Από το κατσίκι στην Ελλάδα μέχρι το κέικ με ραβέντι στη Ρουμανία, ο Guardian ρώτησε τους ειδικούς, ποια μέρη έχουν σκοπό να επισκεφθούν για απολαύσουν τις αγαπημένες τους γεύσεις.
Ανάμεσα στις επιλογές των 20 σεφ και συντακτών γεύσης υπάρχει και ένα ελληνικό νησί αλλά και η Αθήνα.
Αθήνα
Υπήρξε μια αλλαγή κουλτούρας στη γεύση στην Αθήνα τα τελευταία χρόνια, σύμφωνα με τον David Josephs, διευθύνοντα σύμβουλο της Panzer’s Deli & Grocery στο St John’s Wood του Λονδίνου. «Από το οικονομικό κραχ οι Έλληνες έπρεπε να είναι δημιουργικοί. Υπήρξε μια εκπληκτική άνοδος στους νέους επαγγελματίες εξαιρετικοί σεφ που φέρνουν ένα νέο πρότυπο μαγειρικής, εκσυγχρονίζοντας την ελληνική κουζίνα χωρίς να την ξεριζώσουν τελείως».
Συνιστά το Pharaoh, όπου τα κρασιά συνδυάζονται με κρητική κουζίνα, ή στο εστιατόριο και το αρτοποιείο «Άκρα», με επίκεντρο τον ξυλόφουρνο.
Στο ξενοδοχείο The Foundry, η μέρα ξεκινά με πρωινό στον κήπο του τελευταίου ορόφου με θέα στην Ακρόπολη. Το ξενοδοχείο «είναι ένα εξαιρετικό παράδειγμα του πώς τα παραμελημένα παλιά κτίρια της πόλης μετατρέπονται σε κάτι μοντέρνο και φιλόξενο χωρίς να χάνουν την κληρονομιά τους». Κανένα ταξίδι στην πόλη δεν είναι ολοκληρωμένο χωρίς μια επίσκεψη στoν Μανδραγόρα, λέει ο Joshephs. «Αν πάω με πλοίο σε κάποιο από τα νησιά, πάντα σταματώ σε αυτό το υπέροχο deli στον Πειραιά. Φτιάχνουν πολλά από αυτά που πουλάνε επιτόπου και όλα είναι εξαιρετικά, από τις ελιές μέχρι το ειδικό χούμους κάπαρης. Αξίζει να πεθάνεις για τη χορτόπιτα με φέτα, όπως και το μανούρι Σίφνου. Τα αποξηραμένα λαχανικά είναι πιο εξειδικευμένα, αλλά αξίζει να τα δοκιμάσετε».
Άνδρος
Η Bre Graham σχεδίαζε την επιστροφή της στην Άνδρο από τότε που επισκέφτηκε για πρώτη φορά το νησί πριν από πέντε χρόνια. «Είναι πολύ όμορφο και φιλοξενεί ένα πραγματικά συναρπαστικό γαστρονομικό σκηνικό», είπε. Ο επιμελήτρια και συγγραφέας σχεδιάζει ένα ταξίδι επιστροφής αυτό το καλοκαίρι στο εστιατόριο Tou Josef, για να φάει ψητό κατσικάκι με αμπελόφυλλα και σάλτσα λεμονιού, ντόπιο κατσικίσιο τυρί με μαρμελάδα μούσμουλο και γιαούρτι με άγρια σύκα.
Επίσης στη λίστα της είναι οι Mèlisses, ένας πολυτελής ξενώνας με θέα στο Αιγαίο. Η ίδια όπως είπε στον Guardian ονειρεύεται να μείνει σε ένα από τα ολόλευκα υπνοδωμάτια στις Mèlisses και να εξερευνήσει το νησί από εκεί.
«Μια φίλη μου, η Αναστασία Μίαρη, έγραψε ένα βιβλίο μαγειρικής που ονομάζεται Yiayia, το οποίο έχει να κάνει με την τοπική μαγειρική που κάνουν οι Ελληνίδες γιαγιάδες. Θα ήθελα να ζήσω μέσα στις σελίδες αυτού του βιβλίου. Ξεκινώντας από την Άνδρο» είπε.
