Ο Ρόδρι της Μάντσεστερ Σίτι κατέκτησε την Χρυσή Μπάλα, πρώτος Ισπανός που παίρνει το βραβείο μετά το 1960

Ο Ρόδρι της Μάντσεστερ Σίτι κατέκτησε την Χρυσή Μπάλα, πρώτος Ισπανός που παίρνει το βραβείο μετά το 1960 Facebook Twitter
Οι νικητές της φετινής Χρυσής Μπάλας: Αϊτάνα Μπονμάτι (αριστερά), Ρόδρι (δεξιά)/ Φωτ.: EPA
0

Ο Ρόδρι της Μάντσεστερ Σίτι αναδείχθηκε ως ο καλύτερος ποδοσφαιριστής του κόσμου για τη σεζόν 2023/24, κατακτώντας τη Χρυσή Μπάλα και αφήνοντας στη δεύτερη θέση τον Βινίσιους. Η βράβευση του 28χρονου Ισπανού χαφ αναγνωρίζει τη σταθερή του απόδοση και την καθοριστική του συμβολή τόσο στην κατάκτηση του Euro 2024 με την Ισπανία όσο και στους τίτλους της Premier League με τη Σίτι.

Η τελετή απονομής, που πραγματοποιήθηκε στο Παρίσι, είχε έντονο ισπανικό χαρακτήρα, με τον Ρόδρι να μοιράζεται τη σκηνή με την Αϊτάνα Μπονμάτι, επιθετικό της Μπαρτσελόνα, η οποία αναδείχθηκε ως κορυφαία παίκτρια για το 2024. Η βράβευση του Ρόδρι αποτελεί μια σημαντική διάκριση όχι μόνο για τον ίδιο, αλλά και για τη Μάντσεστερ Σίτι, με τον Ισπανό να γίνεται ο πρώτος ποδοσφαιριστής γεννημένος στη δεκαετία του '90 που κατακτά το βραβείο.

Ο Ρόδρι, ο οποίος παραβρέθηκε στην εκδήλωση με πατερίτσες λόγω του πρόσφατου τραυματισμού του, δεν μπόρεσε να κρύψει τη συγκίνησή του, αποσπώντας χειροκροτήματα από το κοινό. Στην ομιλία του, αφιέρωσε το βραβείο στη σύζυγό του και την οικογένειά του, ενώ δεν παρέλειψε να ευχαριστήσει τη Μάντσεστερ Σίτι, την οποία χαρακτήρισε «το καλύτερο κλαμπ στον κόσμο».

Αξίζει να σημειωθεί ότι πίσω από τον Ρόδρι τερμάτισε ο Βινίσιους, ενώ 3ος ήταν ο Τζουντ Μπέλιγχαμ. Στην 4η θέση βρέθηκε ο συμπαίκτης του στην Εθνική Ισπανίας Ντάνι Καρβαχάλ, ενώ την πρώτη 5αδα έκλεισε ο Έρλινγκ Χάαλαντ.

Από την πλευρά της η Ρεάλ απουσίαζε από την τελετή, καθώς θεώρησε αδικία να μην πάρει το βραβείο ο Βινίσιους, με αποτέλεσμα οι «μερένχες» να μην δώσουν το παρών στο Παρίσι.

Κάτι που σχολιάστηκε άσχημα, καθώς πολλοί ήταν εκείνοι που διαφώνησαν με την κίνηση των Μαδριλένων. Μάλιστα λίγο πριν ακουστεί το όνομα του νικητή, πλήθος κόσμου φώναξε ρυθμικά το όνομα του Βινίσιους, με αποτέλεσμα να προκληθεί μια μικρή αμηχανία στον χώρο.

