Παρέμβαση με τίτλο «ΣΤΟ ΔΡΟΜΟ ΓΙΑ ΤΗΝ Δ’ ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑ-Η Ελλάδα που παράγει!» κάνει μέσω από το σάιτ της η υπουργός Παιδείας Άννα Διαμαντοπούλου. Αφού δηλώνει ότι αισθάνεται βαριά την ευθύνη για ό,τι δεν έκανε και σε ό,τι δεν αντέδρασε αλλά διευκρινίζει ότι δεν δέχεται την ισοπεδωτική λογική, προχωρά στην παρέμβαση της, τονίζοντας ότι ο κύκλος της Μεταπολίτευσης κλείνει και η Δ’ Ελληνική Δημοκρατία πασχίζει να γεννηθεί. Επισημαίνει ότι «το μνημόνιο δεν είναι γραμμένο από γρανίτη», σημειώνει ότι για την πορεία με ασφάλεια στο μέλλον απαιτείται η ύπαρξη στιβαρής εκτελεστικής εξουσίας που ταυτίζει τη λειτουργία της Δημοκρατίας με την πιστή τήρηση των νόμων, κάνει τις προτάσεις της για τη μετεκλογική συνεργασία, προτάσσει τη μείωση των τιμών, τη ρύθμιση των δανείων και το απλό φορολογικό σύστημα και καταθέτει εθνικό σχέδιο προτεραιοτήτων για την Ελλάδα του 2020 με το τρίπτυχο «Εμπιστοσύνη, Παιδεία, Ηλεκτρονική Διακυβέρνηση». Στο μανιφέστο της επόμενης ημέρας η κυρία Διαμαντοπούλου κάνει τις προτάσεις της σε όλα τα μεγάλα θέματα, αλλά σίγουρα το γραπτό το «απογειώνει» ο επίλογος:
Επίλογος
«Στο κτήριο της Παλιάς Βουλής δεσπόζουν ακριβώς έξω τα αγάλματα των δυο πρωταγωνιστών της, του Τρικούπη και του Δηλιγιάννη. Στις δυο πλευρές του κτηρίου, τα αγάλματα αυτά είναι τοποθετημένα ώστε να κοιτάζουν στις ακριβώς αντίθετες κατευθύνσεις, συμβολίζοντας έτσι πιθανά τις μεγάλες τους αντιθέσεις, που σφυρηλάτησαν τη σύγχρονη ελληνική ιστορία.
Λέει ο ιστορικός ότι «όποιος δεν θυμάται την ιστορία είναι καταδικασμένος να την ξαναζήσει». Η ιστορία των ημερών μας δεν μπορεί και δεν πρέπει να γραφτεί μέσα από αντίστοιχες αντιθέσεις – διότι τότε θα είναι μια ιστορία παρακμής και κατάρρευσης. Η ανόρθωση, η επανεκκίνηση μπορεί να γίνει μόνο όταν όλοι θα κοιτάξουμε προς την ίδια κατεύθυνση – και θα αποφασίσουμε να βάλουμε τους εαυτούς μας σε δεύτερη μοίρα μπροστά στο κοινό μας καλό και σε αυτό των νέων ελλήνων και των μελλοντικών γενεών.
Η ευθύνη είναι πάνω μας».
Ολόκληρο το γραπτό εδώ
σχόλια