Το θέμα της τιμολόγησης του νερού απασχόλησε τη μείζονος ολομέλεια του Συμβουλίου της Επικρατείας, που θα κρίνει τις αιτήσεις ακύρωσης της σχετικής Κοινής Υπουργικής Απόφασης που έχουν καταθέσει Ομοσπονδίες, Σωματεία (μεταξύ αυτών και στην ΕΥΔΑΠ και στην ΕΥΑΘ) και 20 καταναλωτές.
Με τις αιτήσεις ακύρωσης ζητείται να ακυρωθεί ως αντισυνταγματική και αντίθετη στην Ευρωπαϊκή και Ελληνική νομοθεσία η 26.9.2024 Κ.Υ.Α για τον «καθορισμό των γενικών κανόνων κοστολόγησης και τιμολόγησης υπηρεσιών ύδατος, μέτρα βελτίωσης, διαδικασίες και μέθοδος ανάκτησης κόστους των υπηρεσιών ύδατος στις διάφορες χρήσεις του».
Το διακύβευμα της συζήτησης είναι, όπως αναφέρθηκε, εάν με τις ρυθμίσεις της προσβαλλόμενης απόφασης υιοθετείται μεθοδολογία τιμολόγησης των υπηρεσιών ύδρευσης και αποχέτευσης μετατρέποντας κατ’ ουσίαν, το νερό σε εμπορικό προϊόν, αλλά και εάν διασφαλίζεται η παροχή οικονομικά προσιτών υπηρεσιών στους πολίτες παράλληλα με την αποτελεσματική προστασία των υδατικών πόρων.
Από την πλευρά των Σωματείων επισημάνθηκε ότι στην πραγματικότητα επιδιώκεται η αύξηση των εσόδων των παρόχων μέσω της αύξησης των τιμολογίων κατανάλωσης, ενώ παράλληλα θα γίνει μετακύλιση του κόστους των δαπανών, κάτι που θα οδηγήσει σε συνεχείς αυξήσεις.
Ακόμη, οι προσφεύγοντες υποστήριξαν ότι με την προσβαλλόμενη από 26.9.2024 Κ.Υ.Α. επαναλαμβάνονται τα όσα είχε ακυρώσει το ΣτΕ με την απόφασή του το έτος 2022 για το ίδιο θέμα.
Ακόμη, επισήμαναν ότι αποδυναμώνεται ο συνταγματικά επιβεβλημένος δημόσιος και δημοτικός έλεγχος τιμολόγησης της δημόσιας ζωτικής σημασίας υπηρεσίας, με συνέπεια «να προκαλείται αβεβαιότητα ως προς τη συνέχιση της παροχής τους υπό όρους δημόσιας υπηρεσίας, δηλαδή με ασφάλεια, καθολικότητα, υψηλή ποιότητα και προσιτή τιμή».
Από την πλευρά της η ΕΥΔΑΠ επισήμανε ότι ανταποκρίνεται στην ευρωπαϊκή οδηγία και ο τρόπος που εφαρμόστηκε στην Ελλάδα είναι ακριβώς ίδιος με αυτόν που ισχύει σε άλλες ευρωπαϊκές χώρες, όπως είναι η Γαλλία, Γερμανία, Ισπανία και Ιταλία.
Επίσης, η ΕΥΔΑΠ τόνισε ότι η βιομηχανική χρήση και η αγροτική χρυσή νερού, οι οποίες είναι η πλέον επιβαρυντικές για το περιβάλλον χρεώνονται πολύ περισσότερο επί τη βάσει της αρχής ο «ρυπαίνων πληρώνει».
Έξω από το ΣτΕ είχαν συγκεντρωθεί για να υπεραμυνθούν υπέρ του δημόσιου χαρακτήρα του νερού και για «να μη γίνει το νερό σαν το ρεύμα ακριβό», οι εργαζόμενοι σε Δημόσιες και Δημοτικές επιχειρήσεις αρμόδιες για τη διαχείριση του νερού, περιβαλλοντικές οργανώσεις και πολίτες.
Η Ολομέλεια επιφυλάχθηκε να εκδώσει την απόφασή της.
