19χρονη Πακιστανή δέχτηκε επίθεση και κάηκε ζωντανή από άντρες επειδή αρνήθηκε πρόταση γάμου

...στην έμφυλη βία, την κουλτούρα του βιασμού και στην πατριαρχία επίσης.ο άνδρας που δεν μαθαίνει το "όχι"/ την απόρριψη/ την αποτυχία/ την έκφραση συναισθημάτων πλην της οργής και του θυμού.σαν αυτόν τον άνδρα:http://www.lifo.gr/now/world/102459σαν αυτόν τον άνδρα:http://www.lifo.gr/now/society/102300σαν αυτόν τον άνδρα:http://www.lifo.gr/now/society/102407σαν αυτόν τον άνδρα:http://www.lifo.gr/now/greece/101875

Αναρωτιέμαι εάν μπορείς να διακρίνεις τη διαφορά μεταξύ εγκλημάτων πάθους και κοινωνικά αποδεκτών λυντσαρισμάτων σε κοινωνίες όπου θεωρείται επιβεβλημένο να συμμετάσχει στην "τιμωρία" από ένα ολόκληρο σόι μέχρι ένα ολόκληρο χωριό. Αναρωτιέμαι...

Το συγκεκριμένο περιστατικό έχει πάρει το δρόμο της δικαιοσύνης και ελπίζω να αποδοθεί -όντως- δικαιοσύνη, δεδομένων και των πιέσεων του περιγύρου, που τίθεται υπέρ της δολοφονημένης γυναικός.Τις *διαφορές* -στο μέτρο του δυνατού- στα εν λόγω κοινωνικοπολιτικά και γεωγραφικά πλαίσια πιστεύω πως τις γνωρίζω και φρίττω.Εσύ, όμως, μπορείς να αναγνωρίζεις τις *ομοιότητες* της επιθετικής συμπεριφοράς των x,y,ω ανδρών, οι οποίες δεν είναι -απαραιτήτως- εγγενείς και ουσιοκρατικές και που παρουσιάζονται σε όλα τα μήκη και τα πλάτη της Γης; Ή μήπως επαναπαύεσαι στις "πολιτισμένες" σου δάφνες;…Κάθε βδομάδα, για να μην πω πιο συχνά, στην Ελλάδα, προκύπτουν περιστατικά ακραίας έμφυλης βίας που αρνούμαι να ονομάζω εγκλήματα «πάθους», καθώς το πάθος δηλώνει και επιρρίπτει ευθύνη στην γυναίκα (που "κάπως προκάλεσε την τύχη της") και δίνει ένα ελαφρυντικό στον άνδρα (γιατί "άνδρας είναι -ζώον δηλαδή- τι να κάνει και αυτός"). Αυτά είναι εγκλήματα -ΕΝ ΨΥΧΡΩ- πολλές φορές, με θύματα γυναίκες, που καλούνται να γίνουν αποδέκτες του παραλόγου και της πλήρους αδυναμίας των συγκεκριμένων ανδρών να διαχειριστούν την απόρριψη (εικονική ή πραγματική, καινούργια ή παλαιά) ή οτιδήποτε άλλο τους κάνει να νομίζουν ότι η εξουσία τους, ορίζει ποια ζει και ποια πεθαίνει, ποια ζει βιασμένη, ποια όχι, ποια ζει καμένη ή σιδερωμένη και ποια όχι κ.λπ..

Έλα να το τελειώνουμε γρήγορα: Η Δύση φταίει για όλα. Έτσι;

Συμφωνώ απολύτως με βλαχάκι για τη χρήση του όρου "έγκλημα πάθους" - η λέξη αφενός δίνει μια, μερική έστω, δικαιολόγηση του εγκλήματος, αφετέρου μοιάζει να αίρει ευθύνες από τον εγκληματία και να τις φορτώνει σε μια αόριστη έννοια, το "πάθος", δύναμη ανεξέλεγκτη και υπεράνθρωπη. Γενικώς, "δεν έφταιγα εγώ, κύριε πρόεδρε, το πάθος..."Επίσης, άσπιλη και αμόλυντη κοινωνία δεν υπάρχει πουθενά. Πέραν του ότι σεξιστικά πρότυπα μπορούν να εντοπιστούν και σε πολύ προηγμένες κοινωνίες, πάντα πρέπει - δυστυχώς - να λαμβάνουμε υπόψη τα επιμέρους προβληματικά χαρακτηριστικά (διανοητικά, ψυχολογικά κλπ.) του κάθε ανθρώπου και οικογένειας. Γι'αυτό πάντα θα υπάρχει έγκλημα - και από τα δύο φύλα.http://www.lifo.gr/now/world/102573Το θέμα είναι αν η συχνότητα του εγκλήματος το καθιστά κοινωνικό φαινόμενο, αν δικαιολογείται από την κοινωνία, αν -το χειρότερο όλων- συχνά συγκαλύπτεται και δεν υπάρχουν διώξεις, ούτε καν αποκάλυψη. Βλέπετε, εδώ η κοπέλα δολοφονήθηκε από ξένους, τι γίνεται όμως όταν τις δολοφονούν οι συγγενείς τους;"As Sarwar sought assistance for a divorce from her first cousin, her family arranged her murder after the shame felt in her attempt to marry a man of her choice. The police did not make any arrests or pursue prosecution as Sarwar's family is highly well known in elite, political circles""Ayman Udas, a Pashtun singer from the Peshawar area, was shot to death apparently by her two brothers who "viewed her divorce, remarriage and artistic career as damaging to family honour." No one was prosecuted"https://en.wikipedia.org/wiki/Honour_killing_in_Pakistan

