Φώφη Γεννηματά: Θετικός απολογισμός του πολιτικού βίου του Μητσοτάκη αλλά μην ξεχνάμε το 1989

Φώφη Γεννηματά: Θετικός απολογισμός του πολιτικού βίου του Μητσοτάκη αλλά μην ξεχνάμε το 1989 Facebook Twitter
1

Τα συλλυπητήρια της ΚΟ της Δημοκρατικής Συμπαράτξης προς την οικογένεια του επίτιμου προέδρου της ΝΔ Κωνσταντίνου Μητσοτάκη εξέφρασε με την έναρξη της ομιλίας της η Φώφη Γεννηματά, στη ειδική συνεδρίαση μνήμης στη Βουλή.

Η πρόεδρος του ΠΑΣΟΚ και επικεφαλής της Δημοκρατικής Συμπαράταξης αναφερόμενη σα θετικά χαρακτηριστικά της προσωπικότητας του Κωνσταντίνου Μητσοτάκη είπε «ότι όσο και αν συμφωνεί ή διαφωνεί κανείς με τις πολιτικές επιλογές του, δεν μπορει παρά να παραδεχθεί το υψηλό πολιτικό ανάστημα, τη σημαντική παρουσία στη Βουλή και την αποφασιστικότητά στη διαχείριση στα δημόσια πράγματα».

 Επισήμανε, ωστόσο, τις πολιτικές και ιδεολογικές συγκρούσεις με το ΠΑΣΟΚ και τον Ανδρέα Παπανδρέου. «Η κυβέρνηση ΝΔ 1990-1993, της οποίας υπήρξε πρωθυπουργός, άσκησε μια πολιτική που είχε σαφές πρόσημο, συγκεκριμένο περιεχόμενο και αποτελέσματα. Η δική μας παράταξη, το ΠΑΣΟΚ του Ανδρέα Παπανδρέου, βρεθήκαμε απέναντι στις κυβερνητικές επιλογές του Κωνσταντίνου Μητσοτάκη. Αντιταχθήκαμε στη λογική της βίαιης προσαρμογής της ελληνικής οικονομίας και της κοινωνίας, στα κελεύσματα των πιο συντηρητικών επιλογών της νέας παγκόσμιας οικονομικής τάξης πραγμάτων. Αντιταχθήκαμε στην επικράτηση της αδιέξοδης λογικής της διαρκούς λιτότητας, της πλήρους απουσίας της εγγυητικής κρατικής παρέμβασης στην αγορά, στην υποχώρηση και αποδιοργάνωση του Κοινωνικού Κράτους» είπε η επικεφαλής της Δημοκρατικής Συμπαράταξης.

Η Φώφη Γεννηματά έκανε ειδική αναφορά στη κυβέρνηση του '89 με πρωθυπουργό τον Κωνσταντίνο Μητσοτάκη και στην παραπομπή του Ανδρέα Παπανδρέου, τονίζοντας: «Ήρθαμε τέλος σε ευθεία αντιπαράθεση με τη μεγάλη πολιτική περιπέτεια το 1989, όταν στοχοποιήθηκε ο Ανδρέας Παπανδρέου με την παραπομπή του στο ειδικό δικαστήριο. Μια καθαρά πολιτική δίωξη που δημιούργησε πόλωση και δίχασε τον ελληνικό λαό.βΠολιτική θύελλα που συνεχίστηκε μέχρι την επάνοδο του Ανδρέα Παπανδρέου στην κυβέρνηση και τη γενναία πολιτική πρωτοβουλία του για το οριστικό τέλος της σκανδαλολογίας. Η λογική της Εθνικής Συμφιλίωσης και Συνεννόησης, οδήγησε στην επίτευξη του μεγάλου στόχου της συμμετοχής της Ελλάδας στην ΟΝΕ, επί πρωθυπουργίας Κώστα Σημίτη. Το αίτημα της εθνικής συνεννόησης παραμένει ως σήμερα εξαιρετικά επίκαιρο και ζωντανό, ένα αίτημα που η Δημοκρατική Συμπαράταξη επιμένει να υπηρετεί και να διεκδικεί και στις μέρες μας. Υπάρχουν μεγάλα και κρίσιμα κομμάτια της ιστορίας μας που δεν μπορούν να ξαναγραφτούν».

Επίσης η πρόεδρος της Δημοκρατικής Συμπαράταξης προσέθεσε ότι η ιστορία δεν γράφεται ούτε με τη μεταθανάτια ωραιοποίηση ούτε με ανεδαφικά αναθέματα και σημείωσε ότι η αποτίμηση του πολιτικού βίου του αποθανόντος πρώην πρωθυπουργού είναι θετική, μολονότι είναι δύσκολη η γνώση και η σωστή αξιολόγηση του παρελθόντος, χωρίς παρωπίδες και αγκυλώσεις, δίχως αγίους και δαίμονες.

«Ο Κωνσταντίνος Μητσοτάκης μπορεί να αναγνωριστεί ως ένας από τους κορυφαίους κοινοβουλευτικούς», ανέφερε η κ. Γεννηματά και συμπλήρωσε: «τα ιδιαίτερα χαρακτηριστικά του γνωρίσματα, που, σε συνδυασμό με τη μακρόχρονη συνεχή και αδιάλειπτη παρουσία του στον δημόσιο πολιτικό βίο της χώρας, τοποθετούν τον Κων. Μητσοτάκη στη χωρία των σημαντικών πολιτικών προσωπικοτήτων της Ελλάδας.

