.
.
Όταν πέρυσι τον Μάρτιο, για πρώτη φορά γνώρισα την λέξη «καραντίνα», δεν γνώριζα τι μπορεί να σημαίνει για την καθημερινότητα, τις συνήθεις, τη ζωή μου. Όπως όλοι, σύντομα έμαθα (θέλοντας και μη) τι πάει να πει μένεις κλεισμένος στο σπίτι χωρίς κοινωνικές συναναστροφές, ακολουθώντας κανόνες προφύλαξης που –όσο και να είναι απαραίτητοι- περιορίζουν την ελευθερία όπως την ήξερα μέχρι τότε. Εκείνη την περίοδο, που η ανασφάλεια και η ψυχολογική πίεση ήρθαν και στρογγυλοκάθισαν σαν απρόκλητοι μουσαφίρηδες μέσα στο σπίτι και κυρίως μέσα στο μυαλό μου, οι μόνες ειδήσεις που με έκαναν να νιώσω καλύτερα ήταν όσες είχαν σχέση με το περιβάλλον.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.