Ο λόγος, που μπορούμε να διαβάσουμε εδώ, παραμετροποιείται, ως προς τα θεματικά πεδία που κάλυψε ως εξής: α) Η ελευθερία του συνδέεσθαι (Freedom to connect), β) Η διπλωματία μέσω internet, γ) οι απαιτήσεις της κυβέρνησης των ΗΠΑ προς τρίτες χώρες για περισσότερη διαδικτυακή ελευθερία, δ) Anti-censorship technology, ε) ζητήματα που συνδέονται με τα wikileaks.
Αυτός είναι ο θεματικός σκελετός του λόγου της Χ.Κλίντον ο οποίος, βέβαια σηκώνει μεγάλη ανάλυση ου δεν θα την κάνουμε εδώ. Η κυβέρνηση των ΗΠΑ, όπως κάθε φορέας εξουσίας που σέβεται τον εαυτό του, δηλώνει δια της ΥΠΕΞ και σε όλους τους τόνους, την προσήλωσή της στις αρχές της ελευθερίας της έκφρασης για να διαψευσθεί από τις πράξεις της. Μόλις δέκα ημέρες πριν συζητούσαμε την πρόθεση της αμερικανικής κυβέρνησης να προχωρήσει σ'ενα "kill switch legislation", δηλαδή, στην νομικά κατοχωρωμένη δυνατότητα της κρατικής εξουσίας να διακόψει τη λειτουργία του internet για λόγους ασφαλείας. Καθ'όλη τη διάρκεια του προηγούμενου έτους, η συζήτηση για τους νόμους για το copyright και τις εξοντωτικές ποινές που επιβάλλονται σε χρήστες του διαδικτύου που τους παραβιάζουν κυριάρχησε στις συζητήσεις του ψηφιακού λόγου για να μη θυμίσουμε τη θέσπιση του δικαιώματος της κρατικής εξουσίας ν'ασκεί veto στη χρήση ορισμένων domain names στο όνομα, πάλι, της ασφάλειας. Ταυτόχρονα, η Χίλαρι Κλίντον παρουσιάζει μια κυβέρνηση που ασκεί πιέσεις σε κυβερνήσεις τρίτων χωρών για θέματα ελευθερίας διαδικτύου ενώ αναγνωρίζει στον εαυτό της το δικαίωμα να καθορίζει, αυθαίρετα, το ratio μεταξύ ασφάλειας και ελευθερίας. Στο θέμα των wikileaks η κυβέρνηση των ΗΠΑ έχει ν'απολογηθεί για πολλά. Δεν θα αναφερθώ καν στα όσα εικάζεται ότι έκανε παρεμβαίνοντας και πιέζοντας για δράσεις εναντιόν της οργάνωσης από εταιρείες (Amazon, Mastercard) γιατί αρκεί η απαράδεκτη ρητορική της σε πολιτικό επίπεδο στο βαθμό που η οργάνωση όχι μόνο δεν έχει περάσει από δικαστήριο αλλά δεν έχουν καν προσδιοριστεί που και πώς παραβίασε το νόμο!
Είναι κοινός τόπος ο θαυμασμός προς την κουλτούρα του Internet, μια κουλτούρα που βασίζεται στο sharing και στο remixing το οποίο ακριβώς προσπαθούν να απαγορεύσουν τα κράτη με τη νομοθεσία τους.
Μπορούν να γραφούν άλλες χίλιες λέξεις που θα επισημαίνουν τις αντιφάσεις μεταξύ λόγων και έργων. Ως θετικό, πρέπει να επισημανθεί ότι η ίδια η κυρία Κλίντον έχει συμβάλλει καθοριστικά στην υιοθέτηση των νέων μέσων από το State Department. Το twitter account του State Department (που προσφάτως ομιλεί και την αραβική) αναμετέδιδε live χθες τα key points της ομιλίας. Για να μιλήσω με την επαγγελματική μου ιδιοτητα, πρόκειται για ευφυή στρατηγική. Ως φορέας εξουσίας η Χίλαρυ Κλίντον ονειρεύεται κι αυτή, να αποκτήσει τον έλεγχο του διαδικτύου και των χρηστών του. Ταυτόχρονα όμως, γνωρίζει πως κάτι τέτοιο είναι αν όχι αδύνατο, πάντως πάρα πολύ δύσκολο. Αποτελεί βασική αρχή επικοινωνικής στρατηγικής η συμμετοχή και η παρουσία στα πεδία που δεν γίνεται ν'ασκηθεί καθολικός έλεγχος, στις περιπτώσεις που αυτό είναι το ζητούμενο. Το State Department αν και θα το ήθελε, δεν μπορεί να ελένξει ωστόσο είναι εκεί να παρεμβαίνει και να επιχειρεί κι αυτό να περάσει τη ατζέντα του στη ροή της πληροφορίες όπως αυτή απεικονίζεται στα timeline των εργαλείων.
Γίνεται μια τεράστια κουβέντα για το ρόλο των νέων μέσων στις επαναστάσεις στη Μέση Ανατολή Δεν διστάζω να πω ότι μπορεί να μην ανήκω στους σκεπτικιστές ,αλλά σίγουρα χρειάζομαι περισσότερο χρόνο για αφομοίωση και ανάλυση των συγκλονιστικών γεγονότων που προηγήθηκαν τις τελευταίες εβδομάδες. Ένα είναι το σίγουρο: κάθε κράτος μπορεί να εγγυηθεί κάποια πράγματα, κατ'εμέ σχεδόν τίποτα. Σίγουρα πάντως, η ελευθερία του διαδικτύου, δεν είναι ένα από αυτά. Η ευθύνη της προάσπισής της ανήκει σε μας, τους χρήστες.
Βρήκα ενδιαφέρουσα την ανάλυση του λόγου της Χ.Κλίντον από τον Ramesh Srinivasan στη Huffington Post.
Εδώ διαβάζουμε τα tweets που γράφτηκαν ενώ η Χιλαρυ Κλίντον εκφωνούσε το λόγο της αλλά και ό,τι θα γραφεί στο twitter για το θέμα.
σχόλια