Οι νικητές της Χρυσής Μπάλας από το 1956 μέχρι σήμερα

1956: Στάνλεϊ Μάθιους (Αγγλία – Μπλάκπουλ)
1957: Αλφρέδο Ντι Στέφανο (Ισπανία/Αργεντινή – Ρεάλ)
1958: Ραϊμόν Κοπά (Γαλλία – Ρεάλ)
1959: Αλφρέδο Ντι Στέφανο (Ισπανία/Αργεντινή – Ρεάλ)
1960: Λουίς Σουάρεθ (Ισπανία – Μπαρτσελόνα)
1961: Ομάρ Σίβορι (Ιταλία/Αργεντινή – Γιουβέντους)
1962: Γιόζεφ Μάζοπουστ (Τσεχοσλοβακία – Ντούκλα Πράγας)
1963: Λεβ Γιασίν (Σοβιετική Ένωση – Ντινάμο Μόσχας)
1964: Ντένις Λόου (Σκωτία – Μάντσεστερ Γιουνάιτεντ)
1965: Εουσέμπιο (Πορτογαλία – Μπενφίκα)
1966: Μπόμπι Τσάρλτον (Αγγλία – Μάντσεστερ Γιουνάιτεντ)
1967: Φλόριαν Άλμπερτ (Ουγγαρία – Φερεντσβάρος)
1968: Τζορτζ Μπεστ (Βόρειος Ιρλανδία – Μάντσεστερ Γιουνάιτεντ)
1969: Τζάνι Ριβέρα (Ιταλία – Μίλαν)
1970: Γκερντ Μίλερ (Δυτική Γερμανία – Μπάγερν)
1971: Γιόχαν Κρόιφ (Ολλανδία – Άγιαξ)
1972: Φραντς Μπεκενμπάουερ (Δυτική Γερμανία – Μπάγερν)
1973: Γιόχαν Κρόιφ (Ολλανδία – Άγιαξ/Μπαρτσελόνα)
1974: Γιόχαν Κρόιφ (Ολλανδία – Μπαρτσελόνα)
1975: Όλεγκ Μπλαχίν (Σοβιετική Ένωση – Ντινάμο Κιέβου)
1976: Φραντς Μπεκενμπάουερ (Δυτική Γερμανία – Μπάγερν)
1977: Άλαν Σίμονσεν (Δανία – Γκλάντμπαχ)
1978: Κέβιν Κίγκαν (Αγγλία – Αμβούργο)
1979: Κέβιν Κίγκαν (Αγγλία – Αμβούργο)
1980: Καρλ-Χάιντς Ρουμενίγκε (Γερμανία – Μπάγερν)
1981: Καρλ-Χάιντς Ρουμενίγκε (Γερμανία – Μπάγερν)
1982: Πάολο Ρόσι (Ιταλία – Γιουβέντους)
1983: Μισέλ Πλατινί (Γαλλία – Γιουβέντους)
1984: Μισέλ Πλατινί (Γαλλία – Γιουβέντους)
1985: Μισέλ Πλατινί (Γαλλία – Γιουβέντους)
1986: Ιγκόρ Μπελάνοφ (Σοβιετική Ένωση – Ντινάμο Κιέβου)
1987: Ρουντ Γκούλιτ (Ολλανδία – Αϊντχόφεν/Μίλαν)
1988: Μάρκο Φαν Μπάστεν (Ολλανδία – Μίλαν)
1989: Μάρκο Φαν Μπάστεν (Ολλανδία – Μίλαν)
1990: Λόταρ Ματέους (Γερμανία – Ίντερ)
1991: Ζαν-Πιερ Παπέν (Γαλλία – Μαρσέιγ)
1992: Μάρκο Φαν Μπάστεν (Ολλανδία – Μίλαν)
1993: Ρομπέρτο Μπάτζο (Ιταλία – Γιουβέντους)
1994: Χρίστο Στόιτσκοφ (Βουλγαρία – Μπαρτσελόνα)
1995: Ζορζ Γουεά (Λιβερία – Παρί/Μίλαν)
1996: Ματίας Ζάμερ (Γερμανία – Ντόρτμουντ)
1997: Ρονάλντο (Βραζιλία – Μπαρτσελόνα/Ίντερ)
1998: Ζινεντίν Ζιντάν (Γαλλία – Γιουβέντους)
1999: Ριβάλντο (Βραζιλία – Μπαρτσελόνα)
2000: Λουίς Φίγκο (Πορτογαλία – Μπαρτσελόνα/Ρεάλ)
2001: Μάικλ Όουεν (Αγγλία – Λίβερπουλ)
2002: Ρονάλντο (Βραζιλία – Ρεάλ)
2003: Πάβελ Νέντβεντ (Τσεχία – Γιουβέντους)
2004: Αντρέι Σεβτσένκο (Ουκρανία – Μίλαν)
2005: Ροναλντίνιο (Βραζιλία – Μπαρτσελόνα)
2006: Φάμπιο Καναβάρο (Ιταλία – Γιουβέντους/Ρεάλ)
2007: Κακά (Βραζιλία – Μίλαν)
2008: Κριστιάνο Ρονάλντο (Πορτογαλία – Μάντσεστερ Γιουνάιτεντ)
2009: Λιονέλ Μέσι (Αργεντινή – Μπαρτσελόνα)
2010: Λιονέλ Μέσι (Αργεντινή – Μπαρτσελόνα)
2011: Λιονέλ Μέσι (Αργεντινή – Μπαρτσελόνα)
2012: Λιονέλ Μέσι (Αργεντινή – Μπαρτσελόνα)
2013: Κριστιάνο Ρονάλντο (Πορτογαλία – Ρεάλ)
2014: Κριστιάνο Ρονάλντο (Πορτογαλία – Ρεάλ)
2015: Λιονέλ Μέσι (Αργεντινή – Μπαρτσελόνα)
2016: Κριστιάνο Ρονάλντο (Πορτογαλία – Ρεάλ)
2017: Κριστιάνο Ρονάλντο (Πορτογαλία – Ρεάλ)
2018: Λούκα Μόντριτς (Κροατία – Ρεάλ)
2019: Λιονέλ Μέσι (Αργεντινή – Μπαρτσελόνα)
2020: –
2021: Λιονέλ Μέσι (Αργεντινή – Μπαρτσελόνα/Παρί)
2022: Καρίμ Μπενζεμά (Γαλλία – Ρεάλ)
2023: Λιονέλ Μέσι (Αργεντινή – Παρί / Ίντερ Μαϊάμι)
2024: Ρόδρι (Ισπανία – Σίτι)

Αθλητισμός
0

ΔΕΙΤΕ ΑΚΟΜΑ

Γιατί οι κορυφαίοι οδηγοί στον κόσμο δε φτάνουν στη Formula 1

Αθλητισμός / Γιατί οι κορυφαίοι οδηγοί στον κόσμο δεν φτάνουν στη Formula 1

Το άθλημα είναι πιο δημοφιλές αλλά και πιο ακριβό ποτέ, με τους γονείς των επίδοξων πιλότων της F1 να πρέπει να ξοδέψουν εκατοντάδες χιλιάδες δολάρια μόνο για τα παιδιά τους να αρχίσουν να τρέχουν σε αγώνες καρτ
LIFO NEWSROOM