Το lockdown δεν είναι πλέον ένα τόσο δυνατό όπλο για να αντιμετωπιστεί ο κορωνοϊός, τόνισε ο καθηγητής Γενετικής στο πανεπιστήμιο της Γενεύης, Μανώλης Δερμιτζάκης.
Όλος ο σχεδιασμός θα έπρεπε να είναι τώρα για το πώς θα βγει ο κόσμος έξω, υπογράμμισε μιλώντας στο OPEN, ενώ επεσήμανε ότι στην Ελλάδα έχουν «δαιμονοποιηθεί» δραστηριότητες που δεν σχετίζονται με υψηλή μετάδοση.
«Είναι δύσκολο, όχι μόνο γιατί τα κρούσματα είναι πολλά- κάτι που το έχουμε ξαναζήσει τον Νοέμβριο- αλλά γιατί βλέπουμε ότι ένα ισχυρό όπλο, το τελευταίο που έχει κάθε χώρα, να εφαρμόσει ένα lockdown για να περιορίσει την κινητικότητα των πολιτών και να ρίξει τα κρούσματα, δεν υπάρχει πια. Δεν είναι τόσο δυνατό», δήλωσε ο κ. Δερμιτζάκης.
«Αυτή τη στιγμή δεν φαίνεται να υπάρχει μια ασφαλής λύση που να πει κάποιος είναι η τελευταία μου λύση, αλλά αν την εφαρμόσω θα δουλέψει. Αυτό είναι το ανησυχητικό, ότι είμαστε σε ένα αδιέξοδο», υπογράμμισε.
Σε ερώτηση γιατί δεν λειτούργησε το lockdown σε αυτή την περίπτωση, ο καθηγητής σημείωσε ότι είναι πολλοί οι παράγοντες. Υπογράμμισε όμως ότι είναι διαφορετικό να γνωρίζει κάποιος ότι το lockdown θα κρατήσει 1,5 μήνα και να προσαρμοστεί σε αυτά τα δεδομένα και διαφορετικό να υπάρχει το λεγόμενο «ακορντεόν», με άνοιγμα και κλείσιμο.
Επιπλέον ο κ. Δερμιτζάκης υπογράμμισε ότι τον Οκτώβριο και τον Νοέμβριο- όταν τα κρούσματα ήταν σχετικά χαμηλά- υπήρξε κακή διαχείριση στην Ευρώπη και χάθηκε μια τεράστια ευκαιρία.
«Αποφασίστηκε μια πολύ ελεύθερη διαχείριση, αφήνουμε την κοινωνία και την οικονομία να λειτουργήσει και βλέπουμε, αντί να υπάρχει μια συντηρητικά ανοιχτή κοινωνία με έντονα μέτρα. Δηλαδή μάσκες, περιορισμούς στα μαγαζιά πώς θα λειτουργήσουν, χωρίς να μιλάμε για SMS. Αν αυτά λειτουργούσαν από τότε, ο τρόπος που θα λειτουργούσαν οι πολίτες θα ήταν πιο οργανωμένος. Έτσι φτάσαμε σε ένα απότομο lockdown τον Νοέμβριο», εξήγησε ο κ. Δερμιτζάκης.
Αποτέλεσμα αυτού είναι τώρα να είμαστε σε μια κατάσταση που «κανένας δεν ξέρει πώς να ζει με την παρουσία του ιού και να τον κρατάμε σε έλεγχο ενώ κυκλοφορούμε. Πρέπει να μην κυκλοφορούμε για να τον ελέγχουμε». «Θα έπρεπε οι πολίτες να μπορούν να λειτουργήσουν χωρίς μετάδοση μέσα στην κοινωνία, αλλά αυτό δεν το μάθαμε», συμπλήρωσε.
Παράλληλα ο κ. Δερμιτζάκης επεσήμανε ότι έχουμε «δαιμονοποιήσει» δραστηριότητες για τις οποίες δεν υπάρχει καμία ένδειξη ότι υπάρχει υψηλή μετάδοση, όπως τα σχολεία.
«Δεν τα φοβάμαι τα σχολεία. Κανένας δεν έχει δείξει στοιχεία πως με τα μέτρα της Ελλάδας για τα σχολεία ότι υπάρχει ένδειξη υπερμετάδοσης. Όλα τα παραδείγματα θετικών παιδιών στα σχολεία έρχονται απ’έξω, από την οικογένεια», ανέφερε χαρακτηριστικά.
«Έπρεπε όλη η έμφαση μας να είναι πώς να μάθει ο πολίτης να κυκλοφορεί με μέτρα προστασίας και όχι πώς να κλείνεται μέσα», υπογράμμισε ο κ. Δερμιτζάκης και κατέληξε: «Αυτή τη στιγμή όλος ο σχεδιασμός έπρεπε να είναι πώς θα βγει ο κόσμος έξω, όπου η μεταδοτικότητα είναι πάρα πολύ μικρότερη από ότι είναι μέσα. Η Ελλάδα έχει τη δυνατότητα να κάνει δραστηριότητες έξω».
