Τα συστατικά υπήρχαν σίγουρα για τη δημιουργία μιας μεγαλειώδους σκουπιδογκλαμουριάς, ενός εθιστικού μετα-ριάλιτι στο λαμπερό θηριοτροφείο του σύμπαντος που λέγεται Μύκονος, μιας χαλαρωτικής ένοχης απόλαυσης με το ξεκατίνιασμα να ρέει σα σφηνάκια και να βαραίνει το κεφάλι σαν μπόμπα: Η Λίντσεϊ Λόχαν επικεφαλής καστ ριάλιτι σόου σε αγρίως υπερτιμημένο μπιτσόμπαρο στη Μύκονο, δικής της μάλιστα ιδιοκτησίας.
Η Λίντσεϊ Λόχαν: πρώην ταλέντο του Χόλιγουντ που κάηκε αργά και θεαματικά (και σε ζωντανή μετάδοση) σε μια λιτανεία αποτοξινώσεων για να καταλήξει σταρ της αληθινής σαπουνόπερας που ήταν η ζωή της, και νυν entrepreneur νυχτερινής εστίασης αλλά και αυτόνομο brand ασαφούς συμβολισμού, που περιφέρεται ως φιγούρα σ' ένα περίεργο καθαρτήριο ανάμεσα στη Λάνα Ντελ Ρέι και στην Κιμ Καρντάσιαν. Σε δεύτερη και πιο στοχευμένη υποτίθεται απόπειρα ριάλιτι σόου μετά το "Lindsay" του 2014 για το κανάλι της Όπρα Γουίνφρι.
Η Λίντσεϊ περιφέρεται σαν ζόμπι, σαν πρώην σταρ του βωβού, σαν χλωμή οπτασία στο λιοπύρι. Είναι 32 και μοιάζει σα να έχουν περάσει από πάνω της δέκα ζωές ή σα να έχουν μπει μέσα της δέκα παλιές καραβάνες του τζετ σετ που τα έχουν δει όλα και έχουν κατακτήσει επάξια το δικαίωμα στην απόλυτη απάθεια.
Αυτή τη φορά σε ρόλο κυνικής και νηφάλιας «σκύλας» ενίοτε ή συναισθηματικά ευάλωτης αλλά δίκαιης αφεντικίνας στο «νέο καλοκαιρινό ελληνικό μαγαζί» της – μετά τη «ναυαρχίδα» του Lindsey Lohan Club στην Αθήνα – στη Μύκονο (ακολούθως άνοιξε και στη Ρόδο). Να προσλαμβάνει, να φρικάρει και να απολύει προσωπικό: τους «VIP πρεσβευτές» του μαγαζιού που αποτελούν τους παίκτες αυτού του ριάλιτι και έχουν προσληφθεί από την επιχείρηση σε θέσεις μπαρ, σέρβις και κονσομασιόν. Σε μια παραγωγή του MTV όλα αυτά. Ε ρε γλέντια. Ο θεός του trash είναι μεγάλος.
Δυστυχώς όχι και τόσο. Καταρχάς, όποιος περιμένει να πάρει από τη σειρά λίγο μάτι από καλοκαιρινή Μύκονο σε όλο της το βακχικό ντελίριο, μάλλον θα απογοητευτεί. Το "Beach Club" όπου κυρίως εκτυλίσσεται η δράση είχε στηθεί μεν το προηγούμενο καλοκαίρι στο Καλό Λιβάδι της Μυκόνου αλλά θα μπορούσε να βρίσκεται σε οποιοδήποτε άλλο από τις χιλιάδες αντίστοιχες τοποθεσίες, μεταποιημένες σε παιδικές χαρές πολυτελείας για ενήλικες, ανά τη Μεσόγειο.
Ούτε και θα αποζημιωθεί όμως με τις έντονες οργιαστικές καταστάσεις που συνοδεύουν το «νησί των ανέμων» όποιος παρκάρει το μυαλό του για το μισάωρο και πλέον που διαρκεί κάθε επεισόδιο. Πιο πολλά θα δει σε άπειρους λογαριασμούς του Instagram όπου καθημερινά παρελαύνουν ξέφρενα πάρτι και ξέκωλα μοντέλα (παντός φύλου και μη).
Στην ουσία είναι ένα στάνταρ ριάλιτι με όλα τα ανθεκτικά κλισέ του είδους και τους ίδιους πάνω-κάτω χαρακτήρες που μοιάζουν τελικά να συμπυκνώνονται σε έναν συγκεκριμένο υβριδικό ανθρωπότυπο: αυτόν του παίκτη ή της παίκτριας ριάλιτι που θέλει να κατοχυρωθεί με την ιδιότητα της «τηλεοπτικής προσωπικότητας».
Καμιά δουλειά δεν είναι ντροπή και κανένα αφηγηματικό είδος άκυρο. Ακόμα και τα ριάλιτι που διαθέτουν μια δική τους διεστραμμένη χάρη. Το πρόβλημα με το συγκεκριμένο είναι ότι μοιάζει ανόρεχτο και οριακά μόνο πειστικό στον τρόπο που στήνει και ξεδιπλώνει τις ίντριγκες, τις συνωμοσίες και τις κατινιές ανάμεσα στους πρόθυμους για κάθε δημόσιο εξευτελισμό πρωταγωνιστές του. Άσε που οι πρωταγωνιστές εν προκειμένω είναι και εντελώς "βασικοί" και "βασικές", αλλά αυτή είναι η πλάκα στα ριάλιτι: η ψευδαίσθηση μεγαλείου βήτα ατόμων.
Αυτή που δεν μοιάζει καθόλου πρόθυμη να το πάρει πάνω της και να το απογειώσει είναι εκείνη που ο τίτλος της σειράς φέρει το όνομά της. Η Λίντσεϊ περιφέρεται σαν ζόμπι, σαν πρώην σταρ του βωβού, σαν χλωμή οπτασία στο λιοπύρι. Είναι 32 και μοιάζει – το βλέμμα της και η μπαρουτοκαπνισμένη εκφορά του λόγου της κυρίως - σα να έχουν περάσει από πάνω της δέκα ζωές ή σα να έχουν μπει μέσα της δέκα παλιές καραβάνες του τζετ σετ που τα έχουν δει όλα και έχουν κατακτήσει επάξια το δικαίωμα στην απόλυτη απάθεια.
Υποθέτω ότι σε μελλοντικά επεισόδια κάπως θα ταρακουνήσει και η ίδια τα πράγματα με διάφορες εξάρσεις και κλονισμούς και δεν θα τα περιμένει όλα από τον συνεργάτη της στην επιχείρηση και αμείλικτο διευθυντή προσωπικού, τον «δικό μας» Panos Spentzos, ο οποίος με τα σαρδόνια υπερτροφικό του εγώ και τις όξινες ατάκες που στάζουν βδελυγμία και μηδενική ανοχή, φαίνεται να έχει συλλάβει την ουσία των απαιτήσεων του ρόλου του ως πρωταγωνιστής ριάλιτι πολύ περισσότερο από όλο το υπόλοιπο καστ.
Αλλά και από την ίδια την φύσει και θέσει σταρ της σειράς που στέκει απόμακρη και δυσοίωνη και παρεμβαίνει μόνο για να την πει στους παίκτες επειδή πίνουν και παρτάρουν πολύ αντί να κάνουν τη δουλειά τους. Τέτοιο θράσος.
To πρώτο επεισόδιο της σειράς
σχόλια