Ο ιστορικός του μέλλοντος -είμαι βέβαιη- θα αφιερώσει μεγάλο μέρος της μελέτης και του έργου του στην ανάλυση και αποτίμηση της πολυετούς σταδιοδρομίας και προσφοράς του Κων. Μητσοτάκη στον πολιτικό μας βίο. Θα φανεί γενναιόδωρος για τα θετικά και αυστηρός απέναντι σε σφάλματα και παραλείψεις». 

 Υπήρξε σθεναρός υποστηρικτής της δημοκρατίας και της ευρωπαϊκής προοπτικής της χώρας, μέχρι το τέλος της ζωής του..

Πηγή: ΑΠΕ/ΜΠΕ

Πολιτική
1

ΔΕΙΤΕ ΑΚΟΜΑ

Επιφυλακτικότητα για την κατάπαυση πυρός στον Λίβανο: Σαν το παραμύθι «ο Πέτρος κι ο λύκος», λέει αναλυτής

Διεθνή / Επιφυλακτικότητα για την κατάπαυση πυρός στον Λίβανο: Σαν το παραμύθι «ο Πέτρος κι ο λύκος», λέει αναλυτής

Η συμφωνία κατάπαυσης του πυρός μεταξύ του Ισραήλ και της Χεζμπολάχ είναι γεμάτη με «ναρκοπέδια» και ο κίνδυνος να καταρρεύσει είναι «υψηλός», δηλώνουν ειδικοί αναλυτές
LIFO NEWSROOM

σχόλια

1 σχόλια
Το ΠΑΣΟΚ είναι ένα κόμμα το οποίο προσωπικά εκτιμώ. Είναι ένα κόμμα που έχει δώσει τους δικούς του αγώνες, από τη δικιά του σκοπιά των πραγμάτων και τη δική του πολιτική αντίληψη, διαφορετική στο πέρασμα των χρόνων και ανάλογα των αρχηγών και των τάσεων που είχε. Έκανε πολλά καλά – όπως η διατήρηση της Ελλάδας στην Ευρώπη και η είσοδος της χώρας στην ΟΝΕ, σε μία κρίσιμη περίοδο συμμάζεψε τα οικονομικά, ενίσχυσε θεσμούς διαφάνειας και αξιοκρατείας, συνέβαλε σε πολλά κοινωνικά ζητήματα και θέματα ισότητας, υπήρξαν βεβαίως και σκάνδαλα, άλλα από τα οποία παραγράφησαν, άλλα στα οποία υπήρξαν δίκες και τιμωρία, όπως συμβαίνει με όλα τα μεγάλα κόμμα, με όλες τις κυβερνήσεις. Ποτέ κανείς δεν μπορεί βέβαια να κατηγορήσει το ΠΑΣΟΚ για προδοτικές συμπεριφορές ή για εσκεμμένη, σχεδιασμένη ζημιά στη χώρα, κάτι που είναι προφανές και πρωτοφανές με τη σημερινή κυβέρνηση.Κατανοώ την ανάγκη της σημερινής ηγεσίας να δώσει εκ νέου αξία στα σύμβολα του ΠΑΣΟΚ, στους ιστορικούς ηγέτες και στον ιστορικό ρόλο του ΠΑΣΟΚ, αλλά η αναφορά στο 1989 με ξενίζει αφάνταστα. Το σκάνδαλο Κοσκωτά υπήρξε από τα σημαντικότερα σκάνδαλα στη χώρα και είχε σαφέστατα πολιτική συμμετοχή του ΠΑΣΟΚ. Κορυφαίοι υπουργοί του καταδικάστηκαν, ο Κοσκωτάς μπήκε για πολλά χρόνια φυλακή (δεν υπήρχαν τότε Παρασκευόπουλοι να κάνουν συμμαχίες με κατάδικους) και ο Παπανδρέου ναι μεν αθωώθηκε, και αυτό είναι αρκετό, αλλά θα ήταν παράλογο να μην υπάρχει δίωξη εναντίον του. Δίωξη δεν σημαίνει στοχοποίηση, ούτε ενοχή. Αυτά είναι έννοιες παρεξηγημένες στην Ελλάδα.Η δίκη τελείωσε με τρόπο που δεν τιμάει την κοινωνία μας ως οργανωμένο κράτος δικαίου και μία πολιτική δολοφονία. Συνεπώς η αναφορά στο βρώμικο 1989 θα έπρεπε, ειδικά μετά από τόσα χρόνια, να είναι πιο προσεκτική. Δεν κερδίζεις πόντους αριστεροσύνης αν χαϊδεύεις αυτιά παίζοντάς το δήθεν αντιδεξιός. Η Αριστερά τότε είχε στηρίξει την προσπάθεια κάθαρσης, αλλά τότε βλέπεται δεν ήταν ούτε τσιράκι των Ρώσων, ούτε αντιευρωπαϊστές, ούτε ήθελαν ή φανταζόντουσαν ότι θα εξελίσσονταν στο ακραίο μόρφωμα που είναι σήμερα.