Devon και Κορνουάλη
Πριν από μερικά χρόνια, όταν επισκέφθηκε το Ντέβον ένα καλοκαίρι, η σεφ Margie Nomura, οικοδέσποινα του podcast Desert Island Dishes, έπεσε πάνω στο καφέ Beachhouse σε μια βόλτα στο South Milton Sands. «Ήμασταν τυχεροί που βρήκαμε ένα τραπέζι και ζεσταθήκαμε με μπολ από αχνιστά, φρέσκα μύδια και τις πιο νόστιμες γαρίδες», είπε. Απόδειξη φρέσκων υλικών και απλής μαγειρικής, ήταν «ένα από εκείνα τα αξέχαστα γεύματα όπου, προς το παρόν, όλα ήταν τέλεια».
Οι ίδιοι ιδιοκτήτες έχουν ένα δεύτερο καφέ, το Schoolhouse, στην ακτή στο Mothecombe. Και αυτό το Πάσχα λανσάρουν υπνοδωμάτια στη νέα τους γαστρονομική παμπ, το Harbour House, στο Flushing στη δυτική Κορνουάλη, οπότε αυτό είναι επίσης στη λίστα της για αυτό το καλοκαίρι. Από τον Φεβρουάριο, ο σεφ του Great British Menu Andrew Tuck έρχεται για να επιβλέπει τα μενού και στα τρία.
Πεδεμόντιο, Ιταλία
Η επίσκεψη στους ομιχλώδεις λόφους, τους αμπελώνες και τα χωριά της περιοχής κατά τη διάρκεια της εποχής της τρούφας είναι μια εξαιρετική εμπειρία φαγητού, σύμφωνα με τον Dan Keeling, συνιδρυτή και συντάκτη του περιοδικού Noble Rot. «Τα αρχαία χωριά που αιωρούνται πάνω από τους κυλιόμενους λόφους αναδύουν μια ξεχωριστή ατμόσφαιρα του Game of Thrones», είπε. Στον Keeling αρέσει να πηγαίνει τον Νοέμβριο, μόλις ξεκινά η σεζόν, για να δοκιμάσει τα νέα κρασιά από τους κατασκευαστές από τους οποίους αγοράζει.
Πρώτος σταθμός είναι πάντα το Il Centro στο χωριό Priocca, ένα οικογενειακό εστιατόριο και κλασικές γεύσεις του σεφ Elide Mollo, όπως ταρτάρ μοσχαρίσιου, πιπεριές γεμιστές με τόνο και ταζαρίν (λεπτές ταλιατέλες) με λευκή τρούφα.
Μισή ώρα μακριά, στο «πάντα εξαιρετικό» wine bar Centro Storico στη Serralunga d'Alba, ο Alessio Cighetti προσφέρει μια «παρόμοια εντυπωσιακή» επιλογή και μερικά από τα καλύτερα αλλαντικά που έχει φάει ποτέ ο Keeling.
Costa de la Luz, Ισπανία
Το Costa de la Luz είναι στη λίστα για τον συγγραφέα βιβλίων μαγειρικής Ed Smith. «Δεν είναι ένας προφανής προορισμός για φαγητό όπως, για παράδειγμα, το Σαν Σεμπαστιάν και αυτό προσθέτει στη γοητεία». Προτείνει να ξεκινήσετε από το Cádiz: «Έχει ιστορία, φανταστική αρχιτεκτονική, υπέροχο φως και εκπληκτική πρόσβαση σε φρέσκο ψάρι. Υπάρχει επίσης ένα πολύ καλό αριστοκρατικό μέρος για τάπας που ονομάζεται El Faro. Κάνει τις καλύτερες τορτιλίτες de camarones (τηγανητές γαρίδες)».
Σαρδηνία
Η αγορά του San Benedetto στο Κάλιαρι είναι «απίστευτη», λέει η Letitia Clark, συγγραφέας βιβλίων μαγειρικής με έδρα τη Σαρδηνία. Επισκεφτείτε το και θα δείτε ντόπιο «καραμέλα» πεκορίνο και πράσινες ντομάτες camone, καθώς και το διάσημο bottarga του νησιού (αλατισμένο γκρι μπαρμπούνι) «νόστιμο αν σας αρέσουν τα ψάρια: είναι λίγο αλμυρό και ελαφρώς γλυκό και πικρό ταυτόχρονα».
