Παραλληλίζοντας την οικονομική κατάσταση στην Ελλάδα με το έργο «Κεκλεισμένων των Θυρών» του Ζαν Πολ Σαρτρ και πρωταγωνιστές τους Αλέξη Τσίπρα, Βόλφγκανγκ Σόιμπλε και Κριστίν Λαγκάρντ ως «καταραμένες ψυχές» που παραμένουν παγιδευμένες για πάντα σ' ένα κλειστοφοβικό περιβάλλον, ξεκινά το άρθρο του ο οικονομικός συντάκτης της βρετανικής εφημερίδας Guardian, Λάρι Έλιοτ.
Ο ένας από τους βασικούς ρόλους αυτού του έργου ανήκει, σύμφωνα με τον αρθρογράφο, στον Τσίπρα. «Εκλέχθηκε πριν από δύο χρόνια αλλά έκτοτε παρουσιάζει μια ταχύτατη πτώση. Το καλοκαίρι του 2015 υποχώρησε στις πιέσεις των Ευρωπαίων και ενώ είχε εκλεγεί με ένα πρόγραμμα κατά της λιτότητας τελικά συμφώνησε σε ακόμα πιο δρακόντιους όρους διάσωσης, σε σχέση με αυτούς που είχαν συμφωνήσει οι προηγούμενες κεντρώες κυβερνήσεις. Για έναν αυξανόμενο αριθμό Ελλήνων, ο Τσίπρας δεν είναι πλέον αντικομφορμιστής. Είναι απλώς ένας ακόμη άνθρωπος με κοστούμι».
Με τη λαϊκή υποστήριξη προς το πρόσωπό του να φθίνει, ο Τσίπρας είναι ξανά σε δύσκολη θέση, υποστηρίζει ο Ελιοτ, τονίζοντας πως προκάλεσε την οργή των Ευρωπαίων με το επίδομα προς τους συνταξιούχους και τα μέτρα ελάφρυνσης προς τους νησιώτες τα Χριστούγεννα.
Την Ευρώπη, γράφει ο Έλιοτ, εκπροσωπεί ο Σόιμπλε, ο οποίος, όπως επισημαίνει ο Βρετανός δημοσιογράφος, βρίσκεται, επίσης, υπό πολιτική πίεση καθώς η γερμανική κοινή γνώμη πιστεύει ότι έχει ήδη δοθεί αρκετή βοήθεια στην Ελλάδα «μια χώρα που δεν κάνει αρκετά για να βοηθήσει τον εαυτό της».
Ο τρίτος ρόλος ανήκει στην Κριστίν Λαγκάρντ, μια πρώην υπουργό Οικονομικών της Γαλλίας που είναι πλέον επικεφαλής του ΔΝΤ. Κατά τον συντάκτη, η Λαγκάρντ είναι εγκλωβισμένη από τους ίδιους τους κανόνες του Ταμείου που δεν του επιτρέπουν να δανείσει χρήματα σε μία χώρα, όταν το χρέος της δεν είναι βιώσιμο. «Αναφορές από την Ουάσινγκτον υποστηρίζουν ότι το ΔΝΤ εκτιμά πως το ελληνικό χρέος θα φτάσει το 275% του ΑΕΠ μέχρι το 2060 και θα ενταχθεί έτσι στην κατηγορία του "μη βιώσιμου"».
«Η τελευταία πράξη του έργου διαδραματίζεται στην Ουάσινγκτον αυτή την εβδομάδα, όπου το διοικητικό συμβούλιο του ΔΝΤ θα συζητήσει το θέμα της Ελλάδας», τονίζει ο Έλιοτ, σημειώνοντας πως υπάρχει ένας παράγοντας που περιπλέκει τα πράγματα και δεν είναι άλλος από το χρόνο που λιγοστεύει, φέρνοντας πιο κοντά την πρώτη από μία σειρά, κρίσιμων ευρωπαϊκών εκλογών, δηλαδή τις Ολλανδικές εκλογές του Μαρτίου.
