Μπορεί η Ελλάδα να είναι η ευρωπαϊκή χώρα που έχει υποδεχθεί τον υψηλότερο αριθμό προσφύγων από τη Συρία αλλά ο Λίβανος αυτήν τη στιγμή φιλοξενεί περίπου 1 εκατομμύριο από τους 10 εκατομμύρια Σύριους που αναγκάστηκαν να εγκαταλείψουν τα σπίτια και τη χώρα τους εξαιτίας του πολυετούς πια πολέμου.
Όσο ο καιρός περνάει η αβεβαιότητα καταλύει την πίστη των ανθρώπων στο ότι θα ζήσουν ξανά μια κανονική ζωή και σιγά σιγά τους κάνει να χάνουν τις δεξιότητες που είχαν κατακτήσει μέσα από τις σπουδές και το επάγγελμά τους. Το ζήτημα είναι να τους δοθεί η δυνατότητα να τις εξασκήσουν ξανά και να κερδίσουν χρήματα ώστε να μην ζούνε οι ίδιοι και οι οικογένειές τους από την ανθρωπιστική βοήθεια και την ελεημοσύνη μας και αυτό ακριβώς έκανε η Αline Sara.
Η Αline Sara είναι μία δυναμική Αμερικανολιβανέζα επιχειρηματίας που δραστηριοποιείται στον κλάδο της τεχνολογίας και είχε μία φαεινή ιδέα για να βοηθήσει πρόσφυγες να ζήσουν αξιοπρεπώς, ξεπερνώντας τα εμπόδια της άδειας εργασίας που δεν τους χορηγείται στις χώρες που έχουν καταφύγει. Όταν το 2014 η Aline πήρε το μεταπτυχιακό της από τη σχολή Διεθνών και Δημοσίων Σχέσεων του Πανεπιστημίου Columbia ένιωσε αποκαρδιωμένη όταν δεν κατάφερε να βρει μια θέση εργασίας στο αντικείμενο των σπουδών της στις ΗΠΑ και αποφάσισε να πάει στον Λίβανο, τον τόπο καταγωγής της οικογένειας της, και να προσπαθήσει να εργαστεί εκεί με ΜΚΟ που δραστηριοποιούνται στον τομέα της παροχής ανθρωπιστικών υπηρεσιών και αρωγής.
Η ίδια μιλούσε ήδη καλά αγγλικά και γαλλικά αλλά τα αραβικά της χρειάζονταν αρκετή εξάσκηση, όχι τόσο σε επίπεδο γραμματικής και σύνταξης αλλά στο προφορικό κομμάτι. Σκόπευε λοιπόν, εφόσον θα βρισκόταν στη Βηρυτό, αντί να προσλάβει άλλον έναν καθηγητή αραβικών με τον οποίο θα επαναλάμβανε μαθήματα fuṣḥā, της επίσημης και πιο λογοτεχνίζουσας αραβικής γλώσσας, να αναζητήσει δάσκαλο από την κοινότητα των Σύριων προσφύγων για να κάνει μαθήματα επί πληρωμή ώστε εκείνη να εξασκηθεί στην προφορική εκδοχή τους, και εκείνος ή εκείνη να αποκτήσει εισόδημα.
Πέραν του ότι η αμοιβή επιτρέπει στους ανθρώπους που έχουν μείνει μετέωροι κι εγκλωβισμένοι, να βιοποριστούν, τούς εξανθρωπίζει στα μάτια του ανίδεου και προστατευμένου Δυτικού κόσμου.
Τότε ήταν που συνειδητοποίησε δύο πράγματα. Το ένα ήταν ότι η απογοήτευση που ένιωθε εκείνη για την αγορά εργασίας ήταν αστεία σε σύγκριση με την απελπισία στην οποία βουλιάζουν οι πρόσφυγες που είναι καταδικασμένοι να παραμείνουν σε στρατόπεδα και να μην χρησιμοποιούν τις δεξιότητες και τις γνώσεις τους, ιδίως αν η προηγούμενη εργασία τους δεν ήταν χειρωνακτική. Το άλλο ήταν πως γενικά όσοι διδάσκονται αραβικά, ιδίως αν ζούνε στην Ευρώπη ή τις ΗΠΑ, δυσκολεύονται πάρα πολύ να βρουν κάποιον για να εξασκηθούν μαθαίνοντας εκφράσεις της καθομιλουμένης, τις συνήθειες και τον τρόπο ζωής των αραβικών χωρών, τα αστεία και τα προβλήματα μιας διαφορετικής κουλτούρας που συνολικά αποκαλούμε «αραβικό κόσμο» αλλά που δεν είναι καθόλου ενιαίος και ομοιόμορφος.