Κρασί, ελαιόλαδο, μέλι και τυρί διαθέτει το B&B Domu Antiga τεσσάρων υπνοδωματίων, που διευθύνει η οικογένεια Lai στη Σαρδηνία. Διατίθενται μαθήματα μαγειρικής, όπως και δείπνο με μενού, που έχει σαν βάση ό,τι παράγουν – «ίσως τηγανητούς κολοκυθοανθούς από τον κήπο και μετά ένα πιάτο ζυμαρικών με δικά τους λεμόνια. Φτιάχνουν επίσης πολύ ωραία σπιτικά τουρσιά, τα οποία σερβίρουν ζεστά.»
Μερικές φορές υπάρχει κρέας, μερικές φορές όχι, αλλά υπάρχει πάντα ένα παραδοσιακό γλυκό- «σκεφτείτε αμύγδαλα και μέλι».
Skåne, Σουηδία
Η περιοχή Skåne της νότιας Σουηδίας είναι γνωστή ως γαστρονομικός προορισμός, λέει ο Simon Bajada, συγγραφέας και φωτογράφος γεύσης και ταξιδιών με έδρα τη Στοκχόλμη. Ακριβώς έξω από το Skivarp βρίσκεται το Horte Brygga, ένα εστιατόριο δίπλα στη θάλασσα που αντλεί έμπνευση για το μενού από τις γύρω φάρμες. «Το καλοκαίρι, μπορείτε επίσης να πάρετε ένα υπέροχο soft παγωτό στο Bee Kind, δίπλα», λέει ο Bajada.
Πιο ανατολικά κατά μήκος της ακτής βρίσκεται το Vyn, μια νέα επιχείρηση με βάση το αγρόκτημα από τον σεφ Daniel Berlin. «Ελπίζω ότι το κεντρικό εστιατόριο θα κερδίσει τρία αστέρια Michelin», είπε ο Bajada, «αλλά υπάρχει επίσης ένα πιο χαλαρό φαγητό και wine bar όπου μπορείτε απλά να περάσετε μια βόλτα». Τα αρτοποιεία της περιοχής είναι ιδιαίτερα καλά στο Skåne, είπε ο Bajada, ο οποίος προτείνει το Ôrum 119 για πίτσες και «καταπληκτικά» πρωινά και το Gamla Bageriet για «όμορφα, τυπικά σουηδικά ψωμάκια».
Μάντσεστερ
Έχουν περάσει έξι χρόνια από τότε που ο ειδικός στο κρασί Eoghan Neburagho μετακόμισε στο Μάντσεστερ,. Τότε το είδε να γίνεται ένα από τα πιο όμορφα, πιο ενδιαφέροντα μέρη στο Ηνωμένο Βασίλειο για φαγητό και ποτό. «Είναι μια απόλυτη γαστρονομική δύναμη», λέει ο Neburagho. Το Another Hand, στο Deansgate Mews, είναι ένα χαρακτηριστικό παράδειγμα, λέει: «Ο επικεφαλής σεφ, Julian Pizer, αποφάσισε να εγκαταλείψει τα μεγάλα εστιατόρια κατά τη διάρκεια του lockdown και να ξεκινήσει ένα deli, το οποίο ονόμασε 3hands. Επέστρεψε στα βασικά – υπέροχο ψωμί, τα καλύτερα ντόπια κρέατα και τυριά και απλό, φανταστικό φαγητό».
Tsaghkunk, Αρμενία
Η Γεωργία είναι επάξια δημοφιλής στους παραθεριστές που θέλουν να συνδυάσουν γευσιγνωσία κρασιού και περπάτημα, αλλά η γειτονική Αρμενία αξίζει επίσης προσοχής, λέει η συντάκτρια γεύσης και ταξιδιών Caroline Eden. Στην κορυφή της λίστας της Eden με τα «πραγματικά ατμοσφαιρικά μέρη για φαγητό» βρίσκεται το μικροσκοπικό χωριό Tsaghkunk και το ομώνυμο εστιατόριο, στο οποίο ονειρεύεται να επιστρέψει. «Δεν είναι εύκολο να το πεις και δεν είναι ιδιαίτερα εύκολο να φτάσεις, αλλά αν ενδιαφέρεσαι για τοπικές γεύσεις, είναι απαραίτητο στην Αρμενία. Οι σεφ είναι εφευρετικοί, αναζητούν τροφή στους γύρω λόφους για μανιτάρια και βότανα, ενώ υπάρχει ένας παραδοσιακός φούρνος για ψωμί, με ένα πήλινο tonir για να φτιάχνουν το ξεχωριστό ψωμί της Αρμενίας».
