Όσο εξελίσσεται το on-line τεχνολογικό θαύμα που ονομάζεται Flickr, τόσο εξελίσσονται και οι τρόποιπου οι χρήστες επιλέγουν να αλληλεπιδρούν μ' αυτό. Μια τέτοια μέθοδοςαλληλεπίδρασης είναι και το geo tagging.
Περί τίνος πρόκειται; Το geo tagging αφορά στη μέθοδο επισύναψης καιανάρτησης γεωγραφικών μετα-δεδομένων (metadata) σε διάφορα ηλεκτρονικά αρχεία, όπως ψηφιακές φωτογραφίες.Ένα παράδειγμα είναι η επισύναψη γεωγραφικώνσυντεταγμένων (μήκους και πλάτους) σ' ένα κρυφό αρχείο που συνοδεύει τα αρχεία *.jpg (έναναπό τους πιο τυπικούς τύπους αρχείων εικόνας).
Αυτό επιτυγχάνεται είτε χειροκίνητα -ο χρήστης, δηλαδή, ανεβάζειστο Flickr μια φωτογραφία από τις διακοπές του στην Ηρακλειά, γιαπαράδειγμα, και κατόπιν εντοπίζει το νησί στο χάρτη που του παρέχει η εφαρμογή-είτε αυτόματα, μέσω μιας συσκευής GPS και σύνθεσης των συντεταγμένων που έχει καταγράψει με τις ψηφιακέςφωτογραφίες που θέλει να ανεβάσει ο χρήστης.
Μ' αυτόν τον τρόπο, το Flickr, όπως και πολλές καινούριες on-line υπηρεσίες, παρέχει τη δυνατότητα σεκάθε υποψήφιο επισκέπτη να εντοπίζει επακριβώς στο χάρτη την παραλία με ταγαλοζοπράσινα νερά που είδε τυχαία στο άλμπουμ από τις διακοπές μου, ενώ οκαθένας μπορεί να γνωρίζει με πολύ μικρή απόκλιση πού βρίσκομαι ανά πάσα στιγμή,εφόσον έχω επιλέξει την αποστολή στοιχείων geo tagging μαζί με τις φωτογραφίες μου.
Εντέλει, πρόκειται για μια εφαρμογή όχι και τόσο φιλική ωςπρος την προστασία των προσωπικών δεδομένων (εξ ου και οι πάμπολλεςπροειδοποιήσεις του Flickr προς τουςgeo taggers), που όμως αρχίζει ναγίνεται τρομερά δημοφιλής τόσο στους απλούς χρήστες (σας λέει κάτι ο όρος GeoBlogging; επισκεφθείτε το http://www.grapheety.com/ και διαπιστώστειδίοις όμμασι), όσο και στους ταξιδιωτικούς οργανισμούς και τα τουριστικάγραφεία που θέλουν να διαφημίσουν τους προορισμούς τους.
Analyze this!
Μέχρι πρότινος το χαμόγελο της Τζοκόντα αποτελούσε ένα απότα μεγαλύτερα μυστήρια για τους ιστορικούς τέχνης, αλλά και πηγή έμπνευσης κάθελογής τσαρλατάνου που το κοτσάριζε στο εξώφυλλο του πονήματός του με την ελπίδανα γίνει best-seller. Κάποιος μάλιστα, ονόματιDan Brown, τα κατάφερε!
Όμως, όπως η μοίρα κάθε Κώδικαείναι να σπάει, έτσι και τα κωδικοποιημένα συναισθήματα της Mona Lisa, έντεχνα κρυμμένα από τονδημιουργό της πίσω από το μνημειώδες της χαμόγελο, βγήκαν πριν από ένα περίπου χρόνοστην επιφάνεια: Ήταν χαρούμενη!
Αυτουργός υπήρξε ο Ολλανδός Dr. Theo Gevers και η ερευνητική ομάδατου Εργαστηρίου ISLA,του Πανεπιστημίου του Άμστερνταμ, οι οποίοι ανέπτυξαν ένα πολύ ακριβέςλογισμικό αναγνώρισης συναισθημάτων. Αφού λοιπόν κατέκτησαν αυτό το άβατο τηςανθρώπινης έκφρασης, σκέφτηκαν μήπως βγάλουν και κανένα φράγκο χρησιμοποιώνταςτις απίστευτες δυνατότητες του λογισμικού τους σε μια έρευνα marketing για να αποδείξουν, τι; Ότι τα γλυκά είναι ο συντομότερος δρόμος προςτο γυναικείο χαμόγελο! Τριακόσιες γυναίκες (με τη δικαιολογία ότι τογυναικείο πρόσωπο είναι πιο εκφραστικό έναντι του αντρικού) από έξι ευρωπαϊκέςχώρες, κινηματογραφήθηκαν ενώ έτρωγαν παγωτό βανίλια, σοκολάτα, γκοφρέτεςδημητριακών, γιαούρτι και μήλα. Κατόπιν, κάθε φιλμ χωριστά σκαναρίστηκε από τολογισμικό, το οποίο ανέλυσε 12 σημεία του προσώπου, δίνοντας έμφαση στα μάτιακαι τις γωνίες των χειλιών. Τα αποτελέσματα έδειξαν το αυταπόδεικτο. Το παγωτόκαι η σοκολάτα προκάλεσαν αισθήματα ευφορίας στη συντριπτική πλειοψηφία των Ευρωπαίωνγυναικών, ενώ το 87% αυτών που δοκίμασαν υγιεινές τροφές και φρούτα εκδήλωσανουδέτερα συναισθήματα. Το γιαούρτι προκάλεσε μάλλον θλίψη στο 23% τωναναλυθέντων γυναικείων προσώπων.
Πίσω από αυτό το μαζικό πείραμα στην ψυχολογία των καταναλωτών,βρίσκεται η πολυεθνική εταιρεία-κολοσσός στο χώρο της διατροφής Unilever, η οποία στο παρελθόν είχε χρησιμοποιήσει εγκεφαλογραφήματαγια να εμπεδώσει τη φράση «we all scream for ice cream».(Ουρλιάζουμε για παγωτό!)
σχόλια