iris συμφωνώ ότι υπεισέρχονται ζητήματα ψυχικής υγείας εν αντιθέσει με περίπου αποδεκτές ανάλογα με το περιβάλλον "απονομές δικαιοσύνης" και πολιτισμικούς παράγοντες, τύπου εγκλήματα τιμής. Eδώ στην γειτονική μας Τουρκία, κι όχι στο Πακιστάν δολοφονούνται, γυναίκες, τρανς, ομοφυλόφιλοι για τέτοια θέματα.Όμως, νομίζω, ότι υπερβάλουμε λίγο στην εκτίμησή μας ότι όλοι οι δυτικοί είναι -απλά- psyco-sociopaths και υποτιμούμε καταστροφικές ρητορικές μίσους/ κουλτούρα της βίας κ.ά παράγοντες που οπλίζουν τα χέρια των -έστω-ψυχικά και συναισθηματικά ασταθών. Η περίπτωση του ΜRA Peter Nollan, ο οποίος είχε ενδύσει ιδεολογικά το μίσος του για τις γυναίκες -και όχι δεν έδρασε στο spur of the moment- είναι μία χαρακτηριστική περίπτωση.Στις ΗΠΑ το 1/3 των δολοφονημένων γυναικών προκύπτει από τους συντρόφους τους. Αντιστοίχως μόνο το 0,075/3 των δολοφονημένων ανδρών προκύπτει από τις συντρόφους του (για να μην μιλήσουμε και για άλλα σημεία του κόσμου, όπως την Λατινική Αμερική ή την Νότιο Αφρική ή, ή, ή… όπου το φαινόμενο είναι μάστιγα!). Εδώ υπάρχει πια ειδική λέξη: femicide. Oπότε "κοινωνικό φαινόμενο" -σύμφωνα με τις στατιστικές- αποτελεί η δολοφονική έκφραση της βίας ανδρών ως προς τις γυναίκες και όχι το αντίθετο (χωρίς να υποτιμούμε και τα αντίθετα φαινόμενα, βεβαίως).Και καταλήγοντας: γιατί οι υπερασπιστές των γενικεύσεων: πακιστανοί άνδρες= πρωτόγονα βάρβαρα ζώα, δεν λένε άνδρες= βίαια βάρβαρα ζώα; Και θα σου πω γιατί, γιατί επιλέγουμε κάθε φορά την γενίκευση που μας βολεύει και κουμπώνει μ΄ αυτό που έχουμε στο κεφάλι μας.@xouftalo, Γιουβέτσι man,Η αποικιοκρατία προκάλεσε πολλά δεινά στους εκάστοτε και λαούς, αλλά ταυτόχρονα και κάποια καλά. Δεν πιστεύω, βέβαια, ότι τα καλά τα έκανα οι κατακτητές λόγω της «ψυχής της μάνας τους», αλλά κοιτούσαν και το δικό τους όφελος, όπως πάντοτε. Περί της σημερινής epoch οι ηγεσίες και οι λαοί έχουν τις ευθύνες τους και οι ξένοι εμπλεκόμενοι είχαν-έχουν και θα έχουν επίσης τις δικές τους, με το κατάλληλο διάβασμα μπορεί κανείς να τα βάλει κάτω τα πράγματα, αιτίες, αφορμές, αποτελέσματα κ.λπ..