Φροντίστε να παραγγείλετε το αλμυρό ponchik (παρόμοιο με ντόνατ).
Loch Fyne, Σκωτία
Οι φήμες ότι χτίζεται μια σάουνα δίπλα του κάνουν τη μαγείρισσα και συντάκτρια γεύσης Tara Wigley ακόμη πιο αποφασισμένη να επιστρέψει φέτος στο εστιατόριο Inver, στις όχθες του Loch Fyne. «Δεν έχω πάει πουθενά αλλού σαν αυτό», λέει. «Είναι ένα τόσο διαχρονικό μέρος, με θέα στο παλιό κάστρο του Lachlan. Με μια βουτιά στο κρύο νερό και μετά μια σάουνα. Νιώθεις τόσο συνδεδεμένος με τη γη μέσω του φαγητού εκεί.
Μπορείτε να ακούσετε τζαζ, να πιείτε καφέ και να φάτε φρεσκοψημένα αρτοσκευάσματα και καβούρι. «Θυμάμαι τεράστιες λαγκουστίνες, βούτυρο, μια πουτίγκα πανακότα».
Λιουμπλιάνα, Σλοβενία
Η Λιουμπλιάνα είναι το μέρος που η ειδική στις συνταγές και συντάκτρια γεύσης Fliss Freeborn θα ήθελε περισσότερο να φάει (ξανά) φέτος. Περιγράφει τη σλοβενική πρωτεύουσα ως ένα μείγμα από Στοκχόλμη, Βερολίνο και Ανεσί και συνιστά να ξεκινήσετε από την κεντρική αγορά, με «τα stands με φρούτα, λαχανικά, κρέας, μαρμελάδες, κονσέρβες, βότανα και λάδι από σπόρους κολοκύθας: βελούδινο, σκούρο πράσινο και τέλειο όταν έχει ψιλόβροχο».
Άλλοι λόγοι για να επισκεφθείτε την περιοχή περιλαμβάνουν το καθεστώς της πόλης ως Διεθνής Πόλης Αμπέλου και Οίνου: οι γευστικές δοκιμές σε μπαρ και κάβες κρασιού «κοστίζουν ένα μέρος μόνο των αντίστοιχων γαλλικών ή ιταλικών».
Στο Druga Violina, ένα παραδοσιακό σλοβενικό εστιατόριο που απασχολεί άτομα με ειδικές ανάγκες, «πατάτες, λουκάνικα και ζεστά μαγειρευτά με κρεμώδη πολέντα κοστίζουν περίπου 8 ευρώ». Ένα άλλο τοπικό «must-try» είναι το prekmurska gibanica, ένα κέικ σε στρώσεις που παρασκευάζεται με παπαρουνόσπορο, μήλα, σταφίδες, καρύδια και κουάρκ (είδος μαλακού τυριού).
Έλβα, Ιταλία
Μπορεί να είναι λίγο δύσκολο να φτάσετε στην Έλβα – πρέπει να ταξιδέψετε στο Piombino από την Πίζα ή τη Ρώμη και μετά να πάρετε το πλοίο – αλλά αξίζει τον κόπο, σύμφωνα με τη Sophie Allen, του Quadrille, η οποία εκδίδει βιβλία για φαγητό και ποτό. Το τοπίο είναι εκπληκτικό όπως και η κουζίνα.
«Προσπαθούμε να αγοράζουμε όσο το δυνατόν τοπικά προϊόντα, είτε από πάγκους με φρούτα στην άκρη του δρόμου, είτε λαχανικά, μέλι και ελαιόλαδο από τον άνθρωπο της διπλανής πόρτας», λέει η Allen. «Πέρυσι βρήκαμε τον Simone, ο οποίος πουλάει τα τοπικά του κρασιά και τα βερμούτ από ένα μικρό μπαρ που έχει στήσει στον κήπο του. Φέτος τολμήσαμε να πάμε σε μια νέα παραλία, τη Barbarossa, και βρήκαμε την πολυσύχναστη Osteria Moresca, όπου σερβίρουν τους καλύτερους φρέσκους γαύρους, σωρούς από σπαγγέτι vongole και τοπικό αφρώδες κρασί».
