Καλύπτετε την παρέλαση κάθε χρόνο;
Όχι. Είναι κάτι που ευτυχώς δεν το κάνω κάθε χρόνο. Μοιράζονται οι δυο παρελάσεις του χρόνου ανάμεσα σε όλους τους φωτορεπόρτερ του Αθηναϊκού Πρακτορείου Ειδήσεων που εργάζομαι. Είμαστε οχτώ, άρα θα μπορούσε να πει κανείς ότι κάνω 0,6 παρελάσεις τον χρόνο.
Γιατί ευτυχώς; Ποιες είναι οι δυσκολίες του να καλύπτεις ειδησεογραφικά μια παρέλαση;
Φωτογραφικά είναι πολύ συγκεκριμένο και τετριμμένο θέμα: δεν έχει κάτι που να μου δίνει την εντύπωση ότι θα κάνω κάτι δημιουργικό. Οι βασικές οδηγίες των συντακτών είναι να παίρνουμε φωτογραφίες από μαθήτριες με μίνι. Στις ελάχιστες περιπτώσεις που θέλουν κάτι άλλο στις εφημερίδες, δεν θα ξέρουν τι είναι αυτό.
Τι είδους κόσμο βλέπει κανείς σε μια παρέλαση;
Δεν είναι μια συγκεκριμένη κατηγορία. Είναι διαφόρων ειδών Αθηναίοι ελληνικής καταγωγής που μπορεί να στήθηκαν επί τούτου ή επειδή έχει ήλιο ή επειδή θέλουν να παρακολουθήσουν τον στρατό. Πολύς κόσμος δεν πάει γιατί απλά δεν θα σηκωθεί στις 9 ή στις 10 το πρωί για να είναι στις 11 στημένος για την παρέλαση.
Στη φετινή παρέλαση υπήρξαν και κάποιες διαμαρτυρίες.
Υπήρχε μια ομάδα ανθρώπων με σημαίες που φώναζαν «κλέφτες». Από τις σημαίες τους υποθέτω ότι ανήκαν στον ακροδεξιό χώρο, ενώ υπήρχαν επίσης διαμαρτυρόμενοι γονείς και διαμαρτυρόμενοι εκπαιδευτικοί. Πάντως, οι διαμαρτυρίες δεν είναι και τόσο ασυνήθιστες. Πριν από κάποια χρόνια είχε γίνει κάτι παρόμοιο έξω από τη «Μεγάλη Βρετανία» - δεν θυμάμαι τον λόγο.
Τι σας έκανε περισσότερη εντύπωση σε σχέση με άλλες χρονιές;
Καταρχάς, καθόμασταν σε διαφορετικές θέσεις. Ενώ συνήθως οι φωτορεπόρτερ κάθονται δεξιά κι αριστερά του Άγνωστου Στρατιώτη, φέτος μας είχαν ακριβώς απέναντι από τον Πρόεδρο της Δημοκρατίας. Επίσης, είχαν παρθεί περισσότερα μέτρα ασφαλείας από κάθε άλλη φορά.
σχόλια