Μπορούμε νομίζω πλέον να μιλάμε για κανονική «νηπιοποίηση» του τηλεοπτικού κοινού που μοιάζει να συμπεριφέρεται –ένα τμήμα του τουλάχιστον– σαν κακομαθημένο νιάνιαρο (ή σαν υπερήλικα που άρχισε να τα χάνει). Μετά από τις υπογραφές διαμαρτυρίας των απογοητευμένων από τον τελικό κύκλο οπαδών του Game of Thrones, διαβάζουμε αυτές τις μέρες για τα συμπτώματα έντονης δυσανεξίας και ναυτίας (αλλά και χειρότερα) που ένιωσαν –όπως έσπευσαν να τονίσουν στα social media– θεατές της ταινίας που εμφανίστηκε προσφάτως στο Netflix με τίτλο "The Perfection".
Υπερβολικές μάλλον οι αντιδράσεις –ειδικά αν συνυπολογίσει κανείς τη «σαπουνοειδή» / camp υφή της ταινίας– οι οποίες είχαν να κάνουν με κάποιες συγκεκριμένες σκηνές όπου οι δύο πρωταγωνίστριες έρχονται αντιμέτωπες με πολλούς μαζεμένους φόβους του Δυτικού τουρίστα σε «εξωτικά» μέρη (σε συνδυασμό με το χειρότερο χανγκόβερ του κόσμου).
Πιο λογικό μου φαίνεται να παρουσιάσει κάποιος συμπτώματα ναυτίας ή έντονης ζαλάδας, όχι από κάποιες εικόνες που υπάρχουν με το τσουβάλι ακόμα και στις πιο συγκρατημένες ταινίες τρόμου, αλλά από τις ιλιγγιώδεις ανατροπές της πλοκής από ένα σημείο και μετά – γεγονός που μεταδόθηκε από στόμα σε στόμα (κι από ανάρτηση σε ανάρτηση) κάνοντας την ταινία άμεσο σχεδόν "trash classic".
Ένα πλήρως απενοχοποιημένο σύγχρονο γκραν γκινιόλ / exploitation / B-movie που σου κλείνει το μάτι, αλλά όχι τόσο επίμονα ώστε να γίνεται εκνευριστικό, τύπου «ξέρω ότι ξέρεις ότι ξέρω, μην το παίρνεις σοβαρά, απόλαυσε τη διαστροφή».
Γιατί για trash πρόκειται, ας μην κοροϊδευόμαστε, και μάλιστα υστερικού τύπου. Δεν πρόκειται για περίπτωση «τόσο κακό που είναι καλό τελικά», αφού δεν είναι τόσο κακό. Καλό δεν είναι σίγουρα με «πρεστίζ» κριτήρια, αν αντέξεις όμως μέχρι την αρχή του δεύτερου «κεφαλαίου», μετά θα σε παίρνει και θα σε σηκώνει μόνο του, μόνο και μόνο από την περιέργεια σε τι είδους διαστροφή θα καταλήξει. Σημαντικό ρόλο σ' αυτό παίζουν οπωσδήποτε οι δύο πρωταγωνίστριες: η Λόγκαν Μπράουνινγκ και η Άλισον Γουίλιαμς, σε ένα ακόμα τρομαχτικά «ζουμερό» ρόλο μετά το "Get Out", αφότου αναδείχθηκε (και αγαπήθηκε) ως Μάρνι στους έξι κύκλους της σειράς "Girls".
Αυτήν βλέπουμε πρώτη στην ταινία, ως Σάρλοτ, μια πρώην ραγδαία ανερχόμενη έφηβη τσελίστρια (μπόλικες από τις διεστραμμένες ανατροπές της ταινίας έχουν να κάνουν με την παθολογία του high end κυκλώματος «καλλιέργειας» ανήλικων ταλέντων στην κλασική μουσική και ειδικά σε κάτι τόσο φετιχιστικό όσο το «νεαρό κορίτσι με τσέλο») η οποία όμως τα παράτησε όλα πριν από δέκα χρόνια για να φροντίσει την άρρωστη μητέρα της. Τώρα που εκείνη είναι νεκρή πια, βλέπουμε τη Σάρλοτ να αποδέχεται την πρόταση του πρώην δασκάλου και «ινστρούχτορά» της σε μια ελίτ ακαδημία να επιστρέψει ως κριτής σε ένα διαγωνισμό νέων ταλέντων στη Σαγκάη και να γνωρίσει εκεί τη διάδοχό της (που είναι επίσης κριτής στην ίδια επιτροπή), ή μάλλον την σταρ του τσέλου που θα είχε γίνει η ίδια αν δεν είχε εγκαταλείψει την πιάτσα.
Αντί να μαλλιοτραβηχτούν όμως, οι δύο κοπέλες όχι μόνο τα βρίσκουν, αλλά καταλήγουν μαζί στο κρεβάτι και την επόμενη μέρα αποφασίζουν να πάνε διακοπές μαζί «όπου τους βγάλει» στην κινέζικη ενδοχώρα. Και τότε αρχίζει να γίνεται της ανωμαλίας.
Αυτό που ακολουθεί (όχι spoilers) μπορεί να χαρακτηριστεί κάτι ανάμεσα σε ψυχολογική σάτιρα με ολίγη (ή πολλή, όπως το πάρει κανείς) από #MeToo, σε θρίλερ εκδίκησης με έντονες πινελιές μαύρου χιούμορ ή σε αλληλουχία καλοστημένων επεισοδίων βίαιης κλιμάκωσης και υστερικής έντασης. Ένα πλήρως απενοχοποιημένο σύγχρονο γκραν γκινιόλ / exploitation / B-movie που σου κλείνει το μάτι, αλλά όχι τόσο επίμονα ώστε να γίνεται εκνευριστικό, τύπου «ξέρω ότι ξέρεις ότι ξέρω, μην το παίρνεις σοβαρά, απόλαυσε τη διαστροφή».
Από την άλλη, αν κάποιος βρεθεί στο φινάλε με την αίσθηση ότι τον δουλεύουν τόσο οι δημιουργοί και οι συντελεστές της σειράς (το ίδιο το Netflix στην τελική), δεν θα μπορούσα να διαφωνήσω, παρότι προσωπικά μου έμεινε ένα σαρδόνιο χαμόγελο ως τελική εντύπωση και όχι η απορία «τώρα γιατί έκατσα και το είδα αυτό;» που ακολουθεί πολλά από τα «πυροτεχνήματα» της συγκεκριμένης πλατφόρμας.
Δείτε το τρέιλερ της ταινίας
σχόλια