Άλλες προτάσεις περιλαμβάνουν το Emanuel Bar Enfola στην παραλία, «όπου μπορείτε να φάτε εξαιρετικές πίτσες κάτω από μια τεράστια συκιά» και βραδινές εκδρομές στο Portoferraio για παγωτό στο Gelateria Gran Guardia. «Η ρικότα και το σύκο είναι τα αγαπημένα μου» είπε.
Ωβέρνη, Γαλλία
Από τότε που έκλεισε το πολυαγαπημένο Bar Buvette του Μπρίστολ το 2019, η Kym Grimshaw ονειρευόταν ένα ταξίδι στο Auberge de Chassignolles, την αδελφή επιχείρηση των ιδιοκτητών στη Γαλλία. «Ελπίζω ότι φέτος θα τα καταφέρω επιτέλους», λέει η Grimshaw, φωτογράφος γεύσης και lifestyle. «Μου άρεσε τόσο πολύ το Bar Buvette, αλλά παρηγορώ τον εαυτό μου με τη σκέψη ότι το Auberge de Chassignolles θα είναι ακόμα καλύτερο».
Σε ένα χωριό νότια του Clermont-Ferrand, το ξενοδοχείο-εστιατόριο σερβίρει ένα εποχικό μενού, με υλικά από κοντινά δάση, χωράφια και ποτάμια και λαχανικά από τον κήπο της κουζίνας του. Αν η Grimshaw έπρεπε να περιγράψει τη φανταστική γαλλική ταξιδιωτική της εμπειρία, θα ήταν λίγο πολύ κάπως έτσι: «ένα απλό εστιατόριο με τραπέζια που ξεχειλίζουν στην πλατεία του χωριού, μερικά υπνοδωμάτια στον επάνω όροφο και ποδήλατα που μπορείτε να δανειστείτε για να πεταχτείτε στην αγορά».
Της αρέσουν ιδιαίτερα τα μέρη που δεν είναι πολύ φανταχτερά, αλλά εξακολουθούν να έχουν κάτι το ιδιαίτερο.
Βιέννη και Cobenzl, Αυστρία
Εάν δεν έχετε εξερευνήσει τη διατροφική κουλτούρα της Βιέννης πέρα από το Wiener Schnitzel ή το Sachertorte, χάνετε, λέει η συντάκτρια γεύσης του Guardian, Felicity Cloake. Επισκεφτείτε το κατά τη διάρκεια της φθινοπωρινής συγκομιδής των αμπελιών και θα βρείτε ολόκληρη την πόλη «να τρελαίνεται για το κρασί όπως συμβαίνει με το Oktoberfest στη Βαυαρία». Τα καρότσια στους δρόμους πωλούν το Sturm, «έναν ευκολόπιοτο χυμό σταφυλιού», και η Βιέννη είναι τόσο μικρή που μπορείτε να πάρετε ένα λεωφορείο για τους αμπελώνες στα γύρω χωριά.
«Έχουν αυτές τις ταβέρνες, που ονομάζονται Heurigen, οι οποίες σερβίρουν ειδικά μενού κατά τη διάρκεια της συγκομιδής για το κρασί», είπε η Cloake. «Κρεμούν πράσινη ένδειξη απ' έξω για να υποδηλώσουν ότι έχουν πάρει το κρασί της νέας σεζόν. Είναι όλα πολύ μεσαιωνικά. Πολλοί από τους αμπελώνες στήνουν τραπέζια ανάμεσα στα αμπέλια, όπου μπορείτε να δοκιμάσετε τα νέα κρασιά, με τυριά και αλλαντικά και απίστευτη θέα στην πόλη.»
Σε ένα από τα χωριά, το Cobenzl, υπάρχει ένα ντιζάιν καφέ, το Rondell, με θέα στα αμπέλια που «έχει μια εξ ολοκλήρου αυστριακή λίστα κρασιών και μια ατμόσφαιρα από άλλη εποχή».
