Όλο και περισσότερες επιστημονικές μελέτες δημοσιεύονται, σχετικά με τα μικροπλαστικά στα τρόφιμα, τις τοξικές ουσίες στα τηγάνια και τα τάπερ και την ποσότητα τοξικών χημικών ουσιών που μπορεί να «κρύβονται» στην κουζίνα μας.
Χημικές ενώσεις που συναντώνται συχνότερα στην κουζίνα μας, μπορεί να περιέχουν έως και 16.000 χημικές ουσίες, εκ των οποίων πολλές κρίνονται εξαιρετικά τοξικές. Η θερμότητα και η επαφή με ζεστά τρόφιμα αυξάνουν τον ρυθμό απελευθέρωσης αυτών των ουσιών, καθιστώντας τες ακόμα πιο επικίνδυνες. Ωστόσο, υπάρχουν εύκολες και προσιτές εναλλακτικές λύσεις που μπορούν να μειώσουν σημαντικά την έκθεση σε αυτές τις χημικές ουσίες, ξεκινώντας με μικρές αλλαγές στην καθημερινότητά μας.
Η αντικατάσταση των πλαστικών μαγειρικών σκευών, όπως σπάτουλες και κουτάλες, με ασφαλέστερες επιλογές από ξύλο, ανοξείδωτο ατσάλι, σιλικόνη ή βοριοπυριτικό γυαλί είναι ένα καλό πρώτο βήμα. Πλαστικά σκεύη που έρχονται σε επαφή με υψηλές θερμοκρασίες, όπως σε καυτά τηγάνια ή βραστό νερό, λειτουργούν σαν τούνελ, μέσα από το οποίο μικρές ποσότητες τοξικών ουσιών περνούν στο φαγητό.
Ομοίως, τα αντικολλητικά τηγάνια μπορεί να περιέχουν PFAS ή βαρέα μέταλλα, επομένως είναι προτιμότερο να προτιμάται, ανοξείδωτο ατσάλι, χυτοσίδηρο ή γυαλί, τα οποία είναι γνωστά ως τα πιο ασφαλή για την υγεία μας.
Συγχρόνως, οι επιφάνειες κοπής αποτελούν συχνά πηγή μόλυνσης, καθώς -κυρίως όσες είναι πλαστικές- μπορούν να απελευθερώσουν μικροπλαστικά στα τρόφιμα. Αντί για πλαστικές ή παρόμοιες επιφάνειες, που συχνά περιέχουν φορμαλδεΰδη, είναι προτιμότερο να επιλέγονται ξύλινες επιφάνειες, χωρίς κόλλες και χημικά πρόσθετα.
Με αυτές τις απλές αλλαγές, μπορούμε να μειώσουμε σημαντικά την παρουσία επικίνδυνων χημικών στην κουζίνα μας και να διασφαλίσουμε την ποιότητα του φαγητού μας.
Με πληροφορίες από Guardian