθεί το τελευταίο διάστημα. Αντιστοίχως πολλές είναι και οι διαβεβαιώσεις από την κυβέρνηση ότι θα προχωρήσουν οι προσλήψεις που έχουν εξαγγελθεί από το 2021, τότε που έγινε και η μεταφορά των δασικών υπηρεσιών στο υπουργείο Περιβάλλοντος.
Ένας δασολόγος στην Πάρνηθα
Το γεγονός όμως ότι η υποστελέχωση αυτή ταλαιπωρεί και το δασαρχείο της Πάρνηθας έχει ξεχωριστή σημασία, όπως λέει στη LiFO o Νίκος Μπόκαρης: «Το πιο νευραλγικό δασαρχείο της Αθήνας, με τον πιο μεγάλο όγκο και το μεγαλύτερο περιβαλλοντικό ενδιαφέρον, έχει έναν μόνο δασολόγο, για να διαχειριστεί 450 χιλιάδες στρέμματα. Αυτό το δασαρχείο θα έπρεπε να έχει τουλάχιστον ακόμη 4 δασολόγους, άλλους τόσους δασοπόνους και βέβαια πολύ περισσότερους δασοφύλακες από τους επτά που διαθέτει σήμερα. Είναι τρομερά υποστελεχωμένο. Σιγά σιγά, με τα χρόνια, αποψιλώθηκε από προσωπικό. Το γεγονός ότι ένα τόσο νευραλγικό δασαρχείο είναι υποστελεχωμένο είναι άξιο παρατήρησης», λέει.
Ο Νίκος Μπόκαρης εξηγεί ότι, πέρα από τις προσλήψεις, θα πρέπει να καταργηθούν οι εξαιρέσεις που θέτει ο νόμος του 1998, με τον οποίο οι δασικές υπηρεσίες έχασαν στην πραγματικότητα τη σύνδεσή τους με την προστασία και τη διαχείριση των δασών και παροπλίστηκαν από ζωτικές αρμοδιότητες: «Πρόκειται για τον νόμο 2612/1998 ο οποίος κρατά δέσμιες τις δασικές υπηρεσίες σε έναν υποβαθμισμένο και ανενεργό ρόλο, χωρίς ουσιαστική συμμετοχή ακόμα και στο αντικείμενο της πρόληψης των δασικών πυρκαγιών, για την οποία είναι υπεύθυνες μόνο στα χαρτιά. Δυστυχώς έχουμε έναν νόμο που λέει τι δεν κάνει η δασική υπηρεσία και όχι τι κάνει. Αυτό πρέπει να αλλάξει τώρα», ισχυρίζεται.
Η δασική υπηρεσία θα έπρεπε να έχει τον δικό της μηχανισμό, να διασπείρει μέσα στο δάσος τα δικά της αυτοκίνητα, να στελεχώνει πυροφυλάκια και να οργανώνει το σύστημα της πυροπροστασίας.
«Σήμερα που μιλάμε κανείς δεν σβήνει τις πυρκαγιές στα δάση. Αν πιάσει μια φωτιά σε κατοικημένη περιοχή ή σε μια βιομηχανική ζώνη, όλες οι δυνάμεις του Πυροσβεστικού Σώματος πάνε να σβήσουν τις φωτιές στα σπίτια και τις βιομηχανικές εγκαταστάσεις και τα δάση αφήνονται στην τύχη τους. Όπως έγινε στη Δαδιά, στη Ροδόπη, και άλλου», εξηγεί ο Ν. Μπόκαρης.
Τι έχει καταστραφεί στην Πάρνηθα
Σύμφωνα με την τελευταία χαρτογράφηση των καμένων εκτάσεων που πραγματοποίησε η Μονάδα Διαστημικών Εφαρμογών και Δορυφορικής Τηλεπισκόπησης BEYOND, που ανήκει στο Εθνικό Αστεροσκοπείο Αθηνών, η καμένη έκταση ανέρχεται σε 64.330 στρέμματα, το 47% της οποίας βρίσκεται εντός της προστατευόμενης περιοχής του βουνού της Πάρνηθας.
Μια εικόνα για τα ποιοτικά χαρακτηριστικά των καμένων εκτάσεων δίνει στη LiFO η περιβαλλοντική οργάνωση WWF. Με βάση λοιπόν τις πληροφορίες της οργάνωσης, έχει καταστραφεί ώριμο πευκοδάσος από τη νότια και δυτική πλευρά της Πάρνηθας. Από το WWF μας εξηγούν ότι πρέπει να δοθεί «μεγάλη προτεραιότητα στο να γίνουν εκεί άμεσα αντιδιαβρωτικά έργα, γιατί η περιοχή έχει μεγάλες κλίσεις. Αυτό θα βοηθήσει στο να μην καταστραφεί η μεγάλη φυσική αναγέννηση που είχε γίνει στην παρακείμενη περιοχή μετά τις πυρκαγιές του 2007».
Σοβαρή ζημιά έχει γίνει και στο νοτιοδυτικό κομμάτι: «Και εκεί είχαμε πάλι εκτάσεις σε φυσική αναγέννηση, σε συνέχεια των πυρκαγιών του 2007», λένε. Σύμφωνα με την Πυροσβεστική, στην Πάρνηθα υπάρχουν ενεργές διάσπαρτες εστίες στη νοτιοδυτική της πλευρά, στο Φρούριο της Φυλής.
Στη συγκεκριμένη περιοχή, όπως λένε από το WWF, «που βρίσκεται το πυροφυλάκιο της Φυλής, η φωτιά έχει ξεκινήσει να καίει αναγεννήσεις του 2007 αλλά και πιο πρόσφατες, του 2012 και του 2013, που πάλι είχαν σημειωθεί πυρκαγιές» Στις συγκεκριμένες περιοχές φαίνεται να χάνεται και η δυνατότητα της φυσικής αναγέννησης, «γιατί έχουν καεί δύο φορές μέσα σε πολύ μικρό χρονικό διάστημα».
Είναι θλιβερό ότι για κάποιες έστω περιοχές του σημαντικότερου πνεύμονα πρασίνου της Αττικής έχει χαθεί η δυνατότητα της φυσικής αναγέννησης από τις αλλεπάλληλες πυρκαγιές. Στην τελευταία χαρτογράφηση του ΜΕΤΕΟ καταγράφεται ότι η Αττική έχει χάσει το 33% των δασών της. Αν θέλουμε η πόλη να συνεχίσει να αναπνέει, φαίνεται ότι δεν υπάρχουν περιθώρια για νέα λάθη.