Wild Atlantic Way, Ιρλανδία
«Το σπίτι μου σε επίπεδο πνευματικής τροφής ήταν πάντα η Ιταλία, αλλά από την πανδημία έψαχνα πιο κοντά για έμπνευση», λέει η Aimee Collins, η οποία είναι συνιδιοκτήτρια των εστιατορίων Five Little Pigs και The Bear of North Moreton, στο Oxfordshire. Φέτος θα ήθελε να εξερευνήσει τον Wild Atlantic Way της Ιρλανδίας. «Ένα νέο μέρος που ονομάζεται Homestead Cottage, στην κομητεία Clare στη δυτική ακτή, είναι ακριβώς το είδος του τόπου που αναζητώ τώρα».
Άμστερνταμ
Ο Iain Ainsworth, ιδρυτής της ιστοσελίδας γεύσης και ταξιδιών The Aficionados, έχει το βλέμμα του στο Άμστερνταμ, και συγκεκριμένα στο Restaurant De Mark, σε ένα νέο ξενοδοχείο στο Durgerdam, στην ανατολική ακτή της πρωτεύουσας.
Απέχει μόλις 20 λεπτά από το κέντρο του Άμστερνταμ και ο Ainsworth έχει μόνο ύμνους για τους δημιουργούς του, τους σεφ Richard van Oostenbrugge και Thomas Groot. «Δεν υπάρχει τίποτα φανταχτερό εδώ, απλά ειλικρινή πιάτα με το πιο νόστιμο φαγητό». Ο Koen Marees είναι υπεύθυνος για το ψήσιμο και «θα μπορούσε να σας ενθουσιάσει με μια μόνο ντομάτα. Είχα ένα πιάτο που ονομαζόταν «πάρτι με πράσα» και ήταν ένα πιάτο από τα πιο υπέροχα, ντελικάτα σχεδόν καμένα πράσα».
Η Ολλανδία δεν ήταν ποτέ πραγματικά προορισμός για φαγητό, αλλά αυτό αλλάζει. Νεότεροι σεφ όπως ο Marees σπάνε το καλούπι».
L'Etivaz, Ελβετία
«Η επίσκεψη σε τυροκόμους σε απορροφά από την τοπική κουλτούρα», λέει ο τυροκόμος Andy Swinscoe, και το L'Etivaz στις Ελβετικές Άλπεις είναι το τέλειο παράδειγμα: ολόκληρο το χωριό περιστρέφεται γύρω από τη συνεταιριστική παραγωγή του τυριού L'Etivaz, χρησιμοποιώντας γάλα από αγελάδες που ακόμα βόσκουν σε ορεινά βοσκοτόπια το καλοκαίρι, ακολουθώντας την παράδοση. «Υπάρχει ένα μικρό πανδοχείο στην πόλη, το Hotel du Chamois, και μπορείτε να κάνετε πεζοπορία, καθώς και να επισκεφθείτε το La Maison de l'Etivaz για να δείτε πώς ωριμάζει το τυρί. Το πανδοχείο σερβίρει επίσης 100% φοντί Etivaz. Μην χάσετε την ευκαιρία να δοκιμάσετε το rösti ενώ βρίσκεστε εκεί», λέει.
Μπρασόβ, Ρουμανία
Αν οι άνθρωποι αναζητούν νέες γεύσεις φέτος, θα πρέπει να σκεφτούν ένα ταξίδι στη ρουμανική πόλη Μπρασόβ, είπε η συντάκτρια γεύσης Irina Georgescu, της οποίας το τελευταίο βιβλίο, Tava, τιμά το ρουμανικό ψήσιμο και τα επιδόρπια. Της αρέσει ιδιαίτερα ένα εστιατόριο που ονομάζεται Pilvax, το οποίο διευθύνεται από μια Ρουμανο-Ουγγρική οικογένεια και συγκεντρώνει όλα τα γαστρονομικά στοιχεία της Τρανσυλβανίας. Συνεργάζονται με μια κοινότητα τοπικών παραγωγών για να επαναφέρουν τα παραδοσιακά πιάτα.