Βλαχάκι ουσιαστικά δεν διαφωνούμε γιατί, αν πρόσεξες, πριν αναφερθώ στον ψυχολογικό παράγοντα δηλώνω ότι ακόμη και στις πολύ προηγμένες κοινωνίες (προς αποφυγήν παρεξηγήσεων, τη δική μας τη βάζω στις "μεσαία" προηγμένες) δεν έχουν πλήρως εκλείψει τα σεξιστικά πρότυπα. Τα οποία ασφαλώς παίζουν ρόλο στο έγκλημα.Όπως και άλλα πρότυπα βέβαια: Όταν οι άνδρες γαλουχούνται με τη νοοτροπία της επίλυσης διαφορών σωματικά (απέναντι σε άντρες και γυναίκες) γίνονται επικίνδυνοι για όλους, αλλά για τις γυναίκες διπλά, λόγω σωματικής διάπλασης*.Η κοινωνική αποδοχή της βίας είναι το πρόβλημά μου. Είτε μιλάμε για σεξουαλική παρενόχληση στη Δύση, είτε για φόνους τιμής στην Ασία.Τους Πακιστανούς δεν θα τους βοηθήσει σε κάτι η σκέψη "ε καλά, και οι Δυτικοί κάνουν εγκλήματα". Τους βοηθάει όταν υπάρχει κοινωνική κατακραυγή -γιατί η κοινωνία τους προοδεύει και οι νοοτροπίες αλλάζουν- που θα οδηγήσει σε αλλαγές. Και οι διεθνείς οργανώσεις βοηθούν όταν συμβάλλουν στην καταδίκη και στις κυρώσεις, και όχι όταν σιωπούν φοβούμενες μην κατηγορηθούν για πολιτισμικό ιμπεριαλισμό.Σε κάθε περίπτωση, πουθενά δεν λέω ότι "πακιστανοί άνδρες=κτήνη". Δεν υπάρχει φυλή, φύλο, τάξη, whatever, που να τους θεωρώ συλλήβδην κτήνη ή αγίους. Υπάρχουν προοδευτικότατοι Πακιστανοί. Όπως υπάρχουν και Πακιστανές (και Ελληνίδες, Ιταλίδες, Αμερικάνες) που συμβάλλουν φοβερά στη διαιώνιση των σεξιστικών προτύπων, λόγω της ανατροφής τους.Το πρόβλημά μου αφορά στα (ακόμη) κυρίαρχα κοινωνικά πρότυπα, που συντηρούνται από άνδρες και γυναίκες - και παράλληλα, ευτυχώς, καταπολεμώνται από άνδρες και γυναίκες.* Εδώ εντοπίζεται και μια μερική δικαιολόγηση για τους άνδρες: Για να μην είναι επικίνδυνοι απαιτείται διπλάσια αυτοσυγκράτηση. Αν πχ. εγώ επιτεθώ, έξαλλη, με όλη μου την ορμή, με τις γυμνές γροθιές μου, στο αγόρι μου, θα του προκαλέσω μικρούς/μέτριους τραυματισμούς, πιθανότατα θα μπορέσει να με ακινητοποιήσει, και πάντως είναι σχεδόν αδύνατον να μη μπορέσει έστω να μου ξεφύγει. Αν εκείνος μου επιτεθεί με ακριβώς την ίδια (για τα μέτρα του) ορμή, η βαριά σωματική βλάβη είναι θέμα δευτερολέπτων, ενώ είναι και φοβερά εύκολο να σκοτωθώ. Θέλω να πω, ακόμη κι αν άντρες και γυναίκες είναι ακριβώς εξίσου βίαιοι, πάλι οι γυναίκες θα μετρούν πολύ περισσότερα θύματα. Ο εχθρός άρα δεν είναι μόνο ο σεξισμός, αλλά συνολικά η κουλτούρα της βίας.

Εννοείται πως όπου υπάρχει γενικότερο αυξημένο επίπεδο βίας, αυτό συμπαρασύρει και την έμφυλη βία, στα ύψη. Εξυπακούεται πως πρέπει να δοθεί προσοχή στο ότι η οργή αποτελεί το μοναδικό συναισθηματικό outlet και είναι κάτι που μαθαίνεται σε άνδρες. Εν γένει το σύνολο των καταστάσεων είναι προβληματικό, όχι (μόνο) οι μοναδες.Η έμφυλη βία πολλές φορές εκμεταλλεύεται το γεγονός της υποδεέστερης σωματικής ρώμης των γυναικών, αρκετές φορές, όμως, εκμεταλλεύεται το νοητικό, ψυχολογικό, συναισθηματικό κομμάτι, επιστρατεύει την παγίδευση και την δημιουργία συνθηκών παγίδευσης του ατόμου, καθώς και συστημικά την ανώτερη θέση των ανδρών. Στην τελική, τελική, αν πας να παίξεις σφαλιάρες με τον ρινόκερο, ναι, μάλλον θα βρεθεις ποδοπατημένος, αν τον πυροβολήσεις στο κούτελο όμως? Δεν το κάνεις, ομως, γιατι ακόμη και η βία είναι σύστημα, που δεν έχεις "μάθει".