Συνδυάζοντας στο μυαλό της αυτές τις δύο ελλείψεις κατόρθωσε να βρει τη βέλτιστη λύση παρακάμπτοντας το νομικό πρόβλημα της άδειας εργασίας για τους πρόσφυγες χάρη στο πανταχού παρόν Διαδίκτυο. Έτσι γεννήθηκε η ιδέα της ηλεκτρονικής πλατφόρμας εκμάθησης αραβικών για ξένους NaTakallam, κάτι που στα αραβικά σημαίνει «μιλάμε».
Η Aline, η οποία δεν είχε ιδέα τότε από startups, και μάλιστα έλεγε μεταξύ αστείου και σοβαρού ότι δεν θέλει να κάνει κάτι τέτοιο γιατί πλέον όλοι έχουν μια startup, βρέθηκε ξαφνικά να προτείνει την ιδέα της σε έναν διαγωνισμό για νεοφυείς επιχειρηματικές προτάσεις του Columbia. Παρότι τελικά δεν επιλέχθηκε η δική της πρόταση, η όλη διαδικασία την έπεισε ότι η σκέψη της άξιζε να εφαρμοστεί και η πλατφόρμα ξεκίνησε κανονικά τη λειτουργία της πριν από περίπου δύο χρόνια.
Πώς λειτουργεί; Είναι εξαιρετικά απλό και άμεσο: ο ενδιαφερόμενος μαθητής εγγράφεται στην πλατφόρμα και έρχεται σε επαφή με τον διδάσκοντα, ο οποίος είναι πρόσφυγας, και κανονίζουν τα ωράρια και τη συχνότητα των μαθημάτων τους που πραγματοποιούνται μέσω Skype.
Η ομάδα του NaTakallam δεν θεωρεί τυχαίο πως οι εγγραφές στην υπηρεσία τους αυξήθηκαν κατακόρυφα όταν ήρθαν στη δημοσιότητα οι φωτογραφίες του μικρού αγοριού που έχασε τη ζωή του από πνιγμό στις ακτές της Τουρκίας. «Ξαφνικά είχαμε 150 εγγραφές τον Αύγουστο», λέει η Aline.
Και η ευαισθητοποίηση της κοινής γνώμης για το προσφυγικό θέμα είναι μια ακόμα ευεργετική συνέπεια της λειτουργίας των διαδικτυακών μαθημάτων. Πέραν του ότι η αμοιβή επιτρέπει στους ανθρώπους που έχουν μείνει μετέωροι κι εγκλωβισμένοι, άγνωστο για πόσο, σε μία μη παραγωγική ζωή, αναγκασμένοι να βασίζονται αποκλειστικά σε όσους τους τείνουν φιλανθρωπική χείρα βοηθείας, εξανθρωπίζει τους πρόσφυγες στα μάτια του ανίδεου και προστατευμένου λόγω απόστασης Δυτικού κοινού. Όταν συνομιλείς τακτικά με κάποιον δεν μαθαίνεις μόνο να χειρίζεσαι καλύτερα τη γλώσσα του αλλά και ποιος είναι, τι όνειρα έχει, τι φοβάται και φυσικά πιο πεζά αλλά σημαντικά πράγματα, όπως πώς ήταν η ζωή και η καθημερινότητά του πριν ξεσπάσει ο πόλεμος.
Από την έναρξη της λειτουργίας του, το NaTakallam έχει προσφέρει εργασία σε περισσότερους από 200 εκτοπισμένους ανθρώπους, έχει εξυπηρετήσει πάνω από 1.500 μαθητές αραβικών και φιλοξενήσει άνω των 15.000 ωρών συζήτησης. Αυτή η startup εκμεταλλεύεται πλήρως τις δυνατότητες που προσφέρει το φαινόμενο της «gig economy», καθώς και την παγκόσμια τάση της προσφοράς εργασίας εξ αποστάσεως από τους «ψηφιακούς νομάδες».
«Οι πρόσφυγες έχουν εξαναγκαστεί να γίνουν νομάδες, οπότε είναι απόλυτα λογικό να εκμεταλλευτούμε αυτή την τάση ώστε να στηρίξουμε ανθρώπους που εκτοπίστηκαν» λέει η ιδρύτρια της πλατφόρμας και η πρόταση της ακούγεται απόλυτα λογική.
σχόλια