«Το κομμουνιστικό καθεστώς επηρέασε πραγματικά τη ρουμανική κουζίνα», λέει η Georgescu. «Καταλήξαμε να τρώμε μόνο χοιρινό, πολέντα και ρύζι. Έτσι, όταν ένα εστιατόριο σαν αυτό υπερασπίζεται αυτές τις τοπικές και ιστορικές συνταγές, με μοντέρνο τρόπο, είναι πολύ συναρπαστικό. Η επαναφορά αυτών των πιάτων στο μενού ξεκινά μια συζήτηση για το παρελθόν μας και δημιουργεί μια αίσθηση υπερηφάνειας που πραγματικά χρειαζόμαστε στη Ρουμανία, ειδικά όταν πρόκειται για φαγητό».
Περιγράφει το μενού της σεφ-ιδιοκτήτριας Emese Gábor ως «τίμιο σπιτικό μαγείρεμα σε επίπεδο εστιατορίου» και συνιστά να ξεκινήσετε με ένα από τα πιάτα με πάπια: μπούτι πάπιας με κόκκινο λάχανο μαγειρεμένο με ζάχαρη, ξύδι και φύλλα δάφνης, ίσως, μία εκπληκτική σούπα με πάπια και εστραγκόν. «Όταν βλέπεις εστραγκόν, ξέρεις ότι βρίσκεσαι στην Τρανσυλβανία», προσθέτει.
Το ραβέντι είναι ένα άλλο πολύ χαρακτηριστικό συστατικό της περιοχής. Όταν είναι στην εποχή του από τα τέλη Απριλίου έως τα τέλη Ιουνίου, το Pilvax σερβίρει ένα κέικ με ραβέντι φτιαγμένο με στρώσεις παντεσπάνι και τραγανή μαρέγκα.
Απουλία, Ιταλία
Το Masseria Moroseta στην Απουλία λίγο έξω από το Ostuni, βρίσκεται στο «στόχαστρο» του Xanthe Ross αυτό το καλοκαίρι. Ο υπέρμαχος της βιωσιμότητας των τροφίμων άκουσε από στόμα σε στόμα για το ξενοδοχείο των έξι υπνοδωματίων που περιβάλλεται από έναν βιολογικό ελαιώνα.
«Αποκαλείται εστιατόριο, κουζίνα, εργαστήριο και κήπος. Αυτό μου κέντρισε το ενδιαφέρον», λέει ο Ross. «Η κουζίνα σερβίρει ένα προκαθορισμένο μενού χρησιμοποιώντας ό,τι έχει στον κήπο, τι πειραματίζονται οι σεφ και τι υπάρχει στο αρτοποιείο. Με οδηγό τα συστατικά και τη βιωσιμότητα».
Ο φίλος που του το σύστησε τού είπε να περιμένει το απροσδόκητο. «Προφανώς, δεν ξέρετε τι παίρνετε μέχρι να καθίσετε να φάτε, και το μενού αλλάζει κάθε μέρα. Μου αρέσει πολύ το γεγονός ότι βασίζεται στην καθημερινή έμπνευση. Το να πηγαίνεις σε μέρη όπως αυτό σε γεμίζει. Σε εμπνέει να είσαι λίγο πιο δημιουργικός με τα ψώνια, το φαγητό και το μαγείρεμα στο σπίτι σου». Η απλότητα είναι επίσης ελκυστική. «Πιθανότατα μαγειρεύουν έτσι για γενιές και αποδεικνύουν ότι το νόστιμο, διασκεδαστικό φαγητό, δεν χρειάζεται να είναι επιτηδευμένο».
Lewes, Ανατολικό Σάσεξ, Αγγλία
Μπορεί να συνδέεται περισσότερο με τα τρόφιμα της Καραϊβικής, αλλά η Esme Carr έχει ένα πάθος για την κορεάτικη κουζίνα. «Τα τελευταία πέντε χρόνια έμαθα πώς να τη μαγειρεύω αλλά υπάρχουν λίγες πιθανότητες για ένα ταξίδι στη Σεούλ» όπως λέει. «Το Cafe Vegu στο Lewes βρίσκεται ακριβώς στην κορυφή της λίστας μου».
Ανοιχτό λίγο πάνω από ένα χρόνο, το καφέ και το αρτοποιείο ανήκουν εν μέρει στην Κορέα. Εκτός από τον καφέ (τον οποίο καβουρδίζουν μόνοι τους) και το ψήσιμο εμπνευσμένο από την Κορέα, το Vegu σερβίρει vegan εκδοχές κορεατικών πιάτων όπως bibimbap, bokkeumbap, bulgogi deopbap και manduguk.