Ένας δεύτερος παράγοντας, σημειώνει ο αρθρογράφος είναι πως αυτό το «δράμα» έχει πλέον και έναν νέο πρωταγωνιστή, τον Ντόναλντ Τραμπ. «Υπάρχουν ελάχιστες ενδείξεις ότι ο Αμερικανός πρόεδρος έχει το παραμικρό ενδιαφέρον για το τι γίνεται στην Ελλάδα, αλλά είναι πιθανό να διαδραματίσει κάτι παραπάνω από ρόλο κομπάρσου, αφού, σύμφωνα με τον ίδιο, «οι ΗΠΑ είναι ο μεγαλύτερος μέτοχος του Ταμείο, έχοντας ταυτόχρονα την εξουσία να ασκήσει βέτο σε οποιαδήποτε απόφαση δεν του αρέσει».
Σύμφωνα με τον Έλιοτ, ο Τραμπ έχει εκφράσει ισχυρές - και όχι ιδιαίτερα θετικές- απόψεις για την Ε.Ε. γενικότερα, αλλά και τη Γερμανία ειδικότερα, τονίζοντας επί παραδείγματι πως η Ευρωπαϊκή Ένωση έχει μετατραπεί σε «όχημα» για τα γερμανικά συμφέροντα. Επιπροσθέτως, υπενθυμίζει τις δηλώσεις του Πίτερ Ναβάρο, συμβούλου εμπορίου του Αμερικανού προέδρου, ο οποίος προσφάτως κατηγόρησε το Βερολίνο ότι χειραγωγεί και υπονομεύει το ευρώ για να εξασφαλίζει τεράστιο πλεόνασμα.
«Οι Ευρωπαίοι έχουν δηλώσει ότι θα ήθελαν το ελληνικό ζήτημα να λυθεί μέχρι το Eurogroup της 20ης Φεβρουαρίου. Αυτό μπορεί ακόμη να συμβεί αν ο Τσίπρας αποφασίσει ότι η μοναδική εναλλακτική που έχει απέναντι στην απελευθέρωση των απολύσεων και τη μεταρρύθμιση του συνταξιοδοτικού είναι η προσφυγή στις κάλπες με διακύβευμα "ποιος κυβερνά την Ελλάδα", εκλογές που σίγουρα θα χάσει», εκτιμά ο συντάκτης του άρθρου.
«Η κατάσταση θα μπορούσε να λυθεί» συνεχίζει ο Έλιοτ, «αν η Γερμανία αποφασίσει να στηρίξει το αίτημα του ΔΝΤ για μεγαλύτερη ελάφρυνση χρέους ή αν το Βερολίνο υποκύψει στις πιέσεις του Τραμπ και αυξήσει τις εγχώριες δαπάνες».
Ωστόσο, όπως υποστηρίζει ο Βρετανός οικονομικός συντάκτης, υτπάρχουν συστατικά για να διαρκέσει αυτή η «ατέλειωτη» κρίση μέχρι το καλοκαίρι, όταν δηλαδή «η Ελλάδα στερέψει από χρήματα και δεν είναι σε θέση πλέον να πληρώσει τους πιστωτές της». «Αν δεν βρεθεί γρήγορα λύση» γράφει ο Έλιοτ, «τα επιτόκια των ομολόγων θα αυξηθούν και η συζήτηση για το Grexit θα επανέλθει».
«Το "Huis Clos" (σ.σ. ο τίτλος του έργου στα γαλλικά) μεταφράζεται στα αγγλικά ως "Νο Exit" (σ.σ.Χωρίς Διέξοδο). Για την Ελλάδα, αν η ζωή γίνει ακόμα πιο αφόρητη, υπάρχει μόνο μία έξοδος» καταλήγει με νόημα ο Έλιοτ.
Mε στοιχεία από τον Guardian
