Ο κύριος Ισίδωρος Καρδερίνης είναι οικονομολόγος με μεταπτυχιακές σπουδές στην τουριστική οικονομία και συγγραφέας του βιβλίου “Οι διεφθαρμένοι” που κυκλοφορεί από τις εκδόσεις Ιωλκός και που αναφέρεται στη χρεοκοπία και στην διαφθορά που ταλανίζει τη χώρα. Στη συνέντευξη του στη Lifo ο κύριος Καρδερίνης χαρακτηρίζει κακουργηματική την πολιτική της Τρόικα στη χώρα μας και θεωρεί ότι δεν υπήρξε σθεναρή διαπραγμάτευση από την κυβέρνηση.
ΕΡ. Κύριε Καρδερίνη η αγωνία του κόσμου είναι πώς θα είναι η επόμενη ημέρα μετά το κούρεμα για τον Έλληνα πολίτη;
ΑΠ. Η Ελλάδα εδώ και δυο χρόνια διανύει αναμφίβολα μια εξαιρετικά δύσκολη και επώδυνη χρονική περίοδο. Η δεινή πραγματικότητα που έχει επιβληθεί από το μνημόνιο έχει πλήξει καίρια τα φτωχότερα εισοδηματικά στρώματα της ελληνικής κοινωνίας. Οι μισθωτοί, οι συνταξιούχοι, οι μικροεπαγγελματίες, ενώ είναι αυτοί που δεν ευθύνονται για την κατάντια της χώρας, είναι αυτοί που επωμίζονται για άλλη μια φορά δυσβάσταχτα βάρη. Η καθημερινότητα του Έλληνα πολίτη μετά το αναπόφευκτο κούρεμα δε θα βελτιωθεί σε σύντομο χρονικό διάστημα, όμως σε βάθος χρόνου πιστεύω ότι τα πράγματα θα καλυτερεύσουν.
ΕΡ. Θα μπορούσε να είχε αποφευχθεί η επιλογή του Μνημονίου και η κατάσταση που βρέθηκε η ελληνική οικονομία και με ποιο τρόπο;
ΑΠ. Οι ευθύνες για την κατάσταση στην οποία έχει περιέλθει η χώρα βαρύνουν σίγουρα όλες τις κυβερνήσεις από τη μεταπολίτευση. Τα πράγματα,όμως, θα μπορούσαν να ήταν πολύ καλύτερα, αν είχε υπάρξει από την πρώτη στιγμή από τη σημερινή κυβέρνηση σθεναρή διαπραγμάτευση. Με αυτόν τον τρόπο η αδυναμία της ελληνικής οικονομίας θα μπορούσε να είχε καταστεί η δύναμη μας. Και αυτό γιατί μια άτακτη χρεοκοπία της Ελλάδας θα επέφερε τρομερή μεταδοτικότητα, συμπαρασύροντας στην άβυσσο και τις άλλες υπερχρεωμένες χώρες της ευρωζώνης, πράγμα που οι ξένοι ιθύνοντες το γνωρίζουν πολύ καλά.
ΕΡ.Ήταν λάθος η συνταγή της Τρόικα; Αν ναι, τι θα έπρεπε να έχει γίνει;
ΑΠ. Η συνταγή της τρόικα δεν είναι απλά λαθεμένη, είναι κακουργηματική. Και αυτό γιατί σε μια υπερχρεωμένη χώρα επιβάλλονται μέτρα άγριας λιτότητας που αφενός βαθαίνουν την ύφεση και αφετέρου στραγγαλίζουν κάθε αναπτυξιακή προοπτική. Το πρόγραμμα θα έπρεπε να νοικοκυρεύει μεν το σπάταλο, αντιπαραγωγικό, δυσκίνητο και γραφειοκρατικό ελληνικό κράτος, αλλά να έχει και αναπτυξιακή διάσταση. Τότε θα μπορούσαμε να ελπίζουμε βάσιμα ότι κάποια στιγμή θα φανεί φως στην άκρη του θεοσκότεινου τούνελ.
ΕΡ. Στην απόρρητη έκθεση της η Τρόικα προβλέπει ότι η Ελλάδα θα παραμείνει εκτός αγορών μέχρι το 2021. Μπορεί η ζώνη του ευρώ να “σέρνει ένα βαρίδι” το οποίο απλώς θα απορροφά δάνεια για 10 χρόνια ή αυτή η πρόβλεψη σημαίνει και την έξοδο κάποια στιγμή της χώρας από το ευρώ;
ΑΠ. Η Έλλάδα, πέρα από το ότι δεν υπάρχει από τις συνθήκες νομική δυνατότητα και πρόβλεψη εξόδου μιας χώρας από την ευρωζώνη, εκτιμώ ότι δεν μπορεί να φύγει από την ευρωζώνη. Γιατί κάτι τέτοιο θα είχε ιδιαίτερα αρνητικές συνέπειες για την ευρωπαϊκή και κατ' επέκταση την παγκόσμια οικονομία. Από τη στιγμή που οι Ευρωπαίοι, καλώς ή κακώς, ενέταξαν την Ελλάδα στο ευρώ, είναι υποχρεωμένοι για το δικό τους το όφελος να λύσουν το πρόβλημα της.
ΕΡ. Πιστεύετε ότι με το κούρεμα της Ελλάδας λύνεται το πρόβλημα της ευρωζώνης ή τα προβλήματα είναι δομικά και βαθύτερα; Πιστεύετε ότι το ευρώ έχει πολλές πιθανότητες να “επιζήσει;”
ΑΠ. Πιστεύω ότι με το κούρεμα της Ελλάδας δεν λύνεται το πρόβλημα της ευρωζώνης. Το πρόβλημα είναι βαθύτερο. Και έγκειται στο ότι στην ευρωζώνη υπάρχουν ανομοιογενείς οικονομίες. Δηλαδή από τη μια πλευρά έχουμε χώρες που παράγουν πλεονάσματα και από την άλλη χώρες, όπως η Ελλάδα, που παράγουν ελλείμματα. Νομίζω, όμως, ότι το ευρώ, παρά τις φουρτούνες, τελικά θα επιζήσει.
ΕΡ. Έχει σχέση το βιβλίο σας με τη σημερινή οικονομική κατάσταση;
ΑΠ. Το βιβλίο μου σχετίζεται άμεσα με τη σημερινή οικονομική, κοινωνική και πολιτική πραγματικότητα. Σε αυτό το πολιτικό μου μυθιστόρημα έχω θέσει ακριβώς το δραματικό πλαίσιο της χρεοκοπίας της χώρας με επίκεντρο τη διαφθορά που ταλανίζει την ελληνική κοινωνία. Το μυθιστόρημα μου αποσκοπεί στο να χτυπήσει αυτό το επαίσχυντο φαινόμενο, τονίζοντας στον αναγνώστη τη βαριά επικινδυνότητα και την ευτέλεια της διαφθοράς